Ένα μεγάλο πολιτικό ανέκδοτο

Μετά το πρόσφατο πολιτικό γραφείο του κόμματος οι φίλοι, οι ψηφοφόροι και τα μέλη του ΔΗΣΥ θα πρέπει να νιώθουν ήσυχοι για την περαιτέρω πορεία της παράταξης. Η σύσταση του προεδρικού συμβουλίου εγγυάται την ενότητα και την ανέλιξη του ΔΗΣΥ. Μέσα σε αυτήν την καταχνιά λόγω των μεγάλων καταστροφών, σεισμοί, πλημμύρες και πυρκαγιές, που συμβαίνουν γύρω μας, ήρθε ο ΔΗΣΥ, με την απόφαση του πολιτικού του γραφείου, να μας φτιάξει το κέφι. Τέτοιο πετυχημένο ανέκδοτο είχε πολύ καιρό να ακούσουμε. Άκουσον-άκουσον, συνέστησαν προεδρικό συμβούλιο στο οποίο θα συμμετέχουν, μεταξύ άλλων κομματοπατέρων, ο τέως ΠτΔ και ο τέως πρόεδρος της παράταξης. Με τους ρόλους που αναλαμβάνουν οι δύο, τώρα θα πρέπει να κοιμόμαστε ήσυχοι. Ίσως ήσυχος να νιώθει και ο ιδρυτής της παράταξης Γλαυκός Κληρίδης γιατί μπορεί η αγαπημένη του παράταξη να έχασε αρχές και αξίες, απέκτησε όμως χιούμορ κάτι που θα του άρεσε πολύ.

Αρχίζοντας από τον τέως ΠτΔ ίσως ο λόγος που τον επέλεξαν είναι η προσήλωσή του στις αρχές και αξίες του κόμματος στο Κυπριακό και η μανία του να καταπολεμά τη διαφθορά. Με την εξέλιξη αυτή η ηγεσία του ΔΗΣΥ τίθεται υπό κηδεμονία. Μάλιστα υπό κηδεμονία των υπευθύνων για τη μεγαλύτερη ήττα που υπέστη η παράταξη από ιδρύσεώς της, κατά τις πρόσφατες προεδρικές εκλογές. Αφενός μεν ο τέως ΠτΔ ο οποίος στήριξε άλλη υποψηφιότητα από αυτήν του κόμματος και αφετέρου ο τέως πρόεδρος του ΔΗΣΥ ο οποίος με την εμμονή του να ανέλθει στον προεδρικό θώκο, κάτι που από την αρχή ήταν ανέφικτο, ήταν η αιτία να ρεζιλευτεί η παράταξη. Η απόφαση αυτή επιβεβαιώνει όσους πιστεύουν ότι η παρούσα ηγεσία δεν έχει τις ικανότητες, το κύρος και το πολιτικό ανάστημα να ηγηθεί της ιστορικής παράταξης. Η Αννίτα Δημήτριου, η οποία συγκυριακά βρέθηκε στην ανώτατη βαθμίδα του κόμματος απέδειξε για ακόμη μια φορά ότι στόχος της δεν είναι η κάθαρση για να μπορεί να επέλθει ουσιαστική ενότητα αλλά να άγεται και να φέρεται από τους τέως με στόχο περαιτέρω πολιτική ανέλιξη. Τι να πεις για τα άλλα μέλη της ηγεσίας και ιδιαίτερα για τον αναπληρωτή πρόεδρο. Και αυτός αναρριχήθηκε στη δεύτερη θέση της παράταξης χωρίς να μπορεί να αρθρώσει πολιτικό λόγο και να παράξει έστω στοιχειώδη πολιτική.

Σύμφωνα με ανακοίνωση που εκδόθηκε, μετά το τέλος της συνεδρίασης του πολιτικού γραφείου, συζητήθηκαν, ανάμεσα σε άλλα, οι διπλές εκλογές του 2024, τα χρονοδιαγράμματα και οι διαδικασίες, σύμφωνα με το καταστατικό, καθώς επίσης και η προοπτική συνεργασιών με άλλες πολιτικές δυνάμεις και διαπιστώθηκε η θέληση όλων να εργαστούν με ζήλο και αφοσίωση, με σύμπνοια και σε συνθήκες ενότητας, έτσι ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι της παράταξης.

