Αίμα μου!

Του Γιαννάκη Ηρακλέους

Ως Παγκόσμια Ημέρα κατά των Κουνουπιών έχει καθιερωθεί η 20ή Αυγούστου, εξού και η… τιμητική σήμερα των ενοχλητικών αυτών εντόμων!

Να λεχθεί κατ' αρχάς ότι υπάρχουν 2.700 είδη κουνουπιών. Δεν τσιμπούν όλα τα κουνούπια, παρά μόνο τα θηλυκά. Τα αρσενικά τρέφονται από το νέκταρ των φυτών, ενώ τα θηλυκά με τη μυτερή και λεπτή προβοσκίδα τους που εισάγουν στο δέρμα, ρουφούν το αίμα αποθηκεύοντάς το στην κοιλιά τους. Από ένα τσίμπημα απομυζούν μέχρι και 5 χιλιοστά του λίτρου αίμα.

Οφείλω με την ευκαιρία να το ομολογήσω: υποφέρω μεν από τα τσιμπήματα των κουνουπιών κάθε θέρος, αλλά για έναν απλό όσο και βαθιά συναισθηματικό λόγο, νιώθω…υπερήφανα συγκινημένος! Ο λόγος; Υπολογίζω πως φέτος τριακόσιες ή τετρακόσιες κουνουπίνες grosso modo μου έχουν επιτεθεί, με την προβοσκίδα τους να διατρυπά την επιθυμητή, όπως φαίνεται σάρκα μου, ρουφώντας έτσι το πολύτιμο αίμα μου. Αίμα το οποίο είναι απαραίτητο για την αναπαραγωγή τους: την εκκόλαψη των αβγών τους.

Αν λοιπόν με τρυπήσουν, κατά τους πιο συντηρητικούς υπολογισμούς, τέσσερα με πέντε κουνούπια την ημέρα- που σας διαβεβαιώ ότι στην πραγματικότητα είναι πολύ περισσότερα -, πόσα κουνούπια μάς κάνουν συνολικά, δεδομένου ότι το καλοκαίρι στην πατρίδα μας διαρκεί ουσιαστικά περισσότερο από τρεις μήνες; Βλέπετε λοιπόν πως δεν υπερβάλλω; Τα κουνούπια-το τονίζω-τα θηλυκά, δεν τσιμπάνε τον κάθε άνθρωπο, αλλά αντίθετα επιλέγουν πολύ προσεκτικά-τις οίδε με ποια κριτήρια-τη λεία τους. Ήγουν εμένα! Πώς λοιπόν να μην αισθάνομαι κολακευμένος από αυτό το ερωτικό κατά βάθος γεγονός τού να σε κυνηγούν δεκάδες θηλυκά, έστω και κουνούπια, και να θέλουν κυριολεκτικά να σε ρουφήξουν; Να διακινδυνεύουν-επίσης κυριολεκτικά-τα πάντα για λίγα δευτερόλεπτα ηδονής πάνω στο σώμα σου αφού κι εγώ δεν είμαι βλάκας, αλλά αμύνομαι για τις ρανίδες του αίματος μου κι έχω σκοτώσει cool blood αρκετές από τις επίδοξες συζύγους μου! Σκεφτείτε, αυτά τα πλάσματα το μόνο που πεθύμησαν ήταν να ακουμπήσουν λίγο το δέρμα μου και να γευτούν το υπέροχο, όπως πίστεψαν, αίμα μου! Πόσος, αλήθεια, Μαρκήσιος ντε Σαντ χρειάζεται για να περιγράψει μια τόσο αισθησιακή σκηνή!

Με άλλα λόγια, αυτό το καλοκαίρι το αίμα μου γέννησε εκατοντάδες εκατοντάδων κουνουπάκια - αφού η κάθε κουνουπίτσα γεννάει 200 με 300 αβγά τη φορά, οχτώ φορές τον χρόνο! Τα χρυσά μου! Είναι συνεπώς δυνατό μέσα από μία τέτοια συνειδητοποίηση να μη σκιρτά εντός μου το πατρικό μου φίλτρο; Έτσι λοιπόν, χιλιάδες ζωηρά και χαριτωμένα κουνουπάκια μου-παιδιά μου είναι, αίμα από το αίμα μου- απολαμβάνουν ζουζουνίζοντας το καλοκαίρι! Και κάτι που γνωρίζω από προσωπική πείρα: Τα σύγχρονα κουνούπια, τα παιδιά μου, προπαντός οι κόρες μου, είναι εντελώς εξελιγμένα μοντέλα και δουλεύουν όλο το 24ωρο σαν ρομπότ, χωρίς να διεκδικούν τίποτα περισσότερο από λίγο αίμα για την αναπαραγωγή τους. Η χαρά δηλαδή κάθε φιλελεύθερου υπουργού Εργασίας. Δεν είναι πραγματικά συγκινητικό; Εάν πάλι οι θυγατέρες μου ταλαιπωρούν ή και βασανίζουν μερικούς από σας…το καταλαβαίνω, αλλά τι να κάνουμε…παιδιά είναι!...

Πιθανόν οι αναγνώστες να αξιολογήσουν το σημερινό κείμενο ως ένα από τα καλύτερα, αν όχι το καλύτερο που δημοσίευσε η στήλη και θα συμφωνήσω μαζί τους… Αν μου έδωκεν ο λάλλαρος κατάκκελλα, εφάλλαρα τζιαι κοκορεύκουμαι; Κάθε άλλο! Ο λόγος που σας/μου άρεσε είναι επειδή… έννεν δικό μου!! Αντιγραφή είναι, από κείμενο του ακαδημαϊκού-συγγραφέα Μάνου Στεφανίδη, που δημοσιεύτηκε στο Βήμα της 18ης Σεπτεμβρίου 2022, υπό τον τίτλο Αίμα μου! Κατ' ακρίβειαν, για αντιγραφή αποσπασμάτων πρόκειται, καθώς ο χώρος που διαθέτει η στήλη δεν επέτρεπε την αντιγραφή αυτούσιου του άρθρου του κ. Στεφανίδη.

Και προς θεού, επειδή πρόκειται για αντιγραφή, να μην εκληφθεί ως…εξαγγελία της υποψηφιότητάς μου για την προεδρία της Δημοκρατίας! Οπόταν, συνεχίστε τις διακοπές σας…άνεννοιας!