Είναι η ευτυχία επιλογή;

Η ευτυχία είναι επιλογή, καθότι τα λίγα έχουνε πολλοί και τα πολλά λίγοι. Μα το βασικό είναι να έχεις την υγειά σου. Γιατί στην τελική, αυτό που έχουν όλοι είναι λίγα χρόνια ζωής, είτε αυτά είναι μετρημένα στα χέρια, είτε αυτά είναι μέχρι τα 100. Και πραγματικά είναι άτυχος αυτός που ζει μερικά χρόνια και τον παίρνουν οι αρρώστιες αλλά δεν μπορείς να τον πεις δυστυχισμένο παρά άτυχο και ταλαιπωρημένο. Εν πολλοίς και τους οικείους του. Μα άλλο δυστυχία και άλλο ατυχία. Έστω και αν συνδέονται αρκετά.

Μα στην ουσία για αυτόν που ζει χωρίς τις βαριές αρρώστιες και τα μεγάλα προβλήματα (άλλο κεφάλαιο και αυτό, γιατί όποιος δεν έχει μεγάλο καημό κλαίει με τον μικρό), η ευτυχία είναι επιλογή. Επιλέγεις να είσαι ευτυχισμένος, να κάνεις αυτό που θες, να συναντάς τους ανθρώπους που γουστάρεις, να ταξιδεύεις, να αγαπάς, να αγαπιέσαι γιατί απολαμβάνεις τις δυο ανάσες που έχεις. Μια έξω, μια μέσα και περνάει το οξυγόνο και ζεις και μέχρι να σε πάρει ο χάρος. Και πέρα από αυτό αισθάνεσαι, αντιλαμβάνεσαι, νιώθεις την ύπαρξη σου. Και είτε είσαι με έναν άνθρωπο, είτε με μεγάλη οικογένεια, είτε μόνος γιατί εσύ το επιλέγεις, είτε ζεις στην Ευρώπη, είτε στην Αμερική απολαμβάνεις τις ανάσες σου, αυτό που έχεις και επιλέγεις να είσαι ευτυχισμένος.

Και με τις ίδιες προοπτικές επιλέγεις να είσαι δυστυχισμένος. Δεν σου αρέσει το σπίτι σου, δεν σου αρέσει ο άνθρωπος σου, ήθελες κάτι καλύτερο, ήθελες να γίνει γνωστός και διάσημος ή άγνωστος κροίσος με το λίαρ τζετ, οι φίλοι σου δεν σε καταλαβαίνουν, στον κόσμο υπάρχει το κακό, η διαφθορά, ο τόπος που μεγάλωσες δεν είναι ο ίδιος πια, τι κρίμα που μετακόμισες σε άλλη πόλη, δεν είναι ίδια με την παιδική σου. Και με αυτόν τον τρόπο επιλέγεις τη δυστυχία, τίποτα δεν σε ικανοποιεί, τίποτα δεν είναι αρκετό.

Και από τη μια είναι ο ευτυχισμένος με λίγο κρασί λίγο θάλασσα και το αγόρι του ή το κορίτσι του, ή ό,τι προτιμά ο καθένας, και από την άλλη είναι ο δυστυχισμένος με το κρασί το παλιό, το τυρί το μουχλιασμένο και το ψάρι το ωμό…

Και η ζωή συνεχίζεται αδιάφορη για τις ψυχολογικές μας ανακατωσούρες, τα χρόνια περνάνε και όταν φτάσουμε τα εκατό θέλουμε κι άλλα, δεν φτάνουν, έπρεπε να είχαμε κάνει εκείνο ή το άλλο και δεν έπρεπε αυτό… και κανεί ολάν…

Απόλαυσε αυτό που έχεις, enjoy the sun, γίνει δημιουργικός, αγάπησε τον εαυτό σου και τον κόσμο γύρω σου!!!

⃰ Το κείμενο επιδέχεται αντιρρήσεις σε εξαιρέσεις όπου η ατυχία ή συγκεκριμένες συγκυρίες προκαλούν πραγματική δυστυχία (πχ πόλεμος, κ.α.).