Ο αρχιτέκτονας

Από τον τίτλο λογικό να θεωρήσετε ότι στο άρθρο αυτό θα ασχοληθώ με τους επιπόλαιους διορισμούς του Προέδρου της Δημοκρατίας και τον υπουργό Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων Αλέξη Βαφεάδη, ο οποίος φαίνεται πως ήταν και ο αρχιτέκτονας της οικίας που διαθέτει ο Νίκος Χριστοδουλίδης στη Νέα Λήδρα. Όχι δεν θα ασχοληθώ με αυτόν τον αρχιτέκτονα, αλλά με έναν άλλο. Τον αρχιτέκτονα της διχοτόμησης και των δύο κρατών. Όμως, αναμένω κι εγώ, όπως και ο κ. Βικέτος την απάντηση του κ. Βαφεάδη αν όντως έχτισε το σπίτι του Νίκου Χριστοδουλίδη. Όχι ότι θα αλλάξει τίποτα σε αυτόν τον τόπο. Αν σκεφτείτε ότι ένα ολόκληρο ΚΕΠ (Κυπριακό Επενδυτικό Πρόγραμμα) στήθηκε με τρόπο ώστε να πλουτίζουν οι οικογένειες του Προέδρου και των υπουργών, ο διορισμός του Βαφεάδη είναι μια παρανυχίδα σε αυτό το τόσο διεφθαρμένο κράτος. Έτσι κι αλλιώς, μετά και τον απολογισμό των 100 ημερών, επιβεβαίωσα αυτό που είχα γράψει σ' ένα άρθρο μου πριν από μερικές Κυριακές. Ότι αυτή η κυβέρνηση είναι μια παιδική χαρά και εύχομαι να μην χρειαστεί να διαχειριστούν ή να πρέπει να πάρουν σημαντικές αποφάσεις για τον τόπο. Αν κρίνουμε από αυτές που μας παρουσίασαν ως κατορθώματα των πρώτων 100 ημερών τότε δεν έχω κάτι να πω. Μια βιαστική απόφαση για την παιδεία μας, χωρίς διερεύνηση αλλά και στοιχειοθέτηση της ακύρωσης των εξετάσεων των τετραμήνων. Μια απόφαση για να είναι αρεστός ο Πρόεδρος σε συντεχνίες, αντί να διαλέξει τον δύσκολο δρόμο εκσυγχρονισμού της εκπαίδευσης με πρακτικές που θα ανεβάσουν το γνωστικό επίπεδο των μαθητών μας και θα αναπτυχθούν πολύ περισσότερο οι δεξιότητες των εκπαιδευτικών. Να μην σχολιάσω την απόφαση για την ΑΤΑ, που τα αποθέματα των ταμείων μας θα κάνουν φτερά αν συνεχιστούν τέτοιου είδους αποφάσεις χωρίς μελέτη και πλάνο.

Ας πάμε όμως στον αρχιτέκτονα της διχοτόμησης και των δύο κρατών. Θυμήθηκα λοιπόν, με μια αφορμή προχθές, τη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει ο πρώην πρέσβης και πρώην γενικός διευθυντής του Υπουργείου Εξωτερικών Αλέξανδρος Ζήνων στον Άστρα τον Ιανουάριο του 2023, στην οποία ούτε λίγο ούτε πολύ είχε αναφερθεί στην παραφιλολογία γύρω από τη λύση των δύο κρατών και ότι αυτή η ιδέα έδωσε την καλύτερη αφορμή στην Τουρκία για να την αξιοποιήσει και να εμμένει σήμερα σε μια τέτοια μορφή λύσης. Ποιος όμως ήταν ο αρχιτέκτονας μιας τέτοιας πρότασης; Το 2017, ο κ. Ζήνων δέχθηκε ερώτηση από τον τότε υπουργό Εξωτερικών Μπόρις Τζόνσον για την πρόταση του Προέδρου της Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη για τη λύση των δύο κρατών. Βέβαια, ο κ. Ζήνων διέψευσε κατηγορηματικά ότι υπήρξε μια τέτοια πρόταση, αλλά προφανώς ο Τζόνσον από κάπου είχε λάβει αυτήν την πληροφορία και σίγουρα όχι από τις κουβέντες στον καφενέ, όπως λέμε και στα χωριά μας.

Ο αρχιτέκτονας λοιπόν των δύο κρατών, και της διχοτόμησης, δεν αισθάνεται το παραμικρό ίχνος ενοχής ή ντροπής για τη διάλυση της προοπτικής επίλυσης του Κυπριακού στο Κραν Μοντανά και την απουσία συνομιλιών από τότε. Δεν αισθάνεται καμία ντροπή ή ενοχή που εκμεταλλεύτηκε τη θέση του για να πλουτίσει η οικογένειά του από την πώληση «χρυσών» διαβατηρίων. Αντιθέτως, αντί να πάει να κρυφτεί και να μην παρουσιάζεται στον κόσμο, έχει τα μούτρα να ανοίξει και πολιτικό γραφείο. Το ερώτημά μου είναι τι ακριβώς θα κάνει σε αυτό το γραφείο; Θα λειτουργήσει ως γραφείο που θα πηγαίνουν οι ευνοούμενοι ή/και παραπονούμενοι από τις προεκλογικές υποσχέσεις του Νίκου Χριστοδουλίδη και θα καθαρίζει ο Νίκαρος εκ μέρους του; Ή θα είναι το γραφείο μέσα από το τοπίο θα συνεχίσει να κινεί τα νήματα για να απομακρύνει και το παραμικρό ενδεχόμενο να βρεθεί στη φυλακή;