Το δικό μας ψευδοκράτος

Οι προκαταρκτικές αποκαλύψεις του OCIJ καθώς και το πρώτο από τρία ντοκιμαντέρ της γερμανικής ZDF, μόνο θλίψη, οργή και απογοήτευση προκαλούν στον κάθε έντιμο Ε/Κ πολίτη. Τα ρεζιλίκια της μισής μας πατρίδας συνεχίζονται και έχουμε πλέον πάρει και επίσημα, με βούλα 270 δημοσιογράφων από 55 χώρες, τον «τιμητικό» τίτλο του διεθνούς κέντρου διαφθοράς. Τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο σοβαρά όταν αποκαλύπτεται ότι ενώ όλος ο πλανήτης βοηθά την Ουκρανία να αντιμετωπίσει τον αιμοσταγή δικτάτορα της Μόσχας, εμείς βοηθούσαμε τους φίλους του, Ρώσους ολιγάρχες, να ξεπλένουν τα βρόμικα λεφτά τους βοηθώντας τη Ρωσία να αντεπεξέλθει στις τεράστιες ανάγκες του πολέμου. Παρακάμπτοντας τις ευρωπαϊκές κυρώσεις, στην ουσία εμμέσως χρηματοδοτούσαμε τον εισβολέα της Ουκρανίας.

Την ίδια στιγμή με περισσή αναίδεια, η οποία κατάντησε ένα από τα βασικά μας χαρακτηριστικά, διαμαρτυρόμαστε όταν κάποιες χώρες, ευρωπαϊκές ή μη, βοηθούν με τον έναν ή άλλον τρόπο την Τουρκία, προτάσσοντας το επιχείρημα ότι βοηθούν έναν εισβολέα, δικτάτορα και πολλά άλλα. Δυστυχώς, στην ίδια μοίρα βρεθήκαμε. Την ίδια δουλειά κάνουμε. Οι φίλοι της Τουρκίας βοηθούν τον εισβολέα της πατρίδας μας και εμείς βοηθούμε τον εισβολέα της Ουκρανίας. Δυο όψεις του ιδίου νομίσματος.

Είναι καιρός να το παραδεχτούμε. Εθνικός στόχος δεν είναι η επανένωση της πατρίδας μας, αλλά ο παράνομος ή ανήθικος πλουτισμός, η διαπλοκή και κάθε είδους κομπίνα. Αποδεικνύεται πλέον περίτρανα ότι το Κυπριακό δεν είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής αλλά πρόβλημα διαφθοράς. Είμαστε έτοιμοι, για χάριν του πλουτισμού, να βοηθούμε τον μεγαλύτερο διαχρονικά πολέμιο της λύσης, τον ρωσικό παράγοντα. Δώσαμε γη και ύδωρ στους ανά τον κόσμο Ρώσους απατεώνες ολιγάρχες που καταλήστεψαν τον φτωχό ρωσικό λαό, γράφοντας στα παλιότερα των υποδημάτων μας τις αποφάσεις των εταίρων μας για τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας και ταυτόχρονα ζητούμε από αυτούς να μας βοηθήσουν να λύσουμε το εθνικό μας ζήτημα. Κατηγορούμε τους Ευρωπαίους ότι δεν τιμωρούν την Τουρκία, η οποία δεν ακολουθεί τις ευρωπαϊκές κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας αλλά ταυτόχρονα εμείς οι κατήγοροι είμαστε οι πρώτοι που παρακάμπτουμε τις αποφάσεις των Βρυξελλών ξεπλένοντας το βρόμικο χρήμα των φίλων του Πούτιν.

«Η παράνομη ανακήρυξη του ψευδοκράτους πριν από 40 χρόνια και οι συνεχιζόμενες και σε εξέλιξη, προσπάθειες της Άγκυρας για αναγνώρισή του, συνιστούν ύβρη κατά του διεθνούς δικαίου. Σε συνάρτηση και με όσα συμβαίνουν γύρω μας, θα πρέπει να μας αφυπνίσουν όλους/ες και να μας πεισμώσουν, εντείνοντας τις προσπάθειές μας για ανατροπή των τετελεσμένων, απελευθέρωση και επανένωση της πατρίδας μας. Στέλνουμε σαφές μήνυμα προς τη διεθνή κοινότητα: Η εφαρμογή και ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου δεν μπορεί να είναι αλά καρτ. Η διχοτόμηση δεν μπορεί να είναι το μέλλον αυτού του τόπου», ανέφερε σε ανάρτησή της στο Χ η πρόεδρος της Βουλής και πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αννίτα Δημητρίου.

