Διαφέρει ο Στάλιν από τον Χίτλερ;

Το να δηλώνει κάποιος δημοκρατικός δεξιός ή δημοκρατικός αριστερός είναι κάτι το υγιές στη σημερινή πολύπαθη Δημοκρατία μας. Το πρόβλημά μας σήμερα δεν είναι η δημοκρατική Αριστερά ή Δεξιά. Είναι οι ακραίες εκφάνσεις αυτών των ιδεολογιών, δηλαδή η Άκρα Δεξιά και η Άκρα Αριστερά. Οι μαύροι και οι κόκκινοι, οι φασίστες και οι κομουνιστές. Οι όροι χρησιμοποιούνται τις περισσότερες φορές σήμερα χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερο ιδεολογικό υπόβαθρο. Στη χώρα μας κυρίως, τη χώρα δηλαδή των γιαλαντζί κομουνιστών και των λάιτ φασιστών, είναι σχεδόν αδύνατον να βρεις κάποιους οι οποίοι να μπορούν να αναγνωριστούν ως οι θεωρητικοί των δύο ιδεολογιών.

Το γελοίο

Αν ρωτήσει κάποιος τους ηγέτες του ΕΛΑΜ αν είναι φασίστες, οι περισσότεροι θα απαντήσουν αρνητικά, παρότι σε κλειστές συγκεντρώσεις ενώ ξύνονται με το αριστερό χαιρετούν με το δεξί χέρι προτεταμένο, ντυμένοι σαν μαύρα κοράκια. Αν τους πεις φασίστες μπορεί και να προσβληθούν. Δηλώνουν βέβαια εθνικιστές. Ο πρόεδρος του ΕΛΑΜ το εμπέδωσε αυτό ως μπράβος του Μιχαλολιάκου, ενώ ο εκπρόσωπος Τύπου Γεάδης μεγαλούργησε ως μέσεντζερ σε μεγάλο τουριστικό γραφείο της Λευκωσίας. Και οι δύο μεγάλωσαν φωνάζοντας συνθήματα της δεκαετίας του 1950. Εκεί βρίσκονται ακόμα. Στο «Ελλάς - Κύπρος - Ένωση».

Τους κομουνιστές σήμερα αν δεν κάνω λάθος θέλει και προσπαθεί να τους εκπροσωπεί ο μικρός Χριστόφιας. Μεγάλωσε ο Χρίστος σε ένα σπίτι στο οποίο, όπως δήλωσε παλαιότερα σε μία συνέντευξή του, ζούσε παρέα με τους μεγάλους μύθους της κυπριακής κομουνιστικής Αριστεράς, όπως ο Εζεκίας, ο Κατσούρας και βεβαίως ο πατέρας του Δημήτρης Χριστόφιας. Τι έκαναν όλοι αυτοί οι μεγάλοι κομουνιστές; Ο Εζεκίας αποκεφάλισε όλα τα μεγάλα μυαλά της Αριστεράς, όπως οι Πλουτής Σέρβας και Αδάμ Αδάμαντος. Ο Κατσούρας τέθηκε επικεφαλής της επαγρύπνησης για να γνωρίζει τα μικρά και μεγάλα μυστικά των συντρόφων και κυρίως τις παρεκκλίσεις τους από την επίσημη ιδεολογία του κόμματος. Ποια ήταν αυτή η ιδεολογία; Η απαρέγκλιτη πίστη και ο ανυπέρβλητος θαυμασμός στον ηγέτη του κόμματος. Παρακαταθήκες βεβαίως άφησε και ο Δημήτρης Χριστόφιας, ο οποίος πίστευε στην επανένωση της χώρας. Για να το πετύχει αυτό εξάντλησε κάθε φιλοσοφικό ίχνος διαλεκτικής υιοθετώντας τη ρήση «Ψηφίζουμε όχι για να τσιμεντώσουμε το ναι», ίνα πληρωθεί το υπό του Μαρξ ρηθέν ότι οι αντιφάσεις οδηγούν στη ρήξη και ακολούθως σε νέα σύνθεση.

Ο Νιαζί

Το θέμα δεν αφορά μόνο τη Νήσο των Αγίων. Την Περασμένη Τετάρτη τέθηκε προς ψήφιση στην Επιτροπή Παιδείας και Πολιτισμού του Ευρωκοινοβουλίου η έκθεση με θέμα «Ευρωπαϊκή Ιστορική Συνείδηση» στην οποία εισηγητής ήταν ο ευρωβουλευτής του ΑΚΕΛ Νιαζί Κιζίλγιουρεκ. Μετά το πέρας της ψηφοφορίας, ο ευρωβουλευτής πήρε τον λόγο και ενημέρωσε την Επιτροπή για την απόφασή του να αφαιρέσει το όνομά του από εισηγητής της έκθεσης. Όπως δήλωσε, αναγκάστηκε να προβεί σε αυτήν την ενέργεια λόγω της εμμονής της Δεξιάς και Ακροδεξιάς του Κοινοβουλίου να εξισώσουν τον κομουνισμό με τον ναζισμό. «Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα», είπε «συνεπικουρούμενο από τους Συντηρητικούς είχε έναν και μοναδικό στόχο σε αυτήν την έκθεση. Ήθελαν να καταδικάσουν την κομουνιστική ιδεολογία. Όχι τα όποια εγκλήματα μπορεί να έγιναν από τα κράτη του υπαρκτού Σοσιαλισμού αλλά την ίδια την ιδεολογία και γι' αυτόν τον λόγο δεν αποδέχονταν καμία προσπάθεια για συμβιβασμό παρά τις πολλές μας προσπάθειες και την ειλικρινή μας διάθεση».

Είναι αλήθεια ότι η κομουνιστική ιδεολογία επισήμως σε κανένα βιβλίο της, σε καμιά διακήρυξή της δεν προτρέπει σε πογκρόμ, σφαγές και εξανδραποδισμούς, όπως π.χ. έκαναν οι ναζί. Οι οποίοι θεωρώντας ότι προστατεύουν την καθαρότητα της Αρίας φυλής, μεταξύ άλλων, έσπευσαν να εξολοθρεύσουν τους Εβραίους, τους Ρομά, τους ομοφυλόφιλους και τους σακάτηδες. Η ναζιστική ιδεολογία είναι επισήμως ρατσιστική. Οι κομουνιστές, όπως ο Στάλιν, διέπραξαν εγκλήματα όχι γιατί ντε και καλά αυτό επέβαλλε η ιδεολογία τους, αλλά γιατί οι ίδιοι εν ονόματι της ιδεολογίας τους θεωρούσαν ότι μπορούσαν να σκοτώνουν, να εξορίζουν και να κυνηγούν τους αντιπάλους τους, είτε αυτοί ήταν δεξιοί είτε αριστεροί, για να παραμείνουν στην εξουσία. Αυτή η στάση δεν είναι καινούργια. Στο όνομα τέτοιων ιδεολογιών και θρησκειών, εγκλήματα διέπραξαν και οι κομουνιστές και οι χριστιανοί και οι μουσουλμάνοι, παρότι επισήμως το μήνυμά τους είναι η ισότητα και η αγάπη. Αν μπορεί κάποιος να κατηγορήσει για κάτι συλλήβδην τους κομουνιστές είναι η ταξική διάκριση κατά της μεσαίας και άρχουσας τάξης, τις οποίες διά της βίας επιχείρησαν να αποξενώσουν από τις περιουσίες τους. Εξ ου και το όλο σύστημα απέτυχε. Κανένα σύστημα δεν μπορεί να πετύχει χωρίς την ύπαρξη μιας υγιούς μεσαίας τάξης. Καμία χώρα -όπως αποδείχθηκε- δεν μπορεί να προοδεύσει στηριζόμενη στη δικτατορία ενός αγράμματου προλεταριάτου.

Οι Δυτικοί

Στη Δυτική Ευρώπη κάποιοι ταυτίζουν απόλυτα τον ναζισμό με τον κομουνισμό απλώς για να εξισορροπούν στο μυαλό τους κάποια ιστορικά βαρίδια που μπορεί να κουβαλά η Δύση. Ο κίνδυνος είναι προφανής, κυρίως αν δούμε τον τρόπο με τον οποίο αναφύονται Ακροδεξιά κόμματα και κινήματα στη Γαλλία, την Ιταλία, την Ολλανδία, την Ουγγαρία και αλλού. Η επιστροφή των νεοναζί και ο θαυμασμός προς τον Χίτλερ, η καθαρότητα της ευρωπαϊκής ηπείρου και της λευκής φυλής ως απάντηση στις μεταναστευτικές ροές πρέπει να αρχίσουν να μας απασχολούν σοβαρότερα.

Θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος ότι σε ατομικό επίπεδο η σύγκριση Χίτλερ και Στάλιν δεν είναι άνιση σε ό,τι αφορά τους απλούς ανθρώπους. Τον Φεβρουάριο του 1989, δύο χρόνια πριν την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, ερευνητική εργασία του Γεωργιανού ιστορικού Roy Aleksandrovich Medvedev, που δημοσιεύτηκε στην εβδομαδιαία εφημερίδα «Argumenty i Fakty», ανέφερε ότι ο αριθμός των νεκρών υπό την ηγεσία του Στάλιν, από το 1927 έως και το 1950, ανήλθε σε περίπου 20 εκατομμύρια. Ο Στάλιν υπήρξε ένας δικτάτορας ο οποίος εκλεγόταν από μερικές εκατοντάδες δήθεν αντιπροσώπους των Σοβιέτ, στην πράξη όμως υποδούλωσε εκατοντάδες λαούς, τρομοκρατώντας και δολοφονώντας απλούς ανθρώπους που διαφωνούσαν μαζί του, εξ ου και ο χαρακτηρισμός «κόκκινος χασάπης».

Σε προσωπικό επίπεδο ο Στάλιν έχει κάποιο ελαφρυντικό; Η απάντηση είναι όχι. Ελαφρυντικά έχει η Ρωσία ως χώρα η οποία δεν πέρασε ποτέ από Διαφωτισμό, ούτε γνώρισε ποτέ δημοκρατία. Από τους απολυταρχικούς τσάρους Ρομανόφ, πέρασε στους Κόκκινους Τσάρους... Κοκκινόφ.

Αντίθετα, ο Χίτλερ ψηφίστηκε από τους Γερμανούς και αποτέλεσε αντικείμενο λατρείας τα πρώτα χρόνια από τον λαό του. Ο Χίτλερ είχε θεσμική νομιμοποίηση ξεκινώντας τη διακυβέρνησή του έχοντας τον έλεγχο του Κοινοβουλίου με την ψήφο των Χριστιανοδημοκρατών και τον πρόεδρο Χίντενμπουργκ στο πλευρό του. Γιατί οι Γερμανοί τον στήριξαν; Γιατί η Γερμανία μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο περνούσε μια δυσβάσταχτη οικονομική κρίση, διότι οι Γερμανοί αισθάνονταν μετά τη Συνθήκη των Βερσαλλιών ταπεινωμένοι. Ο Χίτλερ όπως και όλοι οι δικτάτορες θεωρούσαν και θεωρούν ότι μπορούν να προσδώσουν στους λαούς τη χαμένη τους περηφάνια.

Β' Παγκόσμιος

Ας θέσουμε στους εαυτούς μας σήμερα ένα πρακτικό ερώτημα; Ως Ευρωπαίοι κινδυνεύουμε περισσότερο από την αναβίωση του κομουνισμού ή του φασισμού - ναζισμού; Η απάντηση είναι μάλλον εύκολη. Ο κίνδυνος προέρχεται από την τάση προς την Άκρα Δεξιά. Οι λόγοι για τους οποίους οι Γερμανοί στήριξαν τον Χίτλερ εν μέρει επανέρχονται, γι' αυτό χρειαζόμαστε εκ των ένδον λύσεις. Εν ολίγοις, οι συζητήσεις εξομοίωσης εν έτει 2023 κομουνιστών και ναζί είναι μάλλον αχρείαστες, αν όχι παραπλανητικές. Ας μην ξεχνάμε τρία πράματα: Ότι ο κομουνισμός απέθανε. Ότι για την απελευθέρωση της Ευρώπης έχασαν τη ζωή τους γύρω στα 20 εκατομμύρια Σοβιετικοί στρατιώτες που πολέμησαν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ότι στη Δίκη της Νυρεμβέργης, κυρίως με Αμερικανούς δικαστές και εισαγγελείς, δικάστηκαν και καταδικάστηκαν για εγκλήματα πολέμου ναζί και όχι κομουνιστές.