Οι Τουρκοκύπριοι πάντα στην πρωτοπορία

Του δρος Παναγιώτη Μαύρου*

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι οι Τ/Κ υπήρξαν πάντοτε πρωτοπόροι στη μάχη των μαχών για επανένωση της πατρίδας μας, μιας ενωμένης ΚΔ, μέλος της ΕΕ. Και αυτή η πρωτοπορία των Τ/Κ είναι άξια θαυμασμού γιατί γίνεται μέσα σε μια τρομοκρατία της μαριονέτας του Ερντογάν - Τατάρ που το όνειρό τους ταυτίζεται με αυτό του Αναστασιάδη, του οποίου το θράσος του τελευταίως για υποστήριξη της ΔΔΟ δεν έχει πάτο. Μια ανασκόπηση των γεγονότων, πιστεύω, θα μας κατατοπίσει καταλλήλως.

Όταν το σχέδιο Ανάν παραδόθηκε στους Τ/Κ και στις εγγυήτριες δυνάμεις, ο Σημίτης και ο Κληρίδης δήλωσαν ότι το σχέδιο είναι διαπραγματεύσιμο, αλί και τρισαλί ! Όμως, δεν υπολόγισαν τον ενταφιαστή της επανένωσης ο οποίος έκανε τα αδύνατα δυνατά για να μην είναι διαπραγματεύσιμο. Έτσι, κλαψουρίζοντας σαν «κοτζιάκαρη» ο μεγάλος εθνάρχης παρέσυρε τον λαό στο «όχι». Πολύ συχνά βλέπουμε στους δείκτες μας μια στρατιά από Τ/Κ να διαδηλώνουν και να φωνάζουν «Η Κύπρος ανήκει στους Κυπρίους». Πόσο θάρρος χρειάζεται πράγματι μέσα στα στρατοκρατούμενα κατεχόμενα των Γκρίζων Λύκων του σουλτάνου να τολμάς αυτό που έκαναν οι Τουρκοκύπριοι. Και είναι με αυτούς τους Τουρκοκύπριους που θα τα βρίσκαμε σε τυχόν αδιέξοδα του σχεδίου Ανάν. Φευ, στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα. Φθάσαμε στο χείλος του κρημνού, με το ψευδοκράτος να γίνεται μέλος-παρατηρητής στη Σύνοδο των Τουρκογενών κρατών που είναι ο προπομπός της αναγνώρισης. Και μετά «έχουν μούτρα» οι κιτρινιστές δημοσιογράφοι και οι ανήθικοι πολιτικοί να αντικρίζουν τον λαό. Ο Απρίλης του 2004 θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένος στη μνήμη όλων ως ο εκβιασμός του κυπριακού λαού να ενταφιάσει την επανένωση μέσω της περιρρέουσας, τους εκβιασμούς, τις ανηθικότητες για πουλημένους και τον στιγματισμό με το «νενέκοι» από τον ίδιο κλαψούρη Πρόεδρο που έθεσε την ταφόπλακα της επανένωσης για να παραμείνει στον θρόνο του. Όπως και να έχει, γι’ αυτούς που ήθελαν να κάνουν μια αρχή για την επανένωση της πατρίδας μας με το «ναι» στο δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν η 24/04/2004 θεωρείται η μέρα που τέθηκε η ταφόπλακα για μια επανενωμένη Κύπρο. Θεωρείται η μέρα της διχοτόμησης της πατρίδας μας αφού έχουμε μείνει με ένα μικροσκοπικό ελληνοκυπριακό κράτος ξεπουλώντας τη μισή μας πατρίδα δωρίζοντάς τη στον Τούρκο κατακτητή. Σίγουρα όμως δεν φταίνε οι διχοτόμοι αλλά «ο ωχαδερφισμός που μας δέρνει» αφού τους ανεχόμαστε χωρίς καμιά αντίσταση στα αρλουμποειδή τους επιχειρήματα.

Είχαμε, πιστεύω, την ευκαιρία στις 24/04/2004 με εκατέρωθεν συμβιβασμούς να ζήσουμε ειρηνικά μέσα στη μεγάλη πολυπολιτισμική κοινότητα της Ευρώπης συνεργαζόμενοι για το καλό των δύο συνιστώντων κρατών, περιφερειών, ζωνών όπως θέλετε αποκαλέστε τα και της μιας Ενωμένης Δημοκρατίας της Κύπρου με επιστροφή χιλιάδων προσφύγων κάτω από ελληνοκυπριακή διοίκηση. Και ας μην ξεχνάμε ότι θα συνεργαζόμαστε με τους Τουρκοκύπριους που ψήφισαν υπέρ του σχεδίου με ένα τεράστιο «ΝΑΙ».

Παρόλο που η στάση μας στο δημοψήφισμα απογοήτευσε τους Τ/Κ, αυτοί συνέχισαν και συνεχίζουν τον αγώνα τους για επανένωση μέσα σε συνθήκες ισλαμοφοβίας και ουσιαστικά τουρκικής κατοχής. Κι όμως, δεν «το βάζουν κάτω» με κίνδυνο της ζωής τους να κατακλύζουν τους δρόμους και να καταφέρονται κατά της τουρκοποίησης-ισλαμοποίησης των κατεχομένων. Εμείς τι κάναμε μετά το δημοψήφισμα του 2004; Τίποτα, απλώς ροκανίσαμε τον χρόνο, εκτοπίσαμε τους Κύπριους πατριώτες Ταλάτ και Ακκιντζί, για να παραλάβει την εξουσία ο Τατάρ των δύο κρατών. Δυστυχώς, θα κλείσω αυτό το σύντομο πόνημα που πραγματικά πρέπει να πονέσει γιατί εμείς οι Ελληνοκύπριοι μείναμε αδιάφοροι ως λαός αφού ο ωχαδερφισμός που μας δέρνει οδηγεί στην ανοχή όλων των ανομιών που συμβαίνουν στο καταληστευμένο, μικροσκοπικό ελληνοκυπριακό κράτος που το έχουμε καταστήσει διεθνώς μίασμα συνώνυμο με την υποκρισία, το ψέμα, τη διαφθορά, τα σκάνδαλα και πάει λέγοντας. Τοις φρονίμοις ολίγα…

* ΒΑ, ΜΑ, PhD, πρώην επιθεωρητή και πρώτου λειτουργού εκπαίδευσης, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού