Ο ηλίθιος, η απαράδεκτη και οι επτά νάνοι

Ο Τούρκος πρόεδρος, Ταγίπ Ερντογάν και πάλι στο προσκήνιο. Με την δήλωση του, την απαράδεκτη βεβαίως, ότι ήταν λάθος η μη κατάληψη ολόκληρης της Κύπρου το 1974 έδωσε την ευκαιρία στο «πατριωτικό» μέτωπο, σε Κύπρο και Ελλάδα, να αρχίσουν το «νυν υπέρ πάντων ο αγών», κατά της λύσης του Κυπριακού και της εξομάλυνσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Χωρίς κανένα ελαφρυντικό για την ρητορική του Τούρκου προέδρου, υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος. Πρώτον, δεν νομίζω να υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι θα μπορούσαμε να σταματήσουμε την επέλαση των Τούρκων. Δεύτερον, σαν Τούρκος θα ήθελε να κατακτήσει περισσότερα εδάφη και ευτυχώς που σταμάτησαν. Είναι καιρός να παύσουμε να νομίζουμε ότι ο Ταγίπ Ερντογάν είναι ο Λόρδος Μπάιρον αλλά ένας Τούρκος ηγέτης που το μόνο που σκέφτεται είναι το συμφέρον της χώρας του, της Τουρκίας κάτι που αν κάναμε και εμείς θα είχαμε άλλη μοίρα από την σημερινή. Τρίτον, λόγω του προεκλογικού για την τοπική αυτοδιοίκηση, θέλει να «πωλήσει» εθνικισμό στους ψηφοφόρους όπως άλλωστε και εμείς εδώ το ίδιο κάνουμε. Όποτε υπάρχουν εκλογές αναβιώνουμε τον αντιγριβισμό και ότι μας χώριζε γιατί αντί να πείσουμε τους ψηφοφόρους με θέσεις, επειδή δεν τις έχουμε, επιλέγουμε την πόλωση και τις διαμάχες.

Το επιχείρημα όλων αυτών, των κατ’ επάγγελμα πατριωτών, είναι το γιατί να συνεχίζονται οι ελληνοτουρκικές συνομιλίες και η προσπάθεια για επανεκκίνηση των συνομιλίων στο Κυπριακό, με τον Ερντογάν να προβαίνει σε τέτοιες απαράδεκτες δηλώσεις. Τι να κάνουμε αυτόν έχουν στην Τουρκία προς το παρόν. Ίσως να περιμένουμε κανένα Μπαχτσελί ή καμιά Ακσενέρ στην προεδρία της χώρας;

Μήπως θα έπρεπε να του δείξουμε κόκκινη κάρτα και να σταματήσει κάθε προσπάθεια για το Κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά μέχρι να συνετιστεί; Να τον αποβάλουμε δηλαδή και να τον αφήσουμε ανεξεταστέο; Μήπως τέλος θα έπρεπε να τον τιμωρήσουμε με την εσχάτη των ποινών, δηλαδή να τον αφήσουμε χωρίς λύση του Κυπριακού και να τον υποχρεώσουμε να ξοδεύει εκατομμύρια για να αναβιώσει η ένταση στο Αιγαίο;

Στο στόχαστρο όλων αυτών που διακαώς ζητούν την ένταση, που έχουν νοσταλγήσει τις υπερπτήσεις στο Αιγαίο και τις γεωτρήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ, η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη και ο καθηγητής Χρήστος Ροζάκης. Αν και οι δυο καταδίκασαν ανεπιφύλακτα τις δηλώσεις του Τούρκου, η μεν Ντόρα Μπακογιάννη απέδωσε τις δηλώσεις στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης ο δε καθηγητής Ροζάκης είπε ότι θα πρέπει να αποσυνδεθούν τα ελληνοτουρκικά από το Κυπριακό γιατί πιστεύει ότι όταν βρεθεί λύση στα ελληνοτουρκικά θα ωφεληθεί και το Κυπριακό.

Ο καθηγητής Ροζάκης, ο οποίος έχει το μεγάλο «ελάττωμα», διαχρονικά να λέει αλήθειες και για αυτό είναι ιδιαίτερα «αγαπητός» εδώ στην Κύπρο, χαρακτηρίστηκε «Χρήσιμος ηλίθιος» και βλάκας η δε κυρία Μπακογιάννη επιεικώς απαράδεκτη. Βέβαια συνηθισμένος ο κ. Ροζακης από τέτοιες επιθέσεις, θα πρέπει να νοιώθει ευγνωμοσύνη γιατί τουλάχιστον παραδέχονται ότι είναι κάπου χρήσιμος, σίγουρα για αυτούς στην άλλη πλευρά.

