«Το καλοκαίρι του άλλου»

Του δρος Παναγιώτη Μαύρου*

Δανείστηκα τον τίτλο από την έκθεση ζωγραφικής της Δέσποινας Φυσέντζου η οποία μας ταξίδευσε σε αρχαιολογικούς χώρους, αποτυπώνει οικογενειακά στιγμιότυπα ξεγνοιασιάς στις παραλίες , στα βουνά, στη φύση, που κυριαρχούν στις ζωές μας τα καλοκαίρια. Η πιο πάνω έκθεση με ώθησε να επανέλθω σήμερα στο ίδιο θέμα και να συνδέσω την αναψυχή με την παιδαγωγική. Καταφεύγω, λοιπόν, στον μεγάλο επαναστάτη παιδαγωγό και προφήτη του Νατουραλισμού στην παιδεία Jean Jacques Rousseau και τον «Emile» του που τόσο τάραξε τα λιμνάζοντα νερά της παιδαγωγικής επιστήμης και επέδρασε τόσο θετικά στην εξέλιξη της παιδαγωγικής σκέψης μέσα από το «η διδασκαλία είναι θέμα καθοδήγησης παρά προσφορά στείρων γνώσεων».

Το φετινό καλοκαιρινό διάλειμμα, μας δίνει μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να ακολουθήσουμε την πεμπτουσία της θεωρίας του Rousseau που εμπερικλείεται σε μόνο δύο λέξεις: Φύση και ελευθερία. Ίσως γι’ αυτό καταφεύγω στον Rousseau και στον «Emile», αφού τα παιδιά μας έχουν όλη την ελευθερία να βρίσκονται στη φύση και να απολαμβάνουν την ομορφιά της, ανακαλύπτοντας ταυτόχρονα και την ίδια τους τη φύση που τόσο τα βοηθάει στην ανάπτυξη και ωριμότητά τους. Σίγουρα όμως χρειάζεται η καθοδήγησή μας σαν γονιών για να μπορέσουν τα παιδιά να μάθουν και να ανακαλύψουν ξέγνοιαστα τη φύση, το νόημα του φυσικού κόσμου, το νόημα της ύπαρξής τους.

Καλοκαίρι, διακοπές στο εσωτερικό λόγω covid - 19 και υποστήριξη της οικονομίας μας. Εκδρομές, περίπατοι, ανέμελες βόλτες στη φύση, στο βουνό και στη θάλασσα ή και στην πόλη. Γιατί όχι; Πόσα άγνωστα υπάρχουν που όλοι μας θεωρούμε δεδομένα αλλά ποτέ δεν προσέξαμε, δεν μελετήσαμε, δεν συζητήσαμε αλλά αγνοήσαμε. Είναι πράγματι μια χρυσή ευκαιρία να επικεντρωθούμε σε όλα αυτά εμείς οι γονείς να προετοιμαστούμε κατάλληλα και να καταστήσουμε τα παιδιά μας κοινωνούς του κόσμου που τους περιβάλλει. Πάντοτε διακριτικά και χωρίς πίεση. Πόσα έχουν να μάθουν και μαζί τους και εμείς…

Καλοκαίρι, ξεγνοιασιά και βιβλίο πάνε μαζί. Δύσκολα τα πράγματα εδώ με την τηλεόραση ανταγωνιστή, αλλά υπάρχει τρόπος να διαλέξουμε ένα βιβλίο που έχουμε καταλάβει ότι ικανοποιεί τις ανάγκες του παιδιού μας και σαν κίνητρο μπορούμε να συμμετέχουμε και εμείς στο διάβασμά του και να εγείρουμε συνέχεια θέματα για συζήτηση μέσα στην ανεμελιά του καλοκαιριού όπου απολαμβάνουμε τις διακοπές μας, που θα κεντρίζουν το ενδιαφέρον του παιδιού και θα το ωθούν τα τελειώσει το βιβλίο που άρχισε, αφού θα ξέρει ότι ο γονιός θα είναι εκεί για συζήτηση και το παιδί θα έχει την ευκαιρία, που πάντα διψούσε, να έχει για επικοινωνία με τους γονείς του.

ΥΓ. Ο Πρόεδρος (Ν.Χ.) με τα περισσά αντισώματα κριτικής, ξεδιάντροπα μας κοροϊδεύει για επιτυχίες σχετικά με την εμπλοκή της Ευρώπης. Και είναι τραγικό που «επιτήδειος ουδέτερος» με το δημοσιογραφικό τσιράκι του σε ειδική αποστολή τα βλέπει όλα ρόδινα για τον Ν.Χ. και μας μιλά για βαλίτσες του καλού του γεμάτες επιτυχίες. Ντροπή!

* ΒΑ, ΜΑ, PhD είναι πρώην επιθεωρητής και πρώτος λειτουργός Εκπαίδευσης, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού