Ευμάρεια στη γη του κουμπαράτου

Αγορά τζιαι ζήτηση δημιουργούν τες συνθήκες της οικονομικής εικόνας που τάχα μου θεωρείται το πιο «σοβαρό» μοντέλο της υπάρχουσας πραγματικότητας. Η ελευθερία που υποτίθεται πως υπάρχει στο εμπόριο βοηθά στην ευμάρεια των πλείστων τουλάχιστον πολιτών. Ή έτσι μας θέλουν τουλάχιστον να πιστέφκουμεν. Τα διάφορα οικονομικά μοντέλα που άκρα Δεξιά μέχρι άκρα Αριστερά, τα οποία έχω δυστυχώς ζήσει σχεδόν όλα, είναι κοινώς για τα κάτσαρα. Οι δε υποστηρικτές τους, φανατικοί ηλίθιοι ώς τον τελευταίον.

Τα μοναδικά μοντέλα κρατών που κάπως εξασφαλίζουν την ευμάρεια της πλειοψηφίας των πολιτών τους έν' τζείνα που διαθέτουν μηχανισμούς άμεσης παρέμβασης σε όσους χάσουν τα πόθκια τους δεδομένων κάποιων συγκυριών, διαθέτουν θεσμούς με δυνατότητα ελέγχου ανεξάρτητα από το ποια είναι η εκάστοτε κυβέρνηση του κράτους, οι μηχανισμοί διαφάνειας τζιαι ελέγχου μπορούν να ενημερώνουν τους πολίτες ανά πάσα στιγμή τζιαι φυσικά ο ρόλος του κουμπάρου είναι σχεδόν ανύπαρκτος. Είναι εκείνα δηλαδή τα μοντέλα που θεωρούν πως η ισότητα έσιει να κάμει με τες ευκαιρίες που έχει κάποιος για να επιβιώσει τζιαι όχι απλά τες επιλογές για να το πράξει τζιαι φυσικά τούτη η λογική καλλιεργείται από νωρίς στη συνείδηση των πολιτών τέθκοιων κρατών. Πόσα είναι τούτα τα κράτη ανά το παγκόσμιο; Ελάχιστα δυστυχώς, τζιαι όσο παν τζιαι λιοστέφκουν. Αιτία είναι η συνεχής προπαγάνδα πως μπορείς τζιαι συ να γίνεις πάμπλουτος φτάνει να δουλέφκεις πολλά. Όποιος πραγματικά το πιστέφκει τούτον έν' πιο βλάκας τζιαι που το ψημένον παπουτσόσυκον.

Αν τούτον ήταν αληθές τότε οι εργαζόμενοι χωρών με εξάρτηση στες καλλιέργειες ρυζιού ή τσαγιού για παράδειγμα έπρεπε να μας πουλούν τζιαι να μας γοράζουν εκατό φορές την ημέραν. Ούτε για να φαν δεν είναι αρκετοί οι μισθοί πόσω μάλλον να τους φκάλουν που την φτώσειαν, να γίνουν έστω χαμηλή μεσαία τάξη που να τους επιτρέπει να γόρασουν ένα σπιτούιν του χαϊρκού τζιαι να ζουν μέσα έχοντας τα απαραίτητα, νερό, ρεύμα, ψυγείο, πλυντήριο, ίντερνετ τζιαι τηλεόραση. Να μπορούν να αφήνουν τα κοπελούθκια τους να τελειώνουν το σχολείο, να σπουδάζουν, να γίνουν τζιαι τζείνα μικρομεσαίοι αστοί. Ποιοι θα δουλέφκουν στες φυτείες όμως μετά; Διότι για να πλουτίζουν κάποιοι άλλοι πρέπει να πεινούν. Ούλλοι πλούσιοι δεν μπορούν να γίνουν. τζιαι φάε κουτόχορτον ρε γάρε της προπαγάνδας των ελίτ πως η σκληρή δουλειά έν' η μόνη προϋπόθεση για ευμάρεια.

Δυστυχώς για μας, στη γη του κουμπαράτου, του συγγενή, της διαφθοράς τζιαι της ποθκιαντραποσύνης, υπάρχουν αμοιβάδες που τα πιστέφκουν τούτα ή μάλλον που τα πουλούν ως φούμαρα τζιαι μεταξωτές κορδέλες στους ιθαγενείς που μόνο να λάσουν τη δυστυχία τους ξέρουν. Μέχρι τζιαι τα μέσα της δεκαετίας του '90 κουτσά, στραβά μπορούσες να δουλέφκεις τζιαι να βάλεις τζιαι το κατιτίς στην άκρη, να κάμεις τζιαι ένα χαμηλότοκο δάνειο τζιαι να ζήσεις τζιαι συ το Αμέρικκαν ντρίιμ. Μετά το 2000 φυσικά πιττίν. Εκαταλάβαν οι λωποδύτες της «ελεύθερης αγοράς» πως το ζουμίν της μίζας, του τζόγου, του εύκολου κέρδους έν' στα ακίνητα τζιαι αρκέψαν οι φούσκες να γίνουνται αερόστατα δίχα καμιάν ασφαλιστικήν δικλίδαν. Κανένας δεν έλεγχε ή ελέγχει κανένα, αντιθέτως ψηφίζουμεν για αρχηγούς της φυλής τους βιρτουόζους του συγκεκριμένου «σπορτ» τζιαι μετά κλαίμεν την μοίραν μας την μαύρην ως άλλοι απατημένοι εραστές. Που να μας πουν να χωρίσουμεν θκυό γαδάρων άσιερον έν' σαν να τζιαι ζητούν μας να λύσουμεν άσκηση κβαντικής φυσικής.

Έτσι, μ' αυτά τζιαι μ' αυτά εφτάσαμεν στο σημείο, όχι απλά να μεν μπορούν τα νεαρά ζεφκάρκα να γοράσουν σπίτι αλλά να μεν μπορούν ούτε να νοικιάσουν. Έγιναν μέχρι τζιαι οι απόμερες περιοχές του ρότσου των ιδιοφυιών της γλυστηρίας, ούτε καν ρεπανόφυλλου, το Μανχάταν της Νέας Υόρκης. Στις δε ακριτικές περιοχές όπου τάχα μου το «κράτος» επιχορηγεί την ιδιοκατοίκηση εφκήκαν τα «λαγωνικά ανάπτυξης γης» τζιαι οι τιμές των ακινήτων συναγωνίζονται επάξια τες τιμές των ακινήτων σε αστικές περιοχές με πέραν των 2.000 ευρωπουλιών το τετραγωνικό μέτρο. Τους όρους «εκμετάλλευση τζιαι αισχροκέρδεια» υπάρχει θεσμός που να τους ελέγχει ή να γυρίσω πάλε πλευρόν μέχρι τες επόμενες εκλογές που θα ψηφίζουμεν τον επόμενο Μεσσία που θα 'ρτει να μας σώσει;

Κατά τα άλλα έχουμεν υπογεννητικότητα. Που θα μεγαλώνουν κοπελούθκια, ρε χτηνά, ακόμα τζιαι τούτοι οι λίοι που τολμούν να κάμνουν; Φάτε τζιαι σπάστε όσοι λίοι προλάβετε, οι υπόλοιποι μπορείτε να «δουλέψετε σκληρά» μέχρι τα εκατό σας τζιαι μην ξεχνάτε να «ελπίζετε».