Καταθλιπτικές σχέσεις, λύσεις

Καημένε μου αδελφέ, πόση ανάγκη είχες τελικά ένα ψίχουλο ελπίδας και το αντιλήφθηκες μόλις έπεσες τελείως σε απελπισία. Μόλις έμεινες χωρίς ελπίδα ένιωσες σαν να είσαι γυμνός. Τελείως γυμνός. Ανάμεσα στο πλήθος. Ανακάλυψες ότι το να μείνεις χωρίς ελπίδα σημαίνει πως έχεις μείνει χωρίς όπλο. Ήταν ο μεγαλύτερος θησαυρός σου και μόνο αυτό μπορούσες να δώσεις σε άλλους. Πέρασαν και κύλησαν έτσι τα χρόνια. Όπως λέει ο ποιητής:

«Η ελπίδα είναι το ψωμί του φτωχού

Φάε Μεχμέτ, φάε!».

Έφαγες και τέλειωσε. Τώρα όποτε δεις κάποια κουκίδα φωτός σε αυτό το σκοτεινό τούνελ, πιάνεσαι σαν τρελός από αυτήν. Μήπως είναι μια προσευχή που δεν θα πραγματοποιηθεί; Ας είναι έτσι, αρκεί να υπάρχει. Κοίτα, πώς έστησες καραούλι για να μαζέψεις ελπίδες και από πού. Πώς γίνονται νέα ψίχουλα ελπίδας για εσένα πράγματα τα οποία εγώ γελάω και τα προσπερνάω. Σε καταλαβαίνω. Το χρειάζεσαι. Στο τέλος είσαι και εσύ Κύπριος και δεν μπορείς να ζεις χωρίς να έχεις μια προσδοκία και μια ελπίδα. Οι ξένοι είδαν προ πολλού αυτή την ιδιαιτερότητα στον χαρακτήρα μας. Και κανόνισαν να είναι πάντα ζωντανή η ελπίδα μας. Θέλησαν να μείνει πάντα ελπίδα η ελπίδα μας, δεν θέλησαν να πραγματοποιηθεί ποτέ. Διότι αν πραγματοποιείτο, θα χαλούσε το παιχνίδι. Δεν θα μπορούσε να συνεχιστεί η παράσταση. Θα έπεφταν οι μάσκες, θα επέστρεφαν σπίτι τους οι ηθοποιοί.

Κοίτα, πόσες ελπίδες είχες πάλι επειδή ο Ταγίπ Ερντογάν έκανε ξανά κίνηση προς την ΕΕ. Τι έγινε, και αν έχει κάνει. Πώς είδες φως εσύ σε αυτό; Μήπως ο Ερντογάν δεν ξέρει ότι η Τουρκία δεν θα γίνει ποτέ δεχτή στην ΕΕ; Γίνεται να μην το ξέρει; Το ξέρω εγώ και δεν θα το ξέρει αυτός; Τότε γιατί έκανε εκείνη την κίνηση; Για να ενδιαφερθεί γι’ αυτόν η Ευρώπη παρά το γεγονός ότι είναι ένα τύραννος δικτάτορας, να εισέλθει σε διάλογο μαζί του και να διαχειριστεί την κατάσταση για ακόμα λίγο χρονικό διάστημα. Είσαι περίεργος για το πότε θα εγκαταλείψει τον αμανέ των δύο κυρίαρχων ίσων κρατών ο Ερντογάν και θα επιστρέψει στην ομοσπονδία; Δεν αξίζει να είσαι περίεργος. Διότι δεν θα το κάνει αυτό. Άλλωστε δεν βλέπει κανέναν λόγο για να το κάνει. Δεν υπάρχει εξαναγκασμός. Δεν υπάρχει πίεση. Αν η Ευρώπη του δώσει πενήντα δισεκατομμύρια δολάρια και ζητήσει επιστροφή στην ομοσπονδία σε αντάλλαγμα με αυτό, σίγουρα θα το εγκαταλείψει τότε, όμως η Ευρώπη δεν έχει καμία πρόθεση να κάνει κάτι τέτοιο. Άλλωστε, δεν είμαι βέβαιος ότι και αυτός θέλει κάτι τέτοιο. Καθόλου δεν νομίζω ότι θα αντιταχθεί στα δύο ίσα κυρίαρχα κράτη η Ευρώπη, που δεν πιστεύω ότι έχει πρόθεση να χαλάσει το στάτους κβο στο νησί. Κοίτα και το εξής τώρα για παράδειγμα. Στο Βίλνιους ο Ερντογάν δεν μπόρεσε να αποσπάσει κάτι από τον Μπάιντεν, όμως πάλι κατάφερε να εξασφαλίσει το δάνειο του ΔΝΤ. Ενώ ο Μπάιντεν του υποσχέθηκε για το ΔΝΤ, μήπως απαίτησε κάτι για την Κύπρο απ’ αυτόν; Καμία σχέση. Ουσιαστικά, διαθέτει όλους τους τζόκερ στα χέρια του για να στριμώξει τον Ταγίπ Ερντογάν για την Κύπρο. Παρά ταύτα δεν τον στριμώχνουν, έτσι δεν είναι; Γιατί; Διότι και εκείνοι δεν θέλουν να χαλάσει αυτό το στάτους κβο, το οποίο είναι πολύ επικερδές και για τους ίδιους εδώ και 49 χρόνια. Εκείνοι κατεύθυναν τον Ερντογάν προς τα δύο κυρίαρχα ίσα κράτη, διότι θα ικανοποιούσε και τους ίδιους αυτό το αδιέξοδο, το οποίο θα κερδίσει χρόνο για το στάτους κβο. Εσύ μπορείς να κοιτάζεις διαφορετικά αυτές τις εξελίξεις και να βλέπεις ένα φως ελπίδας για τη λύση σε αυτές. Δεν έχω ένσταση. Όμως, δεν χρειάζομαι καθόλου τέτοιες κενές ελπίδες. Το πρόβλημά τους με τον Ταγίπ Ερντογάν δεν είναι η Κύπρος. Είναι κυρίως η Ρωσία και η Ουκρανία. Κατάφεραν να τον αποκόψουν έστω και λίγο από τον Πούτιν, όμως ακόμα δεν μπόρεσαν να τον αποκόψουν τελείως. Ο Ερντογάν ακόμα δεν συμμετέχει στο εμπάργκο που επιβάλλει η Δύση κατά της Ρωσίας. Κάλεσε τον Ζελένσκι και τον χάιδεψε λίγο, όμως όλο και όλο αυτό ήταν. Ξέρει να το εξηγεί και αυτό με κατάλληλη γλώσσα στον Πούτιν.

Καταλαβαίνω ότι χρειάζεσαι την ελπίδα. Η ελπίδα είναι στο ΝΑΤΟ; Η Κύπρος θέλει να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ; Είναι πολύ αστείο. Δεν μπορεί να είσαι τόσο τυφλός αδελφέ. Το ΝΑΤΟ μπήκε σε εσένα! Αν δεν το αντιλαμβάνεσαι ακόμα και αυτό, τι να σου πω…