Ας μην σκοτώσουμε τα παιδιά στη Γάζα

Η κρίση στη Μέση Ανατολή είναι μια δύσκολη δοκιμασία της ανθρωπότητας, καθώς πλανάται το ερώτημα πώς να ανταποκριθούμε σε μια τραγελαφική πρόκληση για την οποία δεν υπάρχει καλή θεραπεία. Η αποδοχή των μεγάλης κλίμακας βομβαρδισμών της Γάζας και μιας χερσαίας εισβολής υποδηλώνει ότι τα παιδιά των Παλαιστινίων είναι τα μικρότερα θύματα, υποτιμημένα από τη σύνδεσή τους με τη Χαμάς και την ιστορία της τρομοκρατίας της. Σκεφτείτε ότι περισσότερα από 1.500 παιδιά στη Γάζα έχουν σκοτωθεί, σύμφωνα με το Υπουργείο Υγείας της Γάζας, και ότι περίπου το ένα τρίτο των σπιτιών της Γάζας έχουν καταστραφεί ή υποστεί ζημιές μέσα σε μόλις δύο εβδομάδες - και αυτό είναι απλώς μια ένδειξη πριν τη μεγάλη εισβολή.

Οι Ισραηλινοί μετρούν τα κομμάτια τους από την τρομοκρατία και τις απαγωγές της Χαμάς, μια επίθεση που αμφισβήτησε την ύπαρξή τους και εξηγεί την αποφασιστικότητα να διαλύσουν τη Χαμάς, όποιο κι αν είναι το κόστος.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες μιλούν πολύ για αρχές, αλλά φοβάμαι ότι ο Πρόεδρος Μπάιντεν έχει βάλει μια ιεραρχία της ανθρώπινης ζωής όσον αφορά την επίσημη αμερικανική πολιτική. Και δεν είναι πάντοτε προφανές αν στέκεται στο ίδιο πλαίσιο με το Ισραήλ ως χώρα ή με τον αποτυχημένο Πρωθυπουργό του, τον Μπενιαμίν Νετανιάχου, ένα μακροχρόνιο εμπόδιο στην ειρήνη. Τι πρέπει να καταλάβουμε από την έκκληση της κυβέρνησης Μπάιντεν για επιπλέον 14 δισεκατομμύρια δολάρια σε βοήθεια προς το Ισραήλ και την ταυτόχρονη έκκληση για ανθρωπιστική βοήθεια προς τους κατοίκους της Γάζας; Τα αμυντικά όπλα για το σύστημα Iron Dome του Ισραήλ θα είχαν νόημα, αλλά στην πράξη, είναι η ιδέα μου ή θα βοηθήσουμε να πληρώσουν οι ανθρωπιστές για να σφουγγαρίσουν το αίμα που προκλήθηκε εν μέρει από τα όπλα μας;

Στην ομιλία του την Πέμπτη, ο Μπάιντεν κάλεσε την Αμερική να σταθεί σταθερά δίπλα στην Ουκρανία και το Ισραήλ, δύο έθνη που δέχονται επίθεση από δυνάμεις που έχουν στόχο να τα καταστρέψουν. Είναι αρκετά δίκαιο. Αλλά, ας υποθέσουμε ότι η Ουκρανία απάντησε στα ρωσικά εγκλήματα πολέμου πολιορκώντας μια ρωσική πόλη, βομβαρδίζοντάς την και κόβοντας το νερό και το ηλεκτρικό ρεύμα, ενώ σκότωσε χιλιάδες και υποχρέωσε τους γιατρούς να χειρουργούν ασθενείς χωρίς αναισθητικό. Αμφιβάλλω αν εμείς οι Αμερικανοί θα σηκώναμε τους ώμους και θα λέγαμε: Λοιπόν, ο Πούτιν το ξεκίνησε. Κρίμα για αυτά τα ρωσικά παιδιά, αλλά θα έπρεπε να είχαν επιλέξει κάποιο άλλο μέρος για να γεννηθούν.

Εδώ στο Ισραήλ, επειδή οι επιθέσεις της Χαμάς ήταν τόσο βάναυσες και εντάσσονται στην Ιστορία των πογκρόμ και του Ολοκαυτώματος, οδήγησαν στην απόφαση να εξαλειφθεί η Χαμάς, ακόμη και αν αυτό σημαίνει μεγάλο ανθρώπινο φόρο αίματος. «Η Γάζα θα γίνει ένα μέρος όπου δεν μπορεί να υπάρξει άνθρωπος», δήλωσε ο Giora Eiland, πρώην επικεφαλής του Ισραηλινού Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας. «Δεν υπάρχει άλλη επιλογή για την εξασφάλιση της ασφάλειας του κράτους του Ισραήλ».

Νομίζω ότι αυτή η άποψη αντανακλά έναν πρακτικό και ηθικό εσφαλμένο υπολογισμό. Αν και θα ήθελα πολύ να δω το τέλος της Χαμάς, δεν είναι εφικτό να εξαλειφθεί ο ριζοσπαστισμός στη Γάζα, και μια χερσαία εισβολή είναι πιο πιθανό να τροφοδοτήσει τον εξτρεμισμό παρά να τον καταπνίξει - με δυσβάσταχτο κόστος σε ζωές αμάχων.

Θέλω ιδιαίτερα να αμφισβητήσω τον υπαινιγμό, περισσότερο έμμεσο παρά σαφή, ότι οι ζωές των κατοίκων της Γάζας έχουν λιγότερη σημασία επειδή πολλοί Παλαιστίνιοι συμπαθούν τη Χαμάς. Οι άνθρωποι δεν χάνουν το δικαίωμά τους στη ζωή επειδή έχουν απεχθείς απόψεις, και σε κάθε περίπτωση, σχεδόν οι μισοί από τους κατοίκους της Γάζας είναι παιδιά. Αυτά τα παιδιά στη Γάζα, συμπεριλαμβανομένων των βρεφών, είναι μεταξύ των περισσότερων από δύο εκατομμύρια ανθρώπων που υπομένουν την πολιορκία και τη συλλογική τιμωρία.

Μια παρατεταμένη χερσαία εισβολή, μου φαίνεται μια ιδιαίτερα επικίνδυνη πορεία, που είναι πιθανό να σκοτώσει μεγάλο αριθμό Ισραηλινών στρατιωτών, ομήρων και κυρίως αμάχων της Γάζας. Είμαστε καλύτεροι από αυτό, και το Ισραήλ είναι καλύτερο από αυτό. Η ισοπέδωση πόλεων είναι αυτό που έκανε η συριακή κυβέρνηση στο Χαλέπι ή η Ρωσία στο Γκρόζνι- δεν θα έπρεπε να είναι ένα εγχείρημα του Ισραήλ στη Γάζα που υποστηρίζεται από τους Αμερικανούς.

Η καλύτερη απάντηση σε αυτή τη δοκιμασία είναι να προσπαθούμε ακόμη και μπροστά στις προκλήσεις να παραμείνουμε προσκολλημένοι στις αξίες μας. Αυτό σημαίνει ότι, παρά τις προκαταλήψεις μας, προσπαθούμε να υποστηρίξουμε ότι όλες οι ζωές έχουν ίση αξία. Αν η ηθική σας θεωρεί κάποια παιδιά ανεκτίμητα και άλλα αναλώσιμα, αυτό δεν είναι ηθική διαύγεια αλλά ηθική μυωπία. Δεν πρέπει να σκοτώνουμε παιδιά της Γάζας για να προστατεύσουμε τα παιδιά του Ισραήλ.

*Ο Nicholas Kristof είναι αρθρογράφος των New York Times