Όταν οι τρεις μαύροι παλιμπαιδίζουν για να προσελκύσουν ψηφοφόρους

Τις τελευταίες ημέρες, διάβασα αναρίθμητα σχόλια σε σχέση με τις υβριστικές (είναι το λιγότερο που θα μπορούσα να τις χαρακτηρίσω) τοποθετήσεις του βουλευτή Ανδρέα Θεμιστοκλέους σε βάρος της βουλεύτριας των Οικολόγων Αλεξάνδρας Ατταλίδου. Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε τρία πράγματα. Το πρώτο είναι πως όταν απευθύνεσαι σε γυναίκα, δεν μπορείς να χρησιμοποιείς τέτοιες χυδαίες εκφράσεις. Δεύτερο, η πορεία, η ιστορία και η μόρφωση αυτής της γυναίκας δεν έδωσαν ποτέ το δικαίωμα σε κάποιον να εξαπολύει εναντίον της τέτοια σχόλια. Τρίτο, δεν μπορείς, κύριε, όσο κάφρος και να είσαι, να εκφράζεσαι με τέτοιο τρόπο δημόσια για μια συνάδελφό σου. Όχι σε οποιαδήποτε δουλειά, αλλά στο κοινοβούλιο. Στη Μέκκα της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Για εκείνους που έχουν κοντή μνήμη, η νέα απαράδεκτη ενέργεια από τον ανεξάρτητο βουλευτή Ανδρέα Θεμιστοκλέους αφορούσε χυδαίο σχόλιο που δημοσίευσε σε σχέση με τη βουλεύτρια των Οικολόγων Αλεξάνδρα Ατταλίδου, η οποία είχε κάνει μια ανάρτηση αναφορικά με την ποινικοποίηση των ψευδοθεραπειών μεταστροφής που ψήφισε χθες η Βουλή των Αντιπροσώπων. «Μάλλον οι τρεις μαύροι δεν έφτασαν ποτέ», έγραψε ο Ανδρέας Θεμιστοκλέους. Τον βουλευτή Ανδρέα Θεμιστοκλέους κατήγγειλε στην Ειδική Επιτροπή Δεοντολογίας η βουλεύτρια του Κινήματος Οικολόγων Αλεξάνδρα Ατταλίδου.

Είναι γεγονός ότι ο εν λόγω βουλευτής κατ’ επανάληψη προβαίνει σε πράξεις που προκαλούν την αντίδραση των συναδέλφων του αλλά και μεγάλης μερίδας της κοινωνίας. Προκαλεί όμως, δυστυχώς, και τη θετική αντίδραση εκείνων όλων που είναι υπέρμαχοι των θέσεων και των σκέψεών του, που με τόση ελαφρότητα και αφιλτράριστα εξαπολύει με κάθε ευκαιρία. Είναι αυτοί που εξαπέλυαν πρόσφατα και απειλές ενάντια σε πολιτικό προϊστάμενο υπουργείου που τοποθέτησε τη σημαία των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων στο υπουργείο, με αφορμή την παγκόσμια Ημέρα κατά της Ομοφοβίας, Αμφιφοβίας και Τρανσοφοβίας. Φυσικά και πάλι είχε αντιδράσει ο κύριος Θεμιστοκλέους που ουσιαστικά κατηγορούσε την υπουργό ότι προωθεί την ομοφυλοφιλία και την αμφιφυλοφιλία. Καταλήγω λοιπόν στο εξής συμπέρασμα. Αρχικά να πω πως πλέον ο κύριος Ανδρέας Θεμιστοκλέους, μετά την αποχώρησή του από το ΕΛΑΜ, έχει απομονωθεί πλήρως και η συμπεριφορά του με οδηγεί σε δυο συμπεράσματα, ωστόσο δεν έχω αποφασίσει ποιο από τα δύο ισχύει ή αν ισχύουν και τα δύο. Το πρώτο συμπέρασμα έχει να κάτι με το ότι ο κ. Θεμιστοκλέους αναζητεί με κάθε τρόπο σημασία, όπως και τα μικρά παιδιά. Σύμφωνα με την ψυχολόγο Ματίνα Αναγνωστοπούλου, τα παιδιά αντιδρούν προσπαθώντας να ταρακουνήσουν το οικογενειακό σύστημα, καλώντας μας με τις αρνητικές τους συμπεριφορές να τα γνωρίσουμε και να ασχοληθούμε μαζί τους.

Το δεύτερο συμπέρασμα είναι πως από τη στιγμή που ο κ. Θεμιστοκλέους έμεινε εκτός και από το ΕΛΑΜ, άρχισε να αναζητεί τον τρόπο για να επανεκλεγεί και στο επόμενο κοινοβούλιο και οι αντιδράσεις του αυτές έχουν στόχο εκείνους όλους τους σκληροπυρηνικούς «ταλιμπάν» που θεωρούν πως το να είσαι ομοφυλόφιλος είναι κάτι μεταδιδόμενο. Μπορεί φυσικά να είναι ένας συνδυασμός των δυο αυτών συμπερασμάτων. Ο χρόνος θα το δείξει. Καταλήγοντας, θα συμφωνήσω με όλες τις αντιδράσεις και θα δανειστώ ένα σημείο της ανακοίνωσης του Δημοκρατικού Συναγερμού του οποίου ο συγκεκριμένος ήταν στο παρελθόν μέλος. «Ο κ. Θεμιστοκλέους οφείλει επιτέλους να κατανοήσει ότι με τις συνεχείς σεξιστικές, προσβλητικές και υποτιμητικές αναρτήσεις του στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, πέραν της προσωπικής προσβολής, υποβιβάζει και το επίπεδο της πολιτικής ζωής».