Τα αρνιά δεν φοβούνται πια τον κακό τον λύκο

Ο ΔΗΣΥ γύρισε σελίδα. Δυστυχώς όμως δεν γύρισε στις ένδοξες σελίδες της ιστορίας του αλλά στις μαύρες, τις δυσανάγνωστες που διαβάζοντάς τες δεν μπορείς να βγάλεις νόημα. Μια παράταξη δείχνει το κύρος της στα δύσκολα και δυστυχώς τα δύσκολα, που έφερε η χειρότερη ήττα στην ιστορία του στις προεδρικές εκλογές του '23, αντί να τον συνετίσουν τον κατέστησαν έναν αχταρμά πολιτικών ασυναρτησιών.

Η αντίθετη άποψη και η κριτική όχι μόνο απαγορεύονται αλλά και τιμωρούνται. Παράδειγμα το τι βίωσα προσωπικά επειδή αρθρογραφώ επικρίνοντας τη διαχείριση του Κυπριακού από τον τέως και τα μνημεία διαφθοράς και διαπλοκής που επέδειξε η δεκαετής διακυβέρνηση της παράταξης. Ένας εκ των ανώτατων μελών της ηγεσίας, αντί να απαντήσει σε κόσμια κριτική μου στο twitter με μπλόκαρε γιατί απλούστατα δεν μπορεί να αρθρώσει πολιτικό λόγο και να απαντήσει, και το κυριότερο, δεν μπορεί να παραδεχτεί τις πικρές αλήθειες. Όταν ένα ανώτατο στέλεχος της ηγεσίας μπλοκάρει ένα μέλος, παλαιότερο κατά πολλά χρόνια από αυτόν, αποδεικνύει το πόσο επιτρέπεται η αντίθετη άποψη και δείχνει ότι το συγκεκριμένο στέλεχος δεν έχει τις ικανότητες και αποτελεί βαρίδι για την παράταξη.

Το χειρότερο, όταν προτάθηκα από τον νέο πρόεδρο του Ινστιτούτου Γλαύκος Κληρίδης Χάρη Γεωργιάδη για μέλος του δ.σ., με την ιδιότητα του στενού, ίσως του στενότερου φίλου, μη πολιτικού, του αείμνηστου Προέδρου, βρέθηκα εκτός της λίστας των προτεινόμενων προς έγκριση από το Πολιτικό Γραφείο γιατί, όπως με ενημέρωσαν «κατόπιν βολιδοσκοπήσεων», κρίθηκε αναγκαία η διαγραφή μου. Αυτοί με προσέγγισαν χωρίς να έχω την παραμικρή ιδέα για το πώς διοικείται το ινστιτούτο και το πώς εγκρίνεται το ΔΣ και αυτοί οι ίδιοι με διέγραψαν. Προφανώς, ο πρόεδρος του ινστιτούτου «κατόπιν βολιδοσκοπήσεων» αντελήφθη ότι οι φωστήρες που διοικούν σήμερα την παράταξη με θεωρούν ανεπιθύμητο.

Δυστυχώς, η κριτική στη δεκαετή διακυβέρνηση θεωρείται ατόπημα η δε κριτική στον τέως ΠτΔ προπατορικό αμάρτημα. Ευθύνη σίγουρα φέρει η νέα ηγεσία η οποία δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος των προβλημάτων που δημιούργησαν οι προεδρικές εκλογές και ούτε να φέρει ενότητα στο κόμμα. Άμοιροι ευθυνών βέβαια δεν είναι ούτε τα λεγόμενα ιστορικά στελέχη τα οποία κατάντησαν να ονομάζονται έτσι λόγω ηλικίας και μόνο.