Σωστή λεκτικά και μόνον η ανακοίνωση του κόμματος. Τώρα το ποιοι είναι πλέον οι στόχοι της παράταξης είναι αμφίβολο. Μήπως ο στόχος είναι στις επόμενες διπλές εκλογές να υπάρξει μια αύξηση των ποσοστών ή όχι μείωση για να δείξει η νέα ηγεσία ότι κάτι κατάφερε. Εδώ ακόμα να λεχθεί το παραμικρό για τους πραγματικούς ενόχους της καταστροφής στις προεδρικές εκλογές και μιλάμε για νέες εκλογές.

Είναι πράγματι άξιον απορίας γιατί δεν βρέθηκε έστω και ένας από αυτούς που παρουσιάζονται ως σοφοί κομματοπατέρες να μιλήσει για τη διαφθορά, το Κραν Μοντανά και πολλά άλλα ντροπιαστικά που συνέβησαν κατά τη δεκαετή διακυβέρνηση του ΔΗΣΥ.

Ακόμα έκπληξη προκάλεσε η προθυμία του Αβέρωφ Νεοφύτου να συνεργαστεί με τον τέως στο πλαίσιο του προεδρικού συμβουλίου. Τι να πεις, ίσως να θέλει να δοκιμάσει ξανά την τύχη του με αντίπαλο τον «Ελέφαντα». Τελικά, αποδεικνύεται περίτρανα ότι ο χώρος των προβάτων δεν είναι μόνο στην Αριστερά αλλά, σε πολύ μεγαλύτερους αριθμούς, στον ΔΗΣΥ. Καμία αντίδραση από κανένα απολύτως για το ότι «εβάλανε την αλεπού τις όρνιθες να βλέπει» ή αν θέλετε «εβάλανε τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα».

Μπορεί να κατηγορούν τη διακυβέρνηση Χριστοδουλίδη ως κυβέρνηση αχταρμάς αλλά τελικά ο ΔΗΣΥ κατάντησε κόμμα αχταρμάς. Ο βασικός υποστηρικτής Χριστοδουλίδη, τέως ΠτΔ, είναι μέλος του προεδρικού συμβουλίου του ΔΗΣΥ ενώ το κόμμα βρίσκεται στην αντιπολίτευση. Είναι τελικά μια συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση ή αντιπολιτευόμενη συμπολίτευση; Ένα είναι το σίγουρο. Ούτε οι ίδιοι δεν γνωρίζουν πού βρίσκονται.

Από ιδρύσεως της παράταξης το 1976, από τον αείμνηστο Γλαύκο Κληρίδη, τέτοια ρεζιλίκια δεν βίωσε ποτέ το κόμμα. Σίγουρα υπάρχουν οι υπεύθυνοι για αυτήν την κατάντια με διευθύνσεις και ονόματα. Όμως συνένοχοι είναι όλα τα στελέχη, συμπεριλαμβανομένης της ηγεσίας οι οποίοι αντί να αντιδράσουν, αντίθετα εκθειάζουν τους ενόχους. Ιδιαίτερα, ιστορικά στελέχη που έχουν πολιτικά συνταξιοδοτηθεί και συνεπώς δεν έχουν καμία ατζέντα , όπως ο Ιωάννης Κασουλίδης και ο Παναγιώτης Δημήτριου, γιατί ανέχονται ανθρώπους όπως τον τέως ΠτΔ να παρελαύνουν στο κόμμα, με αναίδεια χιλίων καρδιναλίων και να νουθετούν, τη στιγμή που αυτοί είναι η ρίζα του κακού;

«Υπήρξε κοινή η πεποίθηση πως ο Δημοκρατικός Συναγερμός μπορεί και πρέπει να διατηρήσει και να ενισχύσει την πρωταγωνιστική του παρουσία στο πολιτικό γίγνεσθαι του τόπου», καταλήγει η ανακοίνωση του κόμματος. Τι να πεις, επικοινωνούν με το πολιτικό περιβάλλον; Έχουν συναίσθηση πού έφεραν την παράταξη; Τελικά, το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο από ό,τι φαίνεται γιατί δεν αντιλαμβάνονται τα προβλήματα, και την καταπάτηση όλων των αρχών και αξιών της ιστορικής παράταξης. Το να μιλούν για πρωταγωνιστική παρουσία αποδεικνύει περίτρανα ότι είναι επικίνδυνοι αν συνεχίσουν με αυτούς τους ρυθμούς. Επικίνδυνοι γιατί ολοταχώς οδηγούνται σε καταστάσεις όπως αυτές που βίωσε και βιώνει το ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα.