Μια ανασκόπηση της κατάντιας μας

Η «ΤΔΒΚ» έγινε μέλος – παρατηρητής – στη σύνοδο των τουρκογενών κρατών, και αυτό είναι προπομπός της αναγνώρισης του ψευδοκράτους και άστε τους πουλημένους κίτρινους δημοσιογραφίσκους να μας παρηγορούν τώρα που αντελήφθησαν την ήττα των αφεντικών τους. Χάσαμε τη Μόρφου, χάσαμε και το Βαρώσι το οποίο ο Ερντογάν προσδοκεί να μετατρέψει σε κόσμημα της Μεσογείου. Τα τούρκικα τρυπάνια βρίσκονται όποτε το θελήσουν στην ΑΟΖ μας και, δυστυχώς, εμείς περί άλλων τυρβάζουμε, αφού η αδιαφορία μας ξεπερνά τα όρια της λογικής. Βεβαίως, δάκτυλο σε αυτή την αδιαφορία – πέραν του DNA μας – έχουν και οι πουλημένοι κίτρινοι δημοσιογραφίσκοι, οι οποίοι παραπλανούν τον λαό και τον παρασύρουν σε επικίνδυνα μονοπάτια, φτάνοντας στο ζενίθ αρλουμποειδών άρθρων να ισχυρίζονται ότι η μισή πατρίδα είναι καλύτερη από τη ΔΔΟ που είναι – ήταν – η μοναδική μας ελπίδα. Αλλά, τι να περιμένεις από έναν Πρόεδρο ο οποίος απέρριπτε την πολιτική ισότητα γνωρίζοντας ότι η άλλη λύση ήταν τα δύο κράτη, η προσάρτηση, ή η διχοτόμηση που έγινε το όνειρό του, «μισή Κύπρος αλλά Ελληνική» και άνεση στη διαφθορά; Στο τέλος διέγραψε τα πάντα με τη λιποταξία του στο Κραν Μοντανά και ό,τι και να λέει, κανείς δεν τον πιστεύει.

Το ξεκλήρισμα συμπληρώθηκε με την τουρκοποίηση του Βαρωσιού και τη μισή Κύπρο κάτω από την μπότα του κατακτητή. Για 48 ολόκληρα χρόνια ο λαός απελπισμένος – ιδίως ο προσφυγικός κόσμος – από την αποτυχία για έναν έντιμο συμβιβασμό μέσα από μια σειρά σχεδίων που πάντοτε απορρίπταμε πριν καν τα «διαβάσουμε», ανέπτυξε μια παθητική στάση ωχαδελφικών συνδρόμων, με την αδιαφορία του να φτάνει στο ζενίθ, αφού η διχοτόμηση ευρίσκεται ενόψει με τρομερές συνέπειες για την κουτσουρεμένη Κυπριακή Δημοκρατία. Ποιος είναι ο στόχος μας; Τα ψέματα τέλειωσαν, κι ας πάψουν οι βολεμένοι υπερπατριώτες εραστές της προδοτικής διχοτόμησης να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την καταστροφή μας. Πούλησαν την πατρίδα μας για «ένα πουκάμισο αδειανό», ξεχνώντας τον στόχο μας και ξεχνώντας ότι διαμέσου των 48 χρόνων κατοχής κάθε νέο σχέδιο που μας έρχεται είναι τρισχειρότερο από το προηγούμενο; Ξεχνάμε ότι κανένας δεν μπορεί να επιβάλει οποιεσδήποτε ιδεαλιστικές προτάσεις στην Τουρκία των 80 εκατομμυρίων εκτός από ευχολόγια. Ξεχνάμε την άρνηση της Τουρκίας για ένταξη της Φινλανδίας και Σουηδίας στο ΝΑΤΟ χωρίς να κουνηθεί φύλλο. Ξεχνάμε την τρομακτική αγορά των 80 εκατομμυρίων που ορέγονται να πάρουν μερίδιο οι Ευρωπαίοι εταίροι μας. Ξεχνάμε ότι το 2004 δαιμονοποιήσαμε το σχέδιο Ανάν που ούτε καν μπήκαμε στον κόπο να το διαπραγματευτούμε στοχεύοντας στην απόρριψή του, που τώρα φαντάζει αγγελικό μπροστά στα σημερινά δεδομένα. Ξεχνάμε ότι το Βέτο υπήρχε στο Ζυριχικό Σύνταγμα και τώρα μετά το προδοτικό πραξικόπημα που μας τους «κουβάλησε» εδώ δεν θα δεχόντουσαν Πρόεδρο μόνο Έλληνα και κατάργηση του Βέτο, πόσω μάλλον το «γινάτι» του Προέδρου της διχοτόμησης και των δύο κρατων για μη πολιτική ισότητα. Τίποτε άλλο, καλά να πάθουμε.

*ΒΑ, ΜΑ, PhD πρώην επιθεωρητή και πρώτου λειτουργού Εκπαίδευσης, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού