20 κιλά πατριωτισμός, να τ’ αφήσω;

Ένας τύπος ρωτάει σε ένα γκρουπ στο Facebook, τελικά τι ισχύει για τον νόμο της Πράσινης Γραμμής και αν τελικά μπορεί ή όχι να πηγαίνει να βάζει βενζίνη στα κατεχόμενα. Το ημερολόγιο την ημέρα της ανάρτησής του έγραφε 20 Ιουλίου. Και ήταν τα 49 χρόνια από την εισβολή. Ένα υβρεολόγιο ξεκίνησε από τους χρήστες (μάλλον ήταν όντως χρήστες) και σχολιαστές στην ανάρτηση επειδή τόλμησε να μάθει μια πληροφορία για την καθημερινότητά του. Δεν ρώτησε αν μπορεί να βάλει βενζίνη και να προσκυνήσει στο Πέντε Μίλι. Ρώτησε αυτό που ρωτούν όλοι μετά το μπέρδεμα της κυβέρνησης, η οποία γνωστή στο λέω ξελέω απείλησε, διάβασε και έμαθε και τελικά άφησε ως έχουν τα πράγματα για το καυτό θέμα βενζίνη από τα κατεχόμενα.

Αν ο πολίτης ρωτούσε στις 19 Ιουλίου ή έστω στις 21, τότε ενδεχομένως να μην έτρωγε στα μούτρα όλο το υβρεολόγιο. Μάλλον θα έσπευδαν όλοι να του εξηγήσουν τι ισχύει με τον Κανονισμό της Πράσινης Γραμμής, ποια τα δικαιώματά του, τι κάνουν οι άλλοι πολίτες, ποιο βενζινάδικο σε κλέβει και ποιο σου κάνει έκπτωση και σου δίνει και δύο ταβούκ κιοκσού δώρο. Βλέπετε, ο πατριωτισμός μας ξεκινάει και σταματάει την ημέρα που θυμόμαστε πως έγινε η εισβολή. Ο συμπολίτης μας είναι προδότης όταν ρωτάει για τη βενζίνη στις 20 Ιουλίου, είναι πατριώτης, κλασικός Κυπραίος και… ξεγελάει το κράτος όταν κάνει την ερώτηση στις 19 ή τις 21 Ιουλίου. Άντε να κρατήσει και 2 μέρες σου λέω εγώ από τις 15 μέχρι τις 20. Όπου περνάμε γενεές 14 τους πάντες από το πραξικόπημα, το τιμούμε, το καταδικάζουμε, το καταρασσόμαστε, μετά κοιμόμαστε και ξυπνούμε σαν κανονικοί Κύπριοι.

Το ίδιο συνέβη και σε μια άλλη ανάρτηση, όταν συνάδελφος δημοσιογράφος… τόλμησε να κάνει ανάρτηση για τους κόπους μιας χρονιάς των ανθρώπων και συναδέλφων του και την επιβράβευσή τους από το κοινό. Τα σχόλια από κάτω στο ίδιο υβριστικό ύφος. Σκατά στα μούτρα μας να φάμε τον πατριωτισμό και το κωλοκάναλο που ασχολείται με οτιδήποτε άλλο εκτός από τα αφιερώματα για την εισβολή. Το ίδιο σκηνικό και στην εφημερίδα, εκτός δηλαδή του πλαισίου των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Μια κυρία πήρε φωνάζοντας πως η εφημερίδα δεν ασχολήθηκε βάζοντας αφιέρωμα για την εισβολή, ενώ υπήρχε σχετικό θέμα και τιτλάκι στην πρώτη σελίδα.

Τα σχόλια αυτά είναι η πεμπτουσία του προβλήματός μας σε αυτόν τον τόπο. Έχουμε μάθει να μετρούμε τον πατριωτισμό μας και να θεωρούμε πως εμείς είμαστε περισσότερο πατριώτες από τους γείτονές μας, είμαστε καλύτεροι και πιο ειρηνικοί σε σχέση με τους εχθρούς μας, πιο φταίχτες για την εισβολή, πιο πολεμιστές και φυσικά ανώτεροι από τους υπόλοιπους. Ανώτεροι όμως που δεν θα μας σώσει ο εαυτός μας, αλλά θα έρθει μαζί μας η ανώτερη δύναμη για να μας βγάλει από τη δύσκολη θέση. Το μόνο που μένει να ελπίζουμε είναι ο συμπολίτης μας να μην κάνει στις 20 Ιουλίου αναρτήσεις και να ρωτά για τη βενζίνη, ίσως μας τελειώσουν τα… αποθέματα πατριωτισμού που έχουμε και δεν θα έχουμε ποιον να βρίσουμε.