Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα

Ύψιστος εθνικός μας στόχος κατάντησε ο διορισμός απεσταλμένου του ΓΓ των ΗΕ για το Κυπριακό. Από το η λύση είναι θέμα μηνών του 2016, φτάσαμε στο σημείο να εκλιπαρούμε για απεσταλμένο, κάτι που στο παρελθόν ήταν αυτονόητο.

Βέβαια, δεν προσδοκούμε μάγο η φακίρη ο οποίος διά μαγείας θα μπορούσε να ανατρέψει το τέλμα και να επαναρχίσουν οι συνομιλίες από εκεί που μείναμε στο Κραν Μοντανά. Ούτε οι μάγοι μπορούν να καταφέρουν κάτι τέτοιο στο σημείο που φτάσαμε.

Παρά τις δυσκολίες και τη δυστοκία του Αντόνιο Γουστέρες, τελικά ο στόχος μας επετεύχθη και έχουμε τον νέο απεσταλμένο των ΗΕ. Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Αν ο νέος διπλωμάτης, που θα ασχοληθεί με το Κυπριακό, αποφανθεί ότι δεν υπάρχει κοινό έδαφος, τότε δεν έχει κανένα λόγο να συνεχίσει τις υπηρεσίες του και στο τέλος το Κυπριακό θα οδηγηθεί και πάλι στον πάγο με απρόβλεπτες συνέπειες.

Επειδή πάντα νομίζουμε ότι εμείς είμαστε οι έξυπνοι και οι άλλοι είναι τα κορόιδα, ξεχνούμε ότι το κοινό έδαφος δεν αναζητείται μόνο μεταξύ των δύο κοινοτήτων αλλά και μεταξύ της δικής μας πλευράς και του ΓΓ.

Πιο απλά, εμείς συμφωνούμε με το πλαίσιο του Αντόνιο Γκουτέρες των έξι σημείων; Αυτό πρέπει να μας απασχολήσει πρώτιστα. Αν δεν κατασταλάξουμε πρώτα εμείς, τον απεσταλμένο τι τον θέλουμε; Μήπως νομίζουμε ότι η διεθνής κοινότητα δεν έχει άλλη δουλειά να κάνει και θα ασχολείται με τον ομφαλό της γης; Τον τελευταίο καιρό, με τους πολέμους σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή, είναι όλοι πλήρως απασχολημένοι με σοβαρότερα θέματα παρά με την εισβολή και την κατοχή της πατρίδας μας που φαίνεται να περνάει σιγά - σιγά στην ιστορία ως ένα παγωμένο διεθνές πολιτικό ζήτημα.

Είτε θα το αντιληφθούμε είτε είμαστε άξιοι της τύχης μας. Για τον ΓΓ αυτό που υπάρχει τώρα στο τραπέζι είναι το δικό του πλαίσιο και τίποτε άλλο. Αν νομίζουμε ότι θα αντιμετωπίσουμε τον νέο απεσταλμένο όπως τον πρώην «Τσιτσιφιογκο» και νυν ΥΠΕΞ της Νορβηγίας και την Τζέην Χολ Λούτ, δηλαδή να τους κοροϊδεύουμε με άλλα πλαίσια, με «ναι μεν αλλά» και άλλες ασυναρτησίες τότε είμαστε βαθιά νυχτωμένοι. Έπαθαν και έμαθαν και για αυτό κρατούν ίσες αποστάσεις. Απλούστατα δεν μας εμπιστεύονται.

Δεν γνωρίζω αν ο ΠτΔ στις επαφές του με τον ΓΓ στη Νέα Υόρκη και πρόσφατα στο Κάιρο ξεκαθάρισε ότι αποδέχεται το πλαίσιό του ως έχει. Αν όχι, ο ρόλος του απεσταλμένου θα είναι διττός, πρώτα να διερευνήσει αν αποδεχόμαστε το πλαίσιο των ΗΕ και μετά να προσπαθήσει να πείσει την άλλη πλευρά να επανέλθει στις συνομιλίες στη βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα. Και όταν λέμε πολιτική ισότητα εννοούμε εκ περιτροπής προεδρία και μια θετική τ/κ ψήφο σε όλες ανεξαιρέτως τις αποφάσεις της κεντρικής κυβέρνησης. Μόνο η ξεκάθαρη αποδοχή μας για τα πιο πάνω μπορεί να δώσει κάποια κίνητρα στην άλλη πλευρά να μετακινηθεί από την εμμονή της για κυριαρχική ισότητα.

