Όταν εκλεγόταν η Αννίτα με πολύ μεγάλη διαφορά από τον Δημήτρη Δημητρίου πρόεδρος του ΔΗΣΥ, ούτε δύο χρόνια αφότου ανέλαβε την προεδρία της Βουλής, η συζήτηση είχε ήδη ξεκινήσει ως προς τις προοπτικές της για το 2028. Η ταχύτητα και η ευκολία με την οποία κατάφερε να αναρριχηθεί στις διάφορες βαθμίδες της πολιτικής, η δημοφιλία που κατέγραφε, η οποία σε όλες σχεδόν τις μετρήσεις ξεπερνούσε αυτή του νυν Προέδρου, κυρίως όμως η έως τότε πορεία της που φάνταζε ταυτόσημη με αυτή που ακολούθησε μέχρι την κατάληψη της προεδρίας ο Νίκος Χριστοδουλίδης, αποτέλεσε για κάποιους ξεκάθαρη ένδειξη ως προς το πώς θα πρέπει να κινηθεί.
Πολλά άλλαξαν έκτοτε, όχι όμως και η πεποίθηση ότι η Αννίτα Δημητρίου δεν είχε παρά να επαναλάβει τα όσα εξέλεξαν τον Νίκο Χριστοδουλίδη, για να καταφέρει και αυτή να ανέλθει στην προεδρία. Ούτε οι πολλές αστοχίες της κυβέρνησης, απόρροια της ανικανότητας του Προέδρου να λειτουργήσει πέραν της εικόνας, ούτε η επιβεβαίωση μέσα σε λίγους μόλις μήνες ότι οι δημόσιες σχέσεις από μόνες τους δεν μπορούν να τον κουβαλήσουν σε χρονικό ορίζοντα πενταετίας, ήταν αρκετά για να αναδείξουν τα μεγάλα ρίσκα αυτής της στρατηγικής. Στο πλαίσιο αυτό, είδαμε την Αννίτα να επικεντρώνεται στην εικόνα η οποία σε πολλές περιπτώσεις την έφερνε να πολιτεύεται με κανόνες lifestyle. Αντιμετωπίζοντας τις όποιες πολιτικές θέσεις ως αχρείαστο βάρος και περιοριζόμενη σε γενικόλογες τοποθετήσεις, οι οποίες πολλές φορές μετέτρεπαν την ίδια και τον ΔΗΣΥ ουρά στις χωρίς ουσία και περιεχόμενο προτάσεις του Χριστοδουλίδη. Εφτά μήνες μετά, παραμένει ουσιαστικά απούσα από τον δημόσιο διάλογο έχοντας μετατραπεί σε alter ego του Νίκου Χριστοδουλίδη, εξυπηρετώντας σε μεγάλο βαθμό και το αφήγημά του. Την ίδια στιγμή, η αποτυχία της να διαφοροποιηθεί με οποιονδήποτε ουσιαστικό τρόπο από τη σημερινή κυβέρνηση φορτώνει και στην ίδια τις παθογένειες της διακυβέρνησης, ενώ δημιουργεί αμφιβολίες κατά πόσο η απόφαση για παραμονή στην αντιπολίτευση είναι ειλικρινής ή αν απλά αναμένει την κατάλληλη στιγμή για να καταστήσει τον ΔΗΣΥ κομμάτι της κυβέρνησης. Δεν βοηθούν ούτε τα άτομα του περίγυρού της, τα οποία πέραν της μειωμένης πολιτικής αντίληψης που έδειξαν διαχρονικά, τάχθηκαν τόσο προεκλογικά όσο και μετεκλογικά ξεκάθαρα υπέρ της σύμπλευσης με τον Νίκο Χριστοδουλίδη.
Η προσήλωση όμως στην εικόνα δημιουργεί και εσωκομματικά προβλήματα. Οι ομάδες παραγωγής πολιτικής εμφανίζονται συγχυσμένες ως προς το τι πρέπει να κάνουν και τι εκφράζει η σημερινή ηγεσία, η απουσία ρόλων και η μεταφορά του βάρους της πολιτικής απόφασης στους δημοσκόπους έχει φέρει το κόμμα αντιμέτωπο με πολλούς αντάρτες και έχει κάνει την αρχική απόφαση για συμμαχίες στις δημοτικές πολύ δύσκολη, ενώ οι συνεχείς συναντήσεις με τους πάντες (για χάρη μιας επίπλαστης ενότητας), πέραν του ότι θέτουν σε αμφιβολία την πολιτική της κρίση, στιγματίζουν και την εικόνα της. Χαρακτηριστική ήταν η επιλογή της να έχει συνάντηση με τον Νίκο Αναστασιάδη την ίδια μέρα που το Ευρωκοινοβούλιο έβαζε για μια ακόμα φορά την Κύπρο στο σκαμνί για τις αποκαλύψεις του Cyprus Confidential με σαφείς αναφορές στον τέως Πρόεδρο.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Αννίτα Δημητρίου για ένα μεγάλο διάστημα βοηθήθηκε από την εικόνα που έχτισε-μιας νεαρής και συναινετικής πολιτικού. Ίσως- όπως και ο Νίκος Χριστοδουλίδης- να βοηθήθηκε και από τις συγκρίσεις με το παλαιό σε μια εποχή που η κοινωνία δείχνει να αποστρέφεται, σε μεγάλο ποσοστό της, τους παραδοσιακούς πολιτικούς. Οι κοινωνικές συζητήσεις μπροστά από τις κάμερες, οι επαγγελματικές φωτογραφίες, μπορεί να συντηρούν σήμερα τη δημοφιλία της, τα 4 ½ χρόνια, όμως, ή ακόμα και τα 3 μέχρι τις βουλευτικές εκλογές, είναι ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Ήδη oι αμφιβολίες για την ικανότητά της να ανταποκριθεί στον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης γιγαντώνονται καθημερινά, ενώ η απουσία πολιτικού στίγματος εμπεδώνει, εντός κόμματος, την εικόνα της αναλώσιμης.
