Οι ελέφαντες ήσαν ελαφάκια και οι σκιές προβληματάκια

Τελικά, μια μικρή μπόρα ήταν και πέρασε. Τα πήρε όλα το ποτάμι. Ο ελέφαντας ήταν τελικά ένα ελαφάκι που δημιούργησε κάποια μικροπροβληματάκια τα οποία λυθήκαν με έναν πρωινό καφέ. «Συνεχίζουμε ενωμένοι όπως αρχίσαμε», δήλωσε χαρούμενος ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ και υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας μετά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Βέβαια, ξεχνά ο Αβέρωφ Νεοφύτου ότι δεν μπορούν να συνεχίσουν ενωμένοι γιατί απλούστατα δεν άρχισαν ποτέ. Τα πλήγματα στην υποψηφιότητά του από τον Πρόεδρο ήσαν τόσα πολλά, άλλα φανερά και άλλα υπογείως, που και ο πλέον αδαής μπορεί να τα κατανοήσει.

Όμως, έτσι είναι στην πολιτική, εκεί που νομίζεις ότι η διάσταση απόψεων είναι τεράστια πότε με αστεϊσμούς πότε με προβληματάκια μπαίνουν όλα στη θέση τους.

Απ' ό,τι φαίνεται ο Αβέρωφ Νεοφύτου έχει μια πρωτόγνωρη ειδικότητα. Να προβλέπει κάτι σωστά, να επιβεβαιώνεται και μετά να ξεχνά τι προέβλεψε. Για τσουνάμι αρνητικών εξελίξεων στο Κυπριακό μίλησε το 2018, επιβεβαιώθηκε πλήρως και μετά έβλεπε νηνεμία και καλοκαιρία. Κάτι παρόμοιο έκανε και τις προάλλες όταν μίλησε για σκιές και ελέφαντες. Βέβαια, ακόμα να επιβεβαιωθεί πλήρως αλλά όπως όλα δείχνουν αυτό θα συμβεί και το ερώτημα είναι αν θα γυρίσει πίσω στα σύννεφα και στους ελέφαντες ή αν θα βλέπει και πάλι καλοκαιρία και ελαφάκια.

Δυστυχώς το κουτόχορτο κατάντησε το εθνικό μας φαγητό. Ακόμα, με τα συνοδευτικά που μας σερβίρουν αποτελεί ένα εύγευστο γεύμα. Η άκρατη φιλοδοξία ορισμένων καταρράκωσε την αξιοπρέπεια και το γελοίο είναι ότι διερωτώνται οι πολιτικοί μας φωστήρες γιατί ο λαός έχει απαξιώσει την πολιτική και τους πολιτικούς.

Σίγουρα δικαίωμα του κάθε πολιτικού να συμπεριφέρεται με όποιον τρόπο θέλει. Ακόμα θεμιτό δικαίωμα να νομίζει ότι μπορεί να γίνει ο Πάπας της Ρώμης. Όμως υπάρχουν ηθικές πολιτικές υποχρεώσεις που απορρέουν από τις καταβολές του καθενός και από τον πολιτικό χώρο στον οποίο κινείται.

Αυτά που βιώνουμε σήμερα συμβαίνουν δυστυχώς στην πλέον ιστορική παράταξη του τόπου, στον ΔΗΣΥ. Πάντα, όπως σε όλες τις παρατάξεις υπήρξαν και υπάρχουν προβλήματα. Ποτέ δεν ήταν ο δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα. Όμως τα σημερινά γελοία του ΔΗΣΥ είναι πρωτόγνωρα για την παράταξη του Γλαύκου Κληρίδη. Πολλοί μιλούν για κρίση στο κόμμα αλλά όσο επιεικείς και να θέλουμε να είμαστε δεν πρόκειται για κρίση αλλά για ρεζιλίκια. Άκουσον-άκουσον. Λυτοί και δεμένοι να κάνουν παρασκηνιακές διαβουλεύσεις για να πείσουν τον προερχόμενο από την παράταξη Πρόεδρο της Δημοκρατίας να στηρίξει τον υποψήφιο του κόμματος. Ο δε υποψήφιος μέσα σε μία ώρα πείσθηκε για τις «αγνές» προθέσεις του Προέδρου και ξέχασε τους ελέφαντες, τις σκιές και γενικά όλα εκείνα που δικαιολογημένα δημόσια δήλωσε.

