Ποιος θα καθίσει την τουρκική πλευρά στο τραπέζι

Ισχυρίζομαι ότι αν η ελληνοκυπριακή πλευρά πει στην τουρκική πλευρά «άντε έλα στο τραπέζι να συζητήσουμε τα δύο ίσα κυρίαρχα κράτη» η Τουρκία θα ψάξει αμέσως τρόπους να το αποφύγει και αυτό. Θα θέσει νέους όρους στο τραπέζι. Θα κάνει τα πάντα, ό,τι περνάει από το χέρι της για να μην τους αποδεχτεί η ελληνοκυπριακή πλευρά. Δεν θα δώσει το Βαρώσι. Δεν θα προβεί σε καμία εδαφική επιστροφή. Θα κλείσει όλους τους δρόμους διεκδίκησης δικαιωμάτων για τους Ελληνοκύπριους που απαιτούν επιστροφή ή αποζημίωση για τις σφετερισθείσες τους περιουσίες.

Δεν θα αποσύρει στρατό. Θα ζητήσει να είναι μόνη της εγγυήτρια για το κράτος στον βορρά. Θα απαγορεύσει την ελευθερία διακίνησης, εγκατάστασης και απόκτησης περιουσίας των Ελληνοκυπρίων στον βορρά. Και ποιος ξέρει τι άλλα ακόμα. Σε κάθε περίπτωση θα απαιτήσει ίσο μερίδιο και από το φυσικό αέριο. Κάποτε, όταν ετοιμαζόταν να μεταβεί στη Νέα Υόρκη για τη Σύνοδο Κορυφής, είχα πει στον Βασιλείου «δέξου ό,τι πει ο Ντενκτάς, θα δεις και πάλι θα τα απορρίψει όλα». Και εκείνος μου είχε πει, «όμως δεν μπορώ να το εξηγήσω αυτό στον λαό μου». Βεβαίως είχε δίκιο. Είναι δύσκολο να το εξηγήσεις αυτό στον λαό. Δεν θα μπορεί να το εξηγήσει και ο Χριστοδουλίδης, ο οποίος ετοιμάζεται να γίνει ο νέος αφέντης του Προεδρικού.

Τι σημαίνει αποδοχή δύο ίσων κυρίαρχων κρατών; Θα κάνουν κομμάτια τον άνθρωπο! Δεν μπορεί καν να γίνεται λόγος γι' αυτό. Δεν μπορεί καν να δοκιμαστεί! Όμως, παρά ταύτα, ο Χριστοδουλίδης μπορεί να ρωτήσει: «Ποιοι είναι οι όροι μας για δύο ίσα κυρίαρχα κράτη κύριε Τατάρ;» Επιπλέον, είμαι πολύ περίεργος επίσης και για τη στάση των Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ένα τέτοιο τραπέζι συνομιλιών. Εκείνοι είναι πάντα υπέρ μιας ομοσπονδιακής λύσης, ως γνωστόν. Άραγε θα πουν «όχι δεν αποδεχόμαστε δύο κράτη στο νησί»; Ή μήπως θα πουν «αφού οι δύο πλευρές αποφάσισαν να το συζητήσουν αυτό τότε ας το συζητήσουν»;

Μην κοιτάτε την έκκληση που απηύθυνε προς τη διεθνή κοινότητα από το βήμα των Ηνωμένων Εθνών ο Ταγίπ Ερντογάν. Που είπε «αναγνωρίστε την ΤΔΒΚ». Είμαι βέβαιος ότι πίσω από κλειστές πόρτες γίνεται προς αυτούς η προτροπή «μην την αναγνωρίσετε». Κάποτε μου το είχε πει και ο Ασίλ Ναδίρ. Υπήρχαν, λέει, κάποια κράτη έτοιμα να αναγνωρίσουν την ΤΔΒΚ. Όμως, η Τουρκία τα εμπόδιζε, λέει. Γιατί να θέλει η Τουρκία επισημοποίηση και αναγνώριση του ψεύτικου κράτους που υπάρχει στον βορρά; Έχει στα χέρια της μια τέτοια πειρατική δομή από την οποία επωφελείται από κάθε άποψη, γιατί να τη θυσιάσει; Μια δομή που βρίσκεται εκτός του διεθνούς δικαίου. Τι μεγάλο αγαθό! Μήπως μπορεί ποτέ να το σπαταλήσει; Τι ζημιά έπαθε που εδώ και 48 χρόνια κρατάει στα χέρια της το μισό νησί; Κανείς δεν φωνάζει! Δεν υπάρχουν κυρώσεις! Χρησιμοποιεί τα εδάφη αυτά ως τσιφλίκι του πατέρα της.

Ουσιαστικά, περισσότερο οι Τουρκοκύπριοι πρέπει να έχουν ένσταση για την αποδοχή των δύο ίσων κυρίαρχων κρατών. Όμως, δεν υπάρχει κανείς που υψώνει σοβαρά τη φωνή του ενάντια σε αυτό. Διότι κανείς δεν έχει διάθεση να ζητήσει από την Άγκυρα να λογοδοτήσει. Αρκούνται μόνο με το να λένε συνεχώς ότι «εμείς είμαστε υπέρ μιας ομοσπονδιακής Κύπρου». Όμως, δεν έχουν το θάρρος να ορθώσουν ανάστημα απέναντι στην Άγκυρα και να πουν «με ποιο δικαίωμα τίναξες στον αέρα τις διαπραγματεύσεις, τι πράγμα είναι αυτά τα δύο ίσα κυρίαρχα κράτη;» Αποδοχή δύο κρατών σημαίνει να χάσουν οι Τουρκοκύπριοι την υπηκοότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Σε περίπτωση που η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αποδεχτεί το δεύτερο κράτος ως μέλος της, θα χάσουν και την υπηκοότητα της ΕΕ. Προς το παρόν, οι αξιωματούχοι της ΕΕ λένε ότι δεν πρόκειται ποτέ να αποδεχτούν ως μέλος ένα δεύτερο κράτος στην Κύπρο. Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να ασκήσουν πιέσεις στην τουρκική πλευρά για να αρχίσουν ξανά οι διαπραγματεύσεις στη βάση της ομοσπονδίας, έτσι δεν είναι; Δεν το κάνουν. Ούτε τα ΗΕ το κάνουν.

Έμεινε λιγότερο από ένας μήνας μέχρι τις προεδρικές εκλογές στον νότο. Υπάρχουν κάποιοι που είναι περίεργοι γιατί ο λαός προτιμά τόσο πολύ τον Νίκο Χριστοδουλίδη, ο οποίος θεωρείται ο βέβαιος νικητής. Είμαι και εγώ περίεργος. Έχω κάποιες προβλέψεις, όμως ας μείνουν για μένα προς το παρόν. Θέλω να είμαι βέβαιος για να δω αν κάνω λάθος.

Αν εκλεγεί, θα το δούμε και αυτό μετά. Ίσως έχει κάποιες προτάσεις που θα αποτελέσουν έκπληξη για όλους μας στο θέμα της λύσης στην Κύπρο. Ενόσω η τουρκική πλευρά δεν εγκαταλείπει την επιμονή σε δύο κράτη, δεν μπορεί να τη βάλει να καθίσει στο τραπέζι. Και δεν νομίζω ότι στη διεθνή κοινότητα υπάρχει κανείς που θα μπορούσε να διασφαλίσει άσκηση πίεσης στην Τουρκία. Κατά πάσα πιθανότητα, η ελληνοκυπριακή κοινότητα θα τον ψηφίσει επειδή τον θεωρεί κάποιον ο οποίος δεν θα παραδοθεί στην Τουρκία. Παρά ταύτα, περιμένω τις εκπλήξεις τους…