Στην πολιτική, ούτε ο λαϊκισμός ούτε και η δημοφιλία από μόνα τους μπορούν να σε διατηρήσουν στο επίκεντρο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αν κάτι υπενθυμίζει η προβληματική δεκάμηνη παρουσία Χριστοδουλίδη στην προεδρία είναι πως η διακυβέρνηση προϋποθέτει πολλά πέραν της εικόνας: Μια ξεκάθαρη δέσμη ιδεών, την ανάληψη πρωτοβουλιών που σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να συμπεριλαμβάνουν δύσκολες και αντιδημοφιλείς αποφάσεις, πολιτική ικανότητα. Να πείσεις ότι μπορείς να κυβερνήσεις. Η αποτυχία να βασίσει τη δημοφιλία του πάνω σ’ ένα ξεκάθαρο πολιτικό προφίλ ήδη στοιχίζει στον Νίκο Χριστοδουλίδη. Ούτε και μια τάση που διαμορφώνεται στην πολιτική διαρκεί για πάντα. Το ότι οι συγκυρίες πριν δέκα μήνες ευνόησαν την εικόνα και το απολιτίκ, δεν σημαίνει ότι το ίδιο θα ισχύσει στο μέλλον. Στη Βρετανία π.χ. τον πληθωρικό Μπόρις Τζόνσον και στη συνέχεια τη λαϊκίστρια Λιζ Τρας διαδέχθηκε ο Ρίσι Σούνακ. Ένας πολιτικός που ουδέποτε θεωρήθηκε χαρισματικός ή δημοφιλής. Ήταν όμως η προφανής επιλογή μετά από μια περίοδο τραυματικών εξελίξεων που έφεραν τη χώρα εκτός ΕΕ και ένα βήμα από τη στάση πληρωμών. Είναι γι’ αυτό που θα είναι λάθος για την Αννίτα να θεωρήσει ότι ο τρόπος που ανήλθε στο ύπατο αξίωμα ο νυν Πρόεδρος, της δείχνει ξεκάθαρα τον δρόμο που και η ίδια θα πρέπει να ακολουθήσει. Διότι μέχρι το 2028 οι πολιτικές πραγματικότητες και προτεραιότητες της κοινωνίας πιθανόν να είναι πολύ διαφορετικές. Κυρίως από τη στιγμή που η εικόνα του Νίκου Χριστοδουλίδη θα συνεχίσει να δέχεται ρωγμές και η πολιτική γύμνια να εκτίθεται σε δημόσια θέα.
Κανείς δεν μπορεί μετά βεβαιότητας να πει πώς θα είναι η χώρα σε 4 ½ χρόνια, ούτε ότι οι δημόσιες σχέσεις δεν μπορούν να σπρώξουν την Αννίτα μέχρι και το ύπατο αξίωμα, επιβεβαιώνοντας την επικυριαρχία της εικόνας. Αυτό όμως είναι κάτι που δεν μπορεί η ίδια να καθορίσει. Αν όντως ως στόχο έχει θέσει το 2028, τότε θα πρέπει να ανεξαρτητοποιηθεί από άτομα που τη φορτώνουν με βαρίδια, να στηρίξει τη δημοφιλία της πάνω σε ξεκάθαρα πολιτικά δεδομένα και να δώσει το δικό της στίγμα. Θυμίζοντας σε όλους ότι ο ΔΗΣΥ βρίσκεται στην αντιπολίτευση, και η ίδια στην πολιτική. Σε διαφορετική περίπτωση, όσο απρόσμενα έγινε κεντρικό κομμάτι του πολιτικού σκηνικού, άλλο τόσο απρόσμενα μπορεί να γίνει παρελθόν.
Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων
Οι ιδιοκτήτες της ιστοσελίδας www.politis.com.cy διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρούν σχόλια αναγνωστών, δυσφημιστικού και/ή υβριστικού περιεχομένου, ή/και σχόλια που μπορούν να εκληφθεί ότι υποκινούν το μίσος/τον ρατσισμό ή που παραβιάζουν οποιαδήποτε άλλη νομοθεσία. Οι συντάκτες των σχολίων αυτών ευθύνονται προσωπικά για την δημοσίευση τους. Αν κάποιος αναγνώστης/συντάκτης σχολίου, το οποίο αφαιρείται, θεωρεί ότι έχει στοιχεία που αποδεικνύουν το αληθές του περιεχομένου του, μπορεί να τα αποστείλει στην διεύθυνση της ιστοσελίδας για να διερευνηθούν. Προτρέπουμε τους αναγνώστες μας να κάνουν report / flag σχόλια που πιστεύουν ότι παραβιάζουν τους πιο πάνω κανόνες. Σχόλια που περιέχουν URL / links σε οποιαδήποτε σελίδα, δεν δημοσιεύονται αυτόματα.