Από την φρενίτιδα των δηλώσεων Ερντογάν δεν έμεινε εκτός ούτε ο κύπριος υπουργός εξωτερικών Κωνσταντίνος Κόμπος. Σε δηλώσεις του στην ΕΡΤ, ανάφερε: «Πρωτίστως εμείς καταδικάζουμε απερίφραστα τις δηλώσεις του Τούρκου προέδρου, συνιστούν σαφέστατη προσβολή στα θύματα της τουρκικής εισβολής και ταυτόχρονα υπενθυμίζω στην κοινότητα τις προθέσεις της Τουρκίας, οι οποίες δυστυχώς έχουν μια διαχρονικότητα. Ως εκ τούτου, εμείς έχουμε προβεί στις κατάλληλες ενέργειες, τα διαβήματα, αναδεικνύοντας ακριβώς το απαράδεκτο αυτής της δήλωσης».

Μας φώτισε ο κύριος υπουργός. Τώρα που εντοπίστηκαν οι διαχρονικές προθέσεις της Τουρκίας είμαστε σε καλό δρόμο. Ακόμα γιατί δεν μας εξήγησε σε τι διαβήματα προβήκαμε. Μήπως προς την Τουρκική Κυβέρνηση η οποία δεν μας αναγνωρίζει ή μήπως έχει σκοπό να καλέσει τον Τούρκο πρέσβη στην Κύπρο, ο οποίος δεν υπάρχει, για να του επιδώσει το διάβημά του;

Για να σοβαρευτούμε, δεν διαφωνώ ως προς τις προθέσεις της Τουρκίας, το θέμα είναι να μην την βοηθούμε, με τις πράξεις μας, να τις υλοποιεί κάτι που εδώ και 60 χρόνια εργολαβικά κάνουμε.

Το μόνο ευχάριστο από αυτήν την εξέλιξη ήταν η σώφρονα αντίδραση του Έλληνα πρωθυπουργού. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σήκωσε μεν το γάντι αλλά δεν άρχισε να το «ανεμίζει».

«Παρά την ηρεμία που επικρατεί τώρα στο Αιγαίο δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και οι εξ ανατολών γείτονες επιταχύνουν το δικό τους εξοπλιστικό τους πρόγραμμα. Επιβάλλονται συνεπώς οι προσεγγίσεις όμως σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπονται οι ψευδαισθήσεις και όλοι οφείλουμε να είμαστε προσηνείς αλλά ποτέ αφελείς μένοντας προσηλωμένοι στην πυξίδα που δείχνει το διεθνές δίκαιο την ειρήνη και τη συνεργασία», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Έλληνας Πρωθυπουργός.

Θα μπορούσε να έριχνε κανένα «Μολὼν λαβέ», όπως αυτά του Καμένου και Παυλόπουλου και αντί να τους αποκαλέσει εξ ανατολών γείτονες να τους αποκαλούσε εξ ανατολών εχθρούς. Σοβαρός όμως, δεν έπεσε στην παγίδα του Τούρκου Προέδρου κάτι για το οποίο συνεχώς αμφισβητείται γιατί επέλεξε λένε τον κατευνασμό του θηρίου. Η προσπάθεια για ειρηνική συνύπαρξη με την γείτονα χώρα, κάτι που λόγω γεωγραφίας είναι επιβεβλημένο, για τους υπερπατριώτες είναι κατευνασμός, υποχώρηση και εξευτελισμός.

Στην πολιτική όπως και στην καθημερινότητα η σωφροσύνη μόνο μετρά. Όλα τα άλλα είναι χειροβομβίδες κρότου λάμψης. Δυστυχώς όμως τέτοιες πολιτικές δεν μπορούν ή δεν θέλουν να τις αντιληφθούν οι διάφοροι νάνοι της πολιτικής και της δημοσιογραφίας σε Κύπρο και Ελλάδα οι οποίοι δυστυχώς αυξάνονται και πληθύνονται και έχουν ξεπεράσει κατά πολύ, τους συμπαθείς επτά νάνους του γνωστού παραμυθιού. Είμαστε εθισμένοι στα παραμύθια και μόνο με εχθρούς και βάρβαρους γύρω μας μπορούμε να επιβιώσουμε. Οι αρχές της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών είναι ψιλά γράμματα γιατί δεν προσφέρονται για πατριδοκαπηλία. Όποιος διαφωνεί μαζί μας είναι ηλίθιος, βλάκας και απαράδεκτος. Ακόμα, όποιος τολμήσει να πει αλήθειες και να αντιληφθεί πραγματικότητες, άμεσα στο πυρ το εξώτερο ή στην πολιτική λαιμητόμο.