Σωστή η ανάρτηση ως γενικολογία και τροφή προς ευρεία κατανάλωση. Σίγουρα παράνομη και κατάπτυστη η ανακήρυξη του ψευδοκράτους. Όμως, προτού στείλουμε μήνυμα προς την διεθνή κοινότητα, δεν θα έπρεπε να λάβουμε πρώτα εμείς τα μηνύματα, που μετά τις τελευταίες αποκαλύψεις που έγιναν πλέον αποδείξεις, ότι εμείς οι ίδιοι καταπατούμε το διεθνές δίκαιο βοηθώντας τους Ρώσους εισβολείς της Ουκρανίας; Σίγουρα ο σεβασμός προς το διεθνές δίκαιο δεν μπορεί να είναι αλα καρτ. Εμείς που καταπατούμε κάθε διεθνή ηθικό κανόνα δεν νομιμοποιούμαστε να ζητούμε το παραμικρό γιατί καταντήσαμε, κυρίως την τελευταία δεκαετία επί διακυβέρνησης του ΔΗΣΥ, διεθνές κέντρο διαφθοράς χωρίς ηθικούς φραγμούς ή το χειρότερο, χωρίς εθνική συνείδηση. Όταν κυρία πρόεδρε στις αποκαλύψεις του ICIJ που έγιναν μετά από πολύμηνη έρευνα 270 δημοσιογράφων από 55 χώρες γίνετε, έστω απλή, αναφορά στον τέως ΠτΔ και επίτιμο Πρόεδρο της παράταξής σας, δεν νομίζετε ότι οι επικλήσεις της ηθικής και του διεθνούς δίκαιου είναι αναίδεια χιλίων καρδιναλίων; Αν μετά από όλα αυτά τα ρεζιλίκια δεν νιώθετε την ανάγκη να απολογηθείτε, ως παράταξη, στον κυπριακό λαό, τότε το λιγότερο που έχετε να κάνετε είναι να υιοθετήσετε τη σοφή ρήση, «τοις φρονίμοις ολίγα».

Το 1960, μετά το ηρωικό έπος του '55, εξασφαλίσαμε ένα ανεξάρτητο ενιαίο κράτος, το οποίο εμείς οι ίδιοι διαλύσαμε το 1963. Στην πορεία διχοτομήθηκε η πατρίδα μας με την τουρκική εισβολή και αυτό δεν στάθηκε ικανό να μας συνετίσει. Από κράτος καταντήσαμε μια αναγνωρισμένη κοινότητα. Τα τελευταία όμως χρόνια, κυρίως επί διακυβέρνησης Νίκου Αναστασιάδη, έχουμε ξεφύγει εντελώς. Ξεχάσαμε αρχές και αξίες και επιδοθήκαμε σε κάθε είδους παρανομία, πάντα βέβαια στα πλαίσια της «νομιμότητας», ξεχνώντας το ότι το νόμιμο δεν είναι και απαραίτητα ηθικό. Ευρηματικοί όντες και με μια αδικαιολόγητη υπεροψία, αυτήν που συναντάς κυρίως σε απατεώνες του λευκού κολάρου, δημιουργήσαμε κάθε είδους σχέδιο, όπως τα «χρυσά» διαβατήρια, νομιζόμενοι ότι είμαστε οι πλέον έξυπνοι στην ενωμένη Ευρώπη θεωρώντας τους άλλους βλάκες κουτόφραγκους. Στα πλαίσια λοιπόν της νομιμότητας επιδοθήκαμε στην ανηθικότητα, στη διαπλοκή και στη διαφθορά. Δυστυχώς, ξεχάσαμε ότι με όσα αποκαλύπτονται στις διεθνείς έρευνες, και με αυτά που θα ακολουθήσουν, σιγά - σιγά χάνουμε την ιδιότητα του κράτους της εντιμότητας και ηθικής και καταλήγουμε στα χαρακτηριστικά ενός λεγόμενου κράτους χωρίς συνείδηση και ηθικούς κανόνες.

Στην ουσία, όσο βαρετό και αν ακούγεται, οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια σε ένα ψευδοκράτος, διεθνώς αναγνωρισμένο αλλά πλήρως αναξιόπιστο και απαξιωμένο. Είναι πράγματι να διερωτάσαι πού βρίσκεται το ψευδοκράτος. Μήπως καταντήσαμε μια χώρα με δυο ψευδοκράτη, το ένα αναγνωρισμένο και το άλλο όχι; Η Τουρκία με την εισβολή δημιούργησε στον βορρά ένα ψευδοκράτος. Μήπως όμως στον νότο δημιουργήσαμε εμείς το δικό μας ψευδοκράτος;