Η κυριαρχική ισότητα και τα δύο κράτη δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Ήταν το φυσικό επακόλουθο των δικών μας λαθών. Η μεν κυριαρχική ισότητα είναι η απάντηση στην άρνηση της δικής μας πλευράς να αποδεχτούμε την πολιτική ισότητα και τα δύο κράτη η απάντηση στις δικές μας σκέψεις και ιδεοθύελλες για λύση δυο κρατών.

Ο διεθνής παράγοντας μας παρακολουθεί συνεχώς και αυτό θα κάνει και ο νέος απεσταλμένος. Δεν είναι αρκετές μόνο οι δηλώσεις του Προέδρου αλλά συνολικά όλης της κυβέρνησης ως μια συγκροτημένη ομάδα. Κάθε Κυριακή σε διάφορα μνημόσυνα και εκδηλώσεις ακούμε υπουργούς με πύρινους λόγους να συνεχίζουν τις ασυναρτησίες, τις γενικολογίες και τις αερολογίες. Στις διάφορες αναφορές τους για τη μορφή λύσης μιλούν για λειτουργική και βιώσιμη, για συμφωνημένο πλαίσιο, χωρίς να τολμούν να αναφερθούν συγκεκριμένα στη μορφή λύσης, που είναι η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία με πολιτική ισότητα. Αν και η θέση αυτή ήταν η διακηρυγμένη θέση του προγράμματος του νέου Προέδρου, τα μέλη της κυβέρνησής του δεν τολμούν να αναφερθούν σε αυτή, γιατί απλούστατα οι πλείστοι διαφωνούν. Συμμετέχουν σε μια κυβέρνηση και διαφωνούν με το πρώτιστο, που δεν είναι τίποτε άλλο από τις θέσεις μας στο εθνικό θέμα. Τώρα θα μου πείτε, ποιος ακούει τον κάθε πολιτικό μασκαρά και ποιος τον υπολογίζει. Δυστυχώς για εμάς, όλα όσα λέμε τα ακούει ο διεθνής παράγοντας, τα θεωρεί ως θέσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς και πράττει αναλόγως. Ζητούμε από τους ξένους να μας βοηθήσουν για συνέχιση των συνομιλιών στη βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα και εμείς το θεωρούμε ταμπού και μίασμα.

Πραγματικά, αυτό το τροπάρι περί βιώσιμης και λειτουργικής λύσης κατάντησε τουλάχιστον εκνευριστικό. Μήπως αυτοί οι λεγόμενοι της όποιας λύσης, τα ανανικά απομεινάρια όπως τους αποκαλούν οι διάφοροι φωστήρες, επιδιώκουν λύση μη βιώσιμη και μη λειτουργική; Υπάρχει μια διαφορά στο πώς αντιλαμβάνονται οι μεν και οι δε αυτήν της ασυναρτησία περί λειτουργικής και βιώσιμης λύσης. Οι μεν, οι του «πατριωτικού μετώπου», επιδιώκουν διατήρηση του στάτους κβο γιατί έχουν μια χαρά βολευτεί. Μήπως η σημερινή Κυπριακή Δημοκρατία δεν είναι πλήρως λειτουργική; Το αν είναι βιώσιμη είναι αυτό που τρομάζει. Από την άλλη, αυτοί οι «μειοδότες» επιδιώκουν μια λύση σε μια επανενωμένη πατρίδα που θα είναι σίγουρα λειτουργική αλλά πάνω από όλα και βιώσιμη.

Είναι πλέον ευθύνη του ΠτΔ να νουθετήσει και αν χρειαστεί να επιβάλει στους υπουργούς του και τους άλλους αξιωματούχους ότι θα πρέπει, αναφορικά με το εθνικό ζήτημα, η ρητορική να είναι ενιαία και όχι ό,τι αρλούμπα σκεφτεί ο καθένας, που συνήθως πηγάζει από τις καταβολές και τις πεποιθήσεις του, να την αραδιάζει. Ιδίως τώρα με την παρουσία του νέου απεσταλμένου του ΓΓ θα πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί. Αν υπάρχουν μέλη της κυβέρνησης που δεν πιστεύουν στη διακηρυγμένη από τον ίδιο τον ΠτΔ μορφή λύσης, τότε αυτόματα θέτουν εαυτόν εκτός κυβερνήσεως.

Παιγνίδια με το εθνικό θέμα και κατ’ επέκταση με την επιβίωση των επόμενων γενεών σε αυτήν τη μαρτυρική γη απαγορεύονται από οποιονδήποτε και αν προέρχονται. Τελεία και παύλα.