Σε ένα κόμμα που βιώνει δυσκολίες, δύο είναι τα απαραίτητα συστατικά για επούλωση των πληγών. Ηγεσία με νέους ανθρώπους που να διαθέτουν κύρος και σθένος και ιστορικά στελέχη που με τη σοφία και τις εμπειρίες τους να μπορούν να νουθετούν και να στηρίζουν τη νέα ηγεσία. Δυστυχώς, στον σημερινό ΔΗΣΥ ούτε το ένα υπάρχει ούτε το άλλο. Για παράδειγμα, ήμουν αυτήκοος μάρτυρας συνομιλίας ιστορικού στελέχους, για την ακρίβεια πολιτικά συνταξιούχου στελέχους γιατί έτσι πρέπει να ονομάζονται, με τον Μακάριο Δρουσιώτη. Το ιστορικό στέλεχος ανέφερε στον συγγραφέα ότι έχει διαβάσει τα τρία τελευταία του βιβλία και όχι μόνο συμφωνεί με τα γραφόμενά του αλλά τα θεωρεί πλήρως τεκμηριωμένα. Δηλαδή συμφωνεί με τη «Συμμορία», το «Έγκλημα στο Κραν Μοντανά» και με το «Κράτος Μαφία» αλλά την ίδια στιγμή συναγελάζεται με τον τέως και συμμετέχει σε προεδρικά συμβούλια, σε σκιώδεις κυβερνήσεις και άλλες αηδίες με τον πρωταγωνιστή του ναυαγίου στο Κραν Μοντανά και τον αρχηγό της διακυβέρνησης, που ο Μακάριος Δρουσιώτης αποκαλεί Κράτος Μαφία. Πλήρης υποκρισία. Πώς μπορεί αυτό το ιστορικό στέλεχος να νουθετήσει τη νέα ηγεσία όταν ο ίδιος συμφωνεί με εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις και αφηγήματα. Θα μπορούσα ακόμα να αναφέρω ότι το συγκεκριμένο «ιστορικό» στέλεχος υπήρξε αυτήκοος μάρτυρας των σκέψεων και της λεγόμενης ιδεοθύελλας του τέως για λύση δύο κρατών.

Το «κρύψτε να περάσουμε», κατάντησε το σύνθημα της παράταξης. Οι δε παρακαταθήκες του ιδρυτή του κόμματος και εντιμότερου Κύπριου πολιτικού, μόνο σχήμα λόγου και καπηλείας από τον κάθε πολιτικάντη της παράταξης. Είναι ποτέ δυνατόν να ισχυριστεί κανείς ότι ο σημερινός ΔΗΣΥ ακολουθεί τις αρχές και αξίες του Γλαύκου Κληρίδη όταν αποδέχονται τους εμπνευστές, ή για να ακριβολογούμε τον εμπνευστή της λύσης των δύο κρατών, δηλαδή της οριστικής διχοτόμησης και τους υπευθύνους για τη σωρεία πράξεων διαφθοράς και διαπλοκής που επισυνέβησαν κατά την προηγούμενη διακυβέρνηση; Όποιος ισχυριστεί κάτι τέτοιο, ότι δηλαδή ο σημερινός ΔΗΣΥ είναι σε πλήρη ταύτιση με τις θέσεις του ιδρυτή του, τότε θέτει αυτόματα υποψηφιότητα για το βραβείο του ανέκδοτου της χρονιάς.

Μπορεί οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις να δείχνουν μικρές απώλειες για τον ΔΗΣΥ και να τον κατατάσσουν ακόμα στην πρώτη θέση αλλά ξεχνούν τη σοφή ρήση, «πίσω έχει η αχλάδα την ουρά». Το τι έρχεται, αν συνεχίσει η ίδια νοοτροπία, είναι σίγουρα η ουρά της αχλάδας έτοιμη να επιφέρει ακόμα ένα πλήγμα στη μεγάλη παράταξη. Δεν μπορείς να μιλάς για ενότητα και την ίδια στιγμή να υποτιμάς τη νοημοσύνη των φίλων και μελών σου. Σίγουρα στο τέλος πληρώνεις τα πάντα. Στην πολιτική τίποτα δεν περνάει χωρίς κόστος. Τα «μπλοκαρίσματα» ή αν θέλετε η ηλεκτρονική φίμωση των μελών του κόμματος από τον κάθε πολιτικό-μασκαρά και η περιφρόνηση των ψηφοφόρων μιας παράταξης έχουν πάντα αντίκτυπο στις εκλογικές αναμετρήσεις. Όσοι πιστεύουν ότι έχουν τα «αρνιά» στο μαντρί είναι βαθιά νυχτωμένοι. Κάποτε και τα αρνιά διαμαρτύρονται και φεύγουν γιατί πια δεν φοβούνται ότι θα τους φάει ο κακός ο λύκος. Τα πράγματα άλλαξαν και οι αρχές και αξίες, η αξιοπρέπεια και η συνείδηση είναι πάνω από τα κομματικά στεγανά. Πολλοί πλέον, ελεύθεροι άνθρωποι, ακολουθούν τη ρήση του μεγάλου Ουίνστον Τσώρτσιλ: «Οι άλλοι αλλάζουν απόψεις για χάρη του κόμματός τους, εγώ αλλάζω κόμμα για χάρη των απόψεών μου».

(Στο Twitter Theodoros1958)