Περνάει ο χρόνος, μονιμοποιείται το στάτους κβο και η Κύπρος ζει τον εορτασμό και το πένθος της 50ής επετείου. Με τον χρόνο που περνάει ο βορράς και ο νότος δεν έρχονται πιο κοντά ο ένας στον άλλον, μάλιστα απομακρύνονται περισσότερο. Γιατί; Επειδή ο καθένας πνίγηκε μέσα στα δικά του προβλήματα. Στον βορρά ζαλίζονται με τα ψέματα, την πλαστογραφία και την απάτη. Κανείς δεν έχει διάθεση να κοιτάξει κάτι άλλο. Και να που ήρθε και η 20ή Ιουλίου. Τώρα ετοιμάζονται να υποδεχτούν τους «κατακτητές της Κύπρου». Μετά από πενήντα χρόνια κάνουν ακόμα μια απόβαση με την κυβέρνηση και την αντιπολίτευσή τους. Ο ηγέτης του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης CHP, Οζγκιούρ Οζέλ, πρέπει να είναι εδώ αυτή την ώρα επειδή θα ερχόταν δύο μέρες πριν από την ομάδα του Ταγίπ Ερντογάν. Πριν έρθει έκανε προετοιμασία εδώ. Ανάρτησαν πανό παντού. Στα πανό είναι ο Ετζεβίτ και οι άνθρωποί του. Δεν μπορούν να μοιραστούν τη νίκη της 20ής Ιουλίου με το κόμμα του Ερντογάν. Εδώ και πενήντα χρόνια γίναμε το χοντρό έντερο της Τουρκίας εδώ. Η πίσω αυλή της. Μήπως τους νοιάζει; Τελειώσαμε, αφομοιωθήκαμε, λιώσαμε σαν σταφύλι. Το βόρειο τμήμα της Κύπρου έπαψε να είναι Κύπρος. Η Κύπρος έμεινε στον νότο.
Τελευταίως φαίνεται να βρίσκεται σε πανικό η ελληνοκυπριακή πλευρά. Σαν να έζωσε κάποιους ο φόβος της μονιμοποίησης του στάτους κβο. Δηλαδή ακόμα δεν μονιμοποιήθηκε μέσα σε πενήντα χρόνια; Σχεδιάζουν να κάνουν μερικά βήματα για να το εμποδίσουν αυτό. Δεν ξέρω τι είναι αυτά τα βήματα, όμως θέλω να πω το εξής: Δεν χρειάζεται πανικός. Κατά την άποψή μου, αυτό που πρέπει να κάνει τώρα η ελληνοκυπριακή πλευρά είναι να μην κάνει τίποτα. Στο θέμα της λύσης δηλαδή. Αν δεν γίνεται απολύτως κανένα βήμα για λύση στην τουρκική πλευρά, δεν χρειάζεται να κάνουν και εκείνοι. Διότι αυτή που ουσιαστικά πρέπει να κάνει βήμα είναι η τουρκική πλευρά. Όμως δεν το κάνει. Επειδή δεν νιώθει να της ασκείται απολύτως καμία διεθνής πίεση. Ιδού, όλοι ξέρουν γιατί σκάλωσαν οι διαπραγματεύσεις. Και τα Ηνωμένα Έθνη ξέρουν. Και η Ευρωπαϊκή Ένωση ξέρει. Όμως κανείς δεν της λέει τίποτα. Λένε ότι υποστηρίζουν την ομοσπονδιακή λύση, όμως δεν τη ρωτούν «γιατί έθεσες τον όρο των δύο κρατών;». Είμαι πολύ περίεργος. Πώς θα το αξιολογήσει αυτό η Ολγκίν στην έκθεσή της; Μήπως θα πει πως η τουρκική πλευρά είναι αυτή που σκαλώνει τις διαπραγματεύσεις;
Πότε άρχισε το τροπάρι των δύο κρατών; Μήπως ο Νίκος Αναστασιάδης το ανακάλυψε; Σύμφωνα με όσα λέει ο πρώην ηγέτης του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού, έτσι είναι. Ο Αναστασιάδης, λέει, είναι αυτός που το είπε αυτό για πρώτη φορά στον Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Είναι αλήθεια, λέει, πως ο Αναστασιάδης το αρνείται αυτό αποκαλώντας το «ψέμα», όμως το πραγματικό ψέμα ο ίδιος το λέει. Αναφερόμενος σε αυτό το θέμα, ο Κυπριανού λέει ότι τότε μόνο το ΑΚΕΛ το ανέφερε αυτό, ενώ οι υπόλοιποι σιώπησαν. Είναι πράγματι έτσι; Δηλαδή, όλοι γνώριζαν ότι ο Αναστασιάδης μίλησε με τον Τσαβούσογλου για δύο κράτη, όμως σιωπούσαν; Γιατί;
Η ελληνοκυπριακή πλευρά έχει στα χέρια της την Κυπριακή Δημοκρατία. Ένα κράτος στα Ηνωμένα Έθνη και αναγνωρισμένο σε ολόκληρο τον κόσμο. Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί πανικοβάλλεται για το στάτους κβο και τη λύση; Μήπως δεν είναι η τουρκική πλευρά αυτή που πρέπει ουσιαστικά να τρέχει πίσω από τη λύση; Είναι αλήθεια πως το καθεστώς στον βορρά συνεχίζεται εδώ και πενήντα χρόνια, όμως αυτό δεν είναι και πολύ βιώσιμο! Δεν έχει δικό του νόμισμα. Δεν έχει παραγωγή. Δεν έχει εξαγωγές. Δεν είναι αναγνωρισμένο στον κόσμο. Επιπλέον, βρίσκεται κάτω από εμπάργκο. Είναι ένα πειρατικό κομμάτι γης. Κάθεται πάνω στο μαύρο χρήμα. Ένας συγγραφέας από την Τουρκία μάς είχε ονομάσει «δημοκρατία του ψωμιού από το χέρι και του νερού από τη λίμνη», κοροϊδεύοντάς μας. Ψέματα είναι;
