Άμπρα κατάμπρα

Οι νεότεροι δεν θα θυμούνται, αλλά το τι βλέπω σήμερα (τα τελευταία χρόνια κατ' ακρίβεια) με τις εταιρείες κρυπτονομισμάτων και άλλων εξωτικών και σέξι «επενδυτικών» προϊόντων μου θυμίζει το τι γινόταν το 1999-2000 στην Κύπρο με τις επενδυτικές εταιρείες.

Επενδυτική Α με 1.000 ευρώ κεφάλαιο και επενδυτική Β με 1.000 ευρώ κεφάλαιο ξεκινούσαν να ενταχθούν στο ΧΑΚ (ναι έχουμε Χρηματιστήριο Αξιών Κύπρου). Σημειώστε πως πολλές φορές ούτε τα 1.000 δεν τα κατέβαλλαν οι αρχικοί μέτοχοι, ήταν απλά μια οφειλή προς την εταιρεία.

Η Α λοιπόν στη συνέχεια εκδίδει 1.000.000 μετοχές προς δύο ευρώ τη μία και τις ανταλλάσσει με 1.000.000 μετοχές στη Β επίσης προς 2 ευρώ. Άμπρα κατάμπρα και δημιουργήσαμε πλούτο 4.000.000 ευρώ από το πουθενά. Στη συνέχεια έκαναν και καμιά συναλλαγή δύο μετοχών στα 3 ευρώ, ανεβάζοντας την αξία της κάθε μίας εκ των 2.002.0000 μετοχών στα 3 ευρώ και έτσι έδειχναν και κερδοφορία από ένα εκατομμύριο ευρώ η κάθε μία. Υγιής ισολογισμός 3.001.000 ευρώ και υψηλή κερδοφορία 1.000.000 η κάθε μία. Έβαζαν και ένα πολλαπλασιαστή κερδών 20 στο 1.000.000 κέρδους ώστε να δείξουν την προοπτική που είχαν να το επαναλαμβάνουν και στο μέλλον και έτσι ανέβαζαν τη χρηματιστηριακή τους αξία στα 20.000.000 ευρώ… η κάθε μία!!! Διά 1.001.000 εκδομένες μετοχές, 20 ευρώ παρά κάτι και καθοριζόταν η τιμή έκδοσης προς τα αρνιά. Και όλοι έτρεχαν να ανεβούν στο τρένο και να αγοράσουν είτε από υφιστάμενες μετοχές είτε από νέα έκδοση.

Όσο και αν θεωρείτε πως γράφω βλακείες ή υπερβολές ή κάπου κάνω λάθος, απλά σημειώνω πως το μεγαλύτερο ποσοστό των Κυπρίων «επενδυτών» σε αυτή την παγίδα έπεφτε… Ή εσείς ή κάποιος δικός σας. Τους τα εξηγούσες, τα έκανες κουτσιά καθαρισμένα και αυτοί σε έβγαζαν πελλό ή ότι είχες κάτι μαζί τους ή αυτό που ακούω ακόμη και σήμερα «δεν καταλάβεις έν' too complicated». Μετά έχεις καθηγητές όπως τον ρομαντικό Αντρέα Μιλιδώνη να πιστεύει πως θα διδάξει στον κόσμο χρηματοοικονομική παιδεία. Στην καλύτερη περίπτωση θα σώσει καμιά εκατοστή συμπολίτες μας, που και αυτό κάτι είναι.

Είτε μας αρέσει είτε όχι, η λογική σταματά εκεί που ξεκινά η τσέπη - το συμφέρον. Μόλις κάποιος μας υποσχεθεί υψηλό κέρδος, θαυματουργή θεραπεία, μεταθανάτιο ζωή σταματά η λογική και με κλειστά μάτια τρέχουμε. Όσα μαθήματα και όσες γνώσεις και αν έχει κάποιος το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Άμπρα κατάμπρα ο πλούτος που δεν υπήρχε θα χαθεί και η μάζα θα υποστεί ζημιά… τεράστια ζημιά και όλοι θα τρέχουν στο κράτος για αποζημίωση.

Άτομο το οποίο μου θύμωνε, με κορόιδευε ή μου εξηγούσε γιατί είχα λάθος το 1999-2000 που προσπαθούσα να τον σταματήσω να «επενδύσει» το 2010 μου εξηγούσε γιατί ο φορολογούμενος (δηλαδή εγώ) έπρεπε να τον αποζημιώσει. Τι να πει κάποιος; Και όμως, επειδή του συνέφερε το θεωρούσε «λογικό».

Όπως βλέπετε σήμερα, αυτές οι τάσεις δεν είναι μόνο κυπριακές. Η μόνη διαφορά είναι ότι σε κάποιες σοβαρές χώρες κάποιοι θα παν φυλακή, κάποιες περιουσίες θα κατασχεθούν αλλά όσοι έχουν χάσει από βλακεία, αμέλεια, επιπολαιότητα… θα χάσουν και δεν θα τους καλύψει τη ζημιά ο φορολογούμενος.