«Μια κυβέρνηση που… απόν την ιξέρει ακριβά την γοράζει» της Μαρίας Φράγκου

Η κυβέρνηση Νίκου Χριστοδουλίδη, οφείλει πρώτα’ απ’ όλα και πάνω απ’ όλα να είναι ο εαυτός της και να μην προσποιείται ότι είναι κάποια άλλη, ούτε και να υποδύεται κάποια άλλη. Πάνω απ’ όλα ειλικρίνεια, ευθύτητα και εντιμότητα λοιπόν. Ο πολιτικός καθωσπρεπισμός, όταν δεν είναι αληθινός και ειλικρινής, δεν έχει καμία μα καμία σημασία. Ο πολιτικός καθωσπρεπισμός, όταν δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια, καταντά φαρισαϊσμός. Από πού να το πιάσει και πού να το αφήσει κανείς;

Η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη προσποιείται ότι φλέγεται για επανέναρξη των συνομιλιών και λύση του Κυπριακού, ενώ μια χαρά τη βολεύει το στάτους κβο και η διαιώνισή του. Αν τα πράγματα ήταν όπως τα λέει η κυβέρνηση και τα στελέχη της, θα έπαιρνε τη σκυτάλη που της πρόταξε η Άνχελα Μαρία Ολγκίν, θα άρπαζε την ευκαιρία από τα μαλλιά και θα ξεκλείδωνε τη διαδικασία. Η ετοιμότητα για διαπραγμάτευση δεν είναι φραστική αλλά ουσιαστική διαδικασία, με συγκεκριμένες πολιτικές πράξεις, χειρονομίες και ενέργειες.

Η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη υποδύεται τη γενναιόδωρη και την επαναπροσεγγίστρια με την τ/κ κοινότητα, πλην όμως τα μέτρα που εξήγγειλε και όλα όσα υπόσχεται επί τούτου δεν αποτελούν παρά την πεπατημένη, φληναφήματα, ενώ ουδέν ουσιαστικό πράττει. Π.χ. για τη δυνατότητα των Τ/Κ να ανοίγουν λογαριασμούς στις τράπεζές μας, για την υπηκοότητα των παιδιών από μεικτούς γάμους, για ενιαία τηλεφωνία και τόσα άλλα.

Η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη προσποιείται τη φιλεύσπλαχνη για τους μετανάστες, στα λόγια είναι πρώτη υπέρ της αλληλεγγύης με αυτούς τους δεινοπαθούντες συνανθρώπους μας, ενώ στην πράξη ερωτοτροπεί, ενίοτε και υποκύπτει στις επαναπροωθήσεις. Τα βάζει μέχρι και με τα Ηνωμένα Έθνη για μια χούφτα μετανάστες που υποφέρουν τα πάνδεινα μέσα στη νεκρή ζώνη, έδαφος κι αυτό της Κυπριακής Δημοκρατίας. Την ίδια ώρα διορίζει υφυπουργό Μετανάστευσης με ιδεολογικοπολιτικό πρόσημο που κάθε άλλο παρά προϊδεάζει θετικά ότι οι μετανάστες θα αντιμετωπίζονται ανθρωπιστικά και όχι ξενοφοβικά.

Η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη υποδύεται τον προασπιστή των φτωχών και των αδυνάτων, ενώ αρνείται πεισματικά να φορολογήσει τον πλούτο και ειδικά τα αποδεδειγμένα υπερκέρδη των τραπεζών ελέω οικονομικής κρίσης και υπερκοστολόγησης τελών. Το υποτυπώδες σχέδιο «Εστία» υπολειτουργεί, σπίτια βγαίνουν συνεχώς στο σφυρί και η κυβέρνηση σφυρίζει αδιάφορα. Θα συνεχίσει να κάνει τον τροχονόμο στην περαιτέρω φτωχοποίηση των πιο αδυνάμων τάξεων ανάμεσα στους πολίτες της;

Η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη ολοένα και πιο έντονα θυμίζει μια χαρακτηριστική κυπριακή έκφραση: «Απόν την ιξέρει ακριβά την ‘γοράζει»! Κι όμως, δεν χρειάστηκαν παραπάνω από δεκαέξι μήνες για να τη μάθουμε. Και εννοώ τόσο εμείς οι πολίτες της όσο και οι ξένοι, κράτη και διεθνείς φορείς, που συναλλάσσονται και συνδιαλέγονται μαζί της…