Η Βουλή στη μετά Αναστασιάδη εποχή

Στο βιβλίο «Κράτος Μαφία» του Μακάριου Δρουσιώτη μπορεί κανείς να αντιληφθεί το μέγεθος της διαπλοκής και τον μαφιόζικο τρόπο που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κινούσε τα νήματα και η Βουλή ψήφιζε νόμους που ούτε σε τριτοκοσμικά κράτη δεν θα συναντήσετε, με μοναδικό στόχο να ικανοποιεί χατίρια μεγαλοδικηγόρου αλλά και συγκεκριμένου Ρώσου μεγιστάνα. Η Βουλή μια μαριονέτα στα χέρια του Προέδρου. Μια Βουλή χωρίς κρίση και βούληση να πράξει το ηθικά σωστό ή να διαβάσει και να έχει ερωτήσεις για όλα όσα ψηφίζουν οι ίδιοι. Είναι μετρημένοι στο ένα χέρι σήμερα οι σοβαροί βουλευτές. Είναι αρκετό να δείτε τα βιογραφικά τους αλλά και τα αγκυλωμένα μυαλά τους για να συνειδητοποιήσετε ότι σε σοβαρά κράτη δεν θα περνούσαν ούτε απ’ έξω γιατί δεν θα ήξεραν τι είναι η Βουλή! Τη βδομάδα που μας πέρασε οι βουλευτές ένιωσαν υπερήφανοι που κατάφεραν ομόφωνα να απορρίψουν την αναπομπή του Προέδρου της Δημοκρατίας στον νόμο που είχε ψηφίσει στις 3 Νοεμβρίου για έλεγχο των αξιωματούχων που εργοδοτούνται μετά την αφυπηρέτηση και περιλάμβανε δικαστές, τον γενικό εισαγγελέα και τον βοηθό γενικό εισαγγελέα. Όλοι αντιλαμβανόμαστε τη σύγκρουση συμφέροντος σε μια τέτοια περίπτωση. Όλοι ξέρουμε ποιοι έχουν τη δύναμη και κινούν τα νήματα για να ολοκληρώνονται αιτήματα από ιδιώτες και που αφορούν το Δημόσιο.

Αυτό που δεν καταλαβαίνω σε όλο αυτό είναι γιατί η Βουλή δεν συζητά και τη δεύτερη ή κύρια εργασία των περισσότερων βουλευτών. Δεν δύναται όσοι είναι βουλευτές να διατηρούν τις δουλειές που είχαν πριν εκλεγούν. Αυτό και αν είναι ασυμβίβαστο. Δεν αφορά μόνο τους βουλευτές που έχουν δικηγορικά αλλά όλους. Για παράδειγμα, αν έχεις φαρμακείο και η Βουλή ψηφίσει έναν νόμο που αφορά τα φαρμακεία οι βουλευτές με φαρμακεία δικαιούνται να συμμετέχουν στην ψήφιση; Όταν η Βουλή αποφασίζει νομοθεσίες για εστιατόρια και κάποιοι βουλευτές έχουν εστιατόρια δικαιούνται να ψηφίσουν; Ή όσοι έχουν κτηματομεσιτικά ή βενζινάδικα κ.λπ. και οι νομοθεσίες αφορούν τέτοια θέματα. Θα μου πείτε ότι ο ίδιος ο πρόεδρος της Βουλής με τεράστια αυτοπεποίθηση και συναίνεση μάς «μιτσοκάμμησε» και συνέβαλε στην έκδοση κυπριακού διαβατηρίου σε εγκληματία που δεν πληρούσε κανένα κριτήριο, να μην αναφερθώ στα συχνά ταξίδια του στην Κίνα. Αυτή τη Βουλή δημιούργησε ο Αναστασιάδης.

Με την εκλογή νέου Προέδρου σε λιγότερο από 3 μήνες, δυστυχώς δεν μπορώ να αισθανθώ ότι η Βουλή θα κάνει στροφή στη διαφάνεια. Δεν μπορώ να αισθανθώ ότι η Βουλή σύσσωμη θα απλώσει πέπλο και θα προστατεύσει τη δημοκρατία, όχι απλώς ψηφίζοντας νόμους που θα ανταποκρίνονται σε όλες τις υποδείξεις της GRECO αλλά θα διασφαλίζεται η εφαρμογή τους σε όλα τα πολιτικά εκτεθειμένα πρόσωπα (ΠΕΠ). Ακόμα προχθές άκουγα στις ειδήσεις για δώρα που λαμβάνουν οι βουλευτές, πράγμα που απαγορεύεται από όποιον και αν προέρχεται. Βέβαια, αν πραγματικά ασχοληθούμε με το Πόθεν Έσχες των ΠΕΠ, θα βρούμε διαμερίσματα, αυτοκίνητα και άλλα που οι ίδιοι δεν μπορούν να δικαιολογήσουν πού τα βρήκαν. Επίσης, κανονικά πρέπει να απαγορευθούν τα δείπνα με επιχειρηματίες και άλλους «παράγοντες». Όλοι ξέρουμε ότι αν θέλουμε να γίνει η δουλειά μας «ταΐζουμε τους βουλευτές!». Όποιος έχει αξιοπρέπεια και θέλει να λειτουργεί ως πρότυπο αρνείται να συμμετέχει σε φαγοπότια και άλλα σχετικά που στόχο έχουν να δεσμεύσουν έναν βουλευτή να τους ικανοποιήσει χάρες, το λεγόμενο ρουσφέτι.

Εύχομαι μετά τον Αναστασιάδη η Βουλή να επιστρέψει στις ρίζες της, στη δημοκρατία, στην ισονομία και διαφάνεια και να κερδίσει τη χαμένη αξιοπιστία της στα μάτια των πολιτών!