Λίγα ακόμα για τον ΔΗΣΥ

Με αφορμή τη συμπεριφορά των ευρωβουλευτών του ΔΗΣΥ στην πρόσφατη συνεδρία του Ευρωκοινοβουλίου, θα συνεχίσω και σήμερα με τη στάση που τηρούν τα στελέχη του Δημοκρατικού Συναγερμού έναντι των φαινομένων διαφθοράς που σημάδεψαν τη δεκαετή διακυβέρνηση Νίκου Αναστασιάδη. Μια στάση που προκαλεί τεράστια ζημιά στο κύρος του τόπου και του κόμματος. Προσπαθώ να ερμηνεύσω το φαινόμενο και καταλήγω στο θλιβερό συμπέρασμα ότι τα στελέχη του ιστορικού αυτού κόμματος δεν κατανοούν το πού ανήκουν πολιτικά ούτε και γνωρίζουν τις ιστορικές καταβολές του κόμματος στο οποίο ανήκουν. Η κατανόηση του εαυτού μας σημαίνει, εκτός όλων των άλλων, τη συνειδητή διαμόρφωση των προσωπικών αξίων μας και του πώς αυτές συνδέονται με τις επιλογές της ζωής. Οι αξίες μας συνδέονται με τις ανάγκες μας και αλληλοεπηρεάζονται με αυτές: Οι αξίες, αφενός, καθορίζουν -και καθορίζονται από- την ιεράρχηση των αναγκών μας και, αφετέρου, επικαθορίζουν τα μέσα που επιλέγουμε για την ικανοποίηση αυτών των αναγκών. Άρα, από τις αξίες εξαρτάται το ποιες επιλογές κάνουμε, πώς συμπεριφερόμαστε, ποιοι θέλουμε να είμαστε, πώς θέλουμε να ζούμε και μέσα σε ποιον κόσμο. Όλα, δηλαδή, όσα ορίζουν το πώς παίζουμε τους ρόλους μας. Όταν λοιπόν παίζουμε στο θέατρο της ζωής, πάντοτε και αναγκαστικά χωρίς πρόβα οι αξίες αποτελούν μια πυξίδα, ένα υπόβαθρο, έναν οδηγό για το πώς θα παίξουμε στην κάθε παράσταση. Η «αξία», σύμφωνα με τα λεξικά, είναι ένα πιστεύω για το τι είναι σωστό ή λάθος και για το τι είναι σημαντικό στη ζωή μας ή έχει αξία για εμάς.

Πρόκειται, ουσιαστικά, για τα πιστεύω μας, για το πώς πρέπει ή επιθυμούμε ή προτιμούμε να είναι τα πράγματα, οι καταστάσεις, οι συμπεριφορές, οι σχέσεις, ο εαυτός μας, οι άνθρωποι, η κοινωνία, το περιβάλλον και οτιδήποτε έχει σχέση με τον εαυτό μας, τη ζωή μας, τον κόσμο. Σε γενικό επίπεδο οι αξίες μας οδηγούν σε πρότυπα και κανόνες, προσδιορίζουν το τι σκεπτόμαστε και γιατί, το τι κάνουμε ή δεν κάνουμε και γιατί, το πώς και γιατί λειτουργούμε, δρούμε ή συμπεριφερόμαστε. Πιο συγκεκριμένα, οι αξίες μας προσδιορίζουν το τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Για να το κάνω πιο κατανοητό αυτό, διαβάστε ένα απλό πείραμα που έκαναν. Έθεσαν σε ανθρώπους πολλών χωρών το εξής ερώτημα: «Είσαι με έναν φίλο σου, ο οποίος είναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος για σένα, ο οποίος από εγκληματική αμέλεια σκοτώνει έναν άνθρωπο με το αυτοκίνητό του. Αυτό το συμβάν το γνωρίζεις μόνο εσύ και κανένας άλλος. Αν πας και το δηλώσεις στην Αστυνομία ο φίλος σου θα πάει στη φυλακή. Αν δεν το δηλώσεις, δεν πρόκειται ποτέ να το μάθει κανείς. Εσύ τι θα έκανες;» Πόσο τοις εκατό των Φινλανδών πιστεύετε πως απάντησαν ότι θα πάνε να το δηλώσουν στην Αστυνομία - και ας πάει ο επιστήθιος φίλος τους στη φυλακή; Λίγο πάνω από το 90%. Πόσο τοις εκατό των Ελλήνων πιστεύετε ότι απάντησαν ότι θα έκαναν το ίδιο; Μόλις 17% (και αυτοί δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα πήγαιναν αν το περιστατικό ήταν πραγματικό). Η Κύπρος δεν ήταν μεταξύ των χωρών που έλαβαν μέρος στην έρευνα. Όμως, μάλλον, το ποσοστό των 17% θα ήταν μικρότερο αν συμμετείχε και η Κύπρος. Σκεφτείτε, όμως, γιατί αυτή η διαφορά στα ποσοστά μεταξύ των Ελλήνων και των Φινλανδών; Ασφαλώς, αυτό οφείλεται στις διαφορετικές αξίες. Για τους Φινλανδούς η αξία της ακεραιότητας είναι πολύ πιο ψηλά από την αξία της φιλίας, ενώ για τους Έλληνες (και τους Κύπριους) η αξία της φιλίας είναι πολύ πιο ψηλά από την αξία της ακεραιότητας. Η στάση των ευρωβουλευτών του ΔΗΣΥ αλλά και των άλλων στελεχών έναντι των φαινομένων διαφθοράς, τα οποία έχουν πλήξει καίρια το κύρος της χώρας μας, δυστυχώς δεν καθορίζεται από το πώς ιεραρχούν διαφορετικές αξίες όπως εκείνες της έρευνας. Καθορίζεται κυρίως από ευτελή κίνητρα και προσωπικές σκοπιμότητες. Σκέφτονται τις επόμενες εκλογές. Και τους καθοδηγεί η σκέψη ότι στο κόμμα υπάρχει μια μεγάλη μερίδα που εξακολουθεί να «εκτιμά» τον Αναστασιάδη τους οποίους θα τους «χάσω» αν τον επικρίνω. Και εκείνο που γι’ αυτούς έχει πρώτιστη σημασία είναι η επανεκλογή. Και για τους λίγους εκείνους που δεν έχουν πρόθεση επαναδιεκδίκησης εκλογής μεγαλύτερη σημασία έχει να περάσουν καλά μέχρι να λήξει η θητεία τους. Η συμπεριφορά που να στηρίζεται και να υπηρετεί αξίες ουδόλως τους απασχολεί. Ξέρουν ότι όταν έρθει η ώρα των εκλογών θα βρεθεί κάποιος τρόπος τα πρόβατα να μαζευτούν στο μαντρί… Κι έτσι, δεν ανησυχούν. Ενόσω εμείς οι πολίτες δεν αντιλαμβανόμαστε ότι οι δύσκολες και επικίνδυνες καταστάσεις που βιώνουμε σήμερα ως κοινωνία επικαθορίζουν άμεσα την προσωπική μας ζωή και απαιτούν από τον καθένα μας, με τρόπο επιτακτικό πλέον, να οξύνουμε την πολιτική νοημοσύνη μας ώστε να κάνουμε σωστές πολιτικές επιλογές, θα συνεχίσουμε να βλέπουμε αυτά τα καραγκιοζιλίκια στην Ευρωβουλή, στην εδώ Βουλή και στις τηλεοράσεις μας. Και να αναζητούμε πάτο και πάτος να μην υπάρχει…