Η πολιτική συμπεριφορά του καθενός είναι μια συνεχής αξιολόγηση των ηγετικών του ικανοτήτων. Δυστυχώς οι πλείστοι, στη μεγάλη παράταξη, έχουν μείνει ανεξεταστέοι. Δεν μπορείς να μιλάς για τσουνάμια και μετά να συμφωνείς με τα απαράδεκτα που συνέβησαν στο Κραν Μοντανά μόνο και μόνο για να εξασφαλίσεις τη στήριξη του Προέδρου. Δεν μπορείς να μιλάς για ελέφαντες και εν μια νυκτί να δηλώνεις ότι προχωράτε ενωμένοι.

Βέβαια, παρ' όλα αυτά τα προεκλογικά ευτράπελα που συμβαίνουν και τα μετεκλογικά, που λόγω της διαφαινόμενης ήττας θα συμβούν, θα επικρατήσει στο τέλος η σύνεση και θα διαψευστούν οι Κασσάνδρες που μιλούν για διάσπαση του ΔΗΣΥ. Υπάρχει όντως κρίση. Όσο και αν θέλει η ηγεσία να το κρύψει η χαμηλή συσπείρωση και κατ’ επέκταση τα χαμηλά ποσοστά που, βάσει των δημοσκοπήσεων, συγκεντρώνει ο υποψήφιος του κόμματος και πρόεδρος της παράταξης Αβέρωφ Νεοφύτου αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.

Όμως, αυτό που συμβαίνει είναι η διάσπαση των ψηφοφόρων του κόμματος, κάτι που θα κρατήσει μέχρι τις προεδρικές εκλογές. Η προσωρινή διάσπαση μέχρι την οριστική έχει τεράστια διαφορά. Αλίμονο αν κάθε κόμμα που χάνει μια εκλογική αναμέτρηση διασπάται.

Μια ιστορική παράταξη όπως ο ΔΗΣΥ έχει τόσο γερές βάσεις που η μόνιμη διάσπαση αποκλείεται. Άλλωστε το ίδιο συνέβη το 2004 όταν η πλειοψηφία των ψηφοφόρων της παράταξης υπερψήφισε διαφορετική επιλογή από αυτήν της ηγεσίας. Μήπως τότε διασπάστηκε ο ΔΗΣΥ; Αντίθετα, επανήλθε ενωμένος και πιο δυνατός.

Όσοι ελέφαντες και να παρουσιαστούν όσες σκιές και να προκύψουν δεν είναι αρκετά για να επιφέρουν καίριο πλήγμα στο κόμμα. Οι εκλογές θα περάσουν και οι ελέφαντες θα πάνε στο σπίτι τους, κρινόμενοι αυστηρά και αμείλικτα από την ιστορία, οι δε άλλοι που έβλεπαν τα τσουνάμια ως καλοκαιρίες και σφύριζαν αδιάφορα θα κριθούν και αυτοί από τον αγνό ψηφοφόρο και φίλο της παράταξης και θα τους αποδοθούν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, πληρώνοντας ακριβά, έστω και άδικα, τις επιλογές τους, αυτά που έπραξαν και αυτά που αν και μπορούσαν, λόγω μειωμένου πολιτικού αναστήματος και προσωπικών φιλοδοξιών, δεν έπραξαν.

Σε λιγότερο από εκατό μέρες τελειώνει το «πάρτι» των εκλογών. Την 1η Μαρτίου κάποιος άλλος θα ανεβεί τα σκαλιά του λόφου. Το θέμα όμως είναι τι θα βρει ή καλύτερα τι θα παραλάβει. Σίγουρα, ως αποτέλεσμα της σωστής οικονομικής διαχείρισης θα βρει γεμάτα ταμεία, όμως το τραγικό είναι ότι παράλληλα θα παραλάβει μια άδεια πατρίδα, μια μισή πατρίδα, μια ανάσα από την οριστική διχοτόμηση ως αποτέλεσμα των απαράδεκτων χειρισμών της απερχόμενης διακυβέρνησης αναφορικά με το εθνικό θέμα.