«Να μπορούσα στα σύννεφα να είχα εγώ βενζινάδικο»

Εδώ και μέρες στριφογυρίζουν στο μυαλό μου οι στίχοι της Λίνας Νικολακοπούλου από το τραγούδι Βενζινάδικο που τραγούδησε με τεράστια επιτυχία η Άλκηστης Πρωτοψάλτη και σκέφτομαι ότι και η Κύπρος τις τελευταίες μέρες καταγράφει τεράστια επιτυχία στη βλακεία και στην ανωριμότητα στο θέμα της βενζίνης από τα κατεχόμενα. Άκουγα προχθές έναν υπηρεσιακό του Τελωνείου στη μεσημβρινή εκπομπή στο κανάλι Ωμέγα, να λέει ότι θα κρίνουν οι ίδιοι στα σημεία διελεύσεων αν η ανάγκη για εφοδιασμό ενός αυτοκινήτου με βενζίνη είναι ορθή ή έγινε με στόχο να γεμίσει το ντεπόζιτό του. Έχω τεράστια περιέργεια να μάθω ποια θα είναι η φόρμουλα αξιολόγησης αυτής της ανάγκης. Δηλαδή, πώς θα μετριέται αυτή η ανάγκη; Ποια θα είναι τα κριτήρια; Επίσης, τόνισε αυτός ο υπηρεσιακός του Τελωνείου, ότι η γνωμάτευση του γενικού εισαγγελέα, αλλά και οι δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών με βάση το κανονισμό της Πράσινης Γραμμής αρ 6, 866-2004, ότι εμπορεύματα μέχρι 260 ευρώ είναι αυτά που μπαίνουν σε αποσκευές και όχι σε ντεπόζιτο. Φωστήρες! Και ύστερα, αναμένουμε να κάνει οτιδήποτε η δικαιοσύνη στα μεγάλα και τραγικά θέματα που ταλανίζουν τον τόπο! Όπως το σκάνδαλο με τα «χρυσά» διαβατήρια, για να μην αναφερθώ στους θανάτους παιδιών από δολοφονία ή από ατυχήματα που προκλήθηκαν από άτομα για τα οποία η κοινωνία εύλογα διερωτάται αν καλύπτει ή εξυπηρετεί ο γενικός εισαγγελέας.

Οι δε παρουσιαστές της εκπομπής, πολύ καλά ενημερωμένοι για τον κανονισμό της Πράσινης Γραμμής, υπέδειξαν στον υπηρεσιακό του Τελωνείου ότι η προμήθεια καυσίμων εμπίπτει στις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ότι οι πολίτες μπορούν να εφοδιάζουν τα αυτοκίνητά τους με καύσιμα στα κατεχόμενα όταν τα επισκέπτονται. Ο δε υπηρεσιακός του Τελωνείου επανέλαβε την καραμέλα του, ότι άλλο ντεπόζιτο άλλο αποσκευή. Καυχήθηκε, επίσης, ότι από τη μέρα που ξεκίνησαν οι έλεγχοι, φορτηγά και άλλα οχήματα, άμα παρατηρήσουν ότι γίνεται έλεγχος κάνουν ανάστροφή και φεύγουν και δεν κατευθύνονται προς τα κατεχόμενα.

Ας ασχοληθούμε όμως με την ουσία αυτής της ιστορίας και που θα έπρεπε να μας προβληματίσει! Ο κόσμος για να καταλήγει κατεχόμενα να βάζει βενζίνη σημαίνει ότι δεν τα βγάζει πέρα. Τι σκοπεύει να κάνει η κυβέρνηση για αυτό; Το να κατεβάζει ο νους των τελωνειακών και του γενικού εισαγγελέα σοφιστείες χωρίς διαπραγμάτευση της κυπριακής κυβέρνησης με την ΕΕ, όπως έκανε και με τα «ττέλια» του Νουρή, δημιουργούμε από μόνοι μας ένα σκληρό σύνορο εντός της χώρας μας που μετά θα μας στοιχίσει ακριβά στην επίλυση του Κυπριακού. Γιατί, να μου το θυμηθείτε, η Τουρκία θα το χρησιμοποιήσει ως επιχείρημα ότι και η δική μας πλευρά με τις πράξεις της δείχνει ότι προτιμά διχοτόμηση και δύο κράτη. Οι πιο πάνω σπασμωδικές αντιδράσεις και χειρισμοί αποδεικνύουν ότι δεν μπορούμε να σκεφτούμε πέρα από το σήμερα. Σε τέτοια θέματα χρειάζεται κανείς να αξιολογήσει τα υπέρ και τα κατά, και μετά να φτάσει σε μια ισορροπημένη απόφαση. Βέβαια, η πιο σωστή προσέγγιση είναι να επιλυθεί το Κυπριακό. Κλείνοντας, επειδή όλα αυτά τα θέματα ξεκίνησαν με την απαίτηση των πρατηριούχων, θα τους πρότεινα να ξεκινήσουν να εστιάζουν στο πλάνο της επιχείρησής τους τα επόμενα 10 χρόνια, αν έχουν σκοπό να παραμείνουν στην αγορά. Αν ήμουν πρατηριούχος θα ξεκινούσα τον διάλογο με την κυβέρνηση για αποδέσμευση κονδυλίων από τα 4,2 δισ. ευρώ (πράσινη οικονομία, πράσινη μετάβαση) για να φτιάξουν υποδομές για φορτίσεις αυτοκινήτων στα πρατήριά τους και όχι να πολεμούν όποιον δεν βάζει βενζίνη γιατί αυτό σε μια δεκαετία θα είναι αναπόφευκτο και ούτε τα βενζινάδικα στα σύννεφα δεν θα τους σώζουν!