Το πρωτοσέλιδο και οι παραδοχές του διοικητή

Καθώς έβαζα τον πρωτοσέλιδο τίτλο της εφημερίδας, ξαφνικά αντιλήφθηκα πόσο ασήμαντα βρίσκω τα πάντα πλέον. Καμία είδηση δεν άξιζε να γραφτεί με μεγάλα γράμματα στην πρώτη σελίδα. Άραγε αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι έγραψα πολλές παρόμοιες ειδήσεις με αυτές ή εντελώς ίδιες; Από εδώ και μπρος, ποια είδηση θα μπορούσε να είναι συγκλονιστική και να προκαλέσει έντονο ενδιαφέρον στον λαό; Κατά τη γνώμη μου, όλοι έπαψαν να εκπλήττονται εδώ. Απολύτως τίποτα δεν προκαλεί έκπληξη. Όλα έγιναν οικεία. Συνηθίστηκαν. Και αποκτήθηκε ανοσία. Δεν υπάρχει τίποτα που αντιμετωπίζεται ως ασύνηθες. Ακόμα και αν γράψω για τη μεγαλύτερη ατασθαλία στο ανώτατο επίπεδο, πάλι δεν θα κινηθεί φύλλο.

Το κυπριακό πρόβλημα έχει εκπέσει προ πολλού από τα πρωτοσέλιδα. Κανείς δεν ενδιαφέρεται. Άλλωστε, δεν υπάρχει και κάτι το νέο. Ίσως να υπάρξει κινητοποίηση αν υποβληθεί ένα νέο σχέδιο στο τραπέζι. Και αυτό δεν υπάρχει! Τέλειωσαν προ πολλού αφήνοντάς μας απογοητεύσεις και οι μέρες που ενθουσιαστήκαμε ότι «βρέθηκε λύση, σε λίγο θα βρεθεί λύση». Πλέον δεν υπάρχουν καν διαπραγματεύσεις. Και για να πω την αλήθεια, δεν περιμένει κανείς λύση στο εγγύς μέλλον. Δεν γίνονται πρωτοσέλιδο οι ασυνάρτητες δηλώσεις του Ερσίν Τατάρ. Όμως, δεν γίνονται πρωτοσέλιδο και οι δηλώσεις κανενός Ελληνοκύπριου ηγέτη. Σε αυτό το θέμα πάλι από τον Ταγίπ Ερντογάν βγαίνει κάποιο πρωτοσέλιδο, αν βγει!

Όπως είπα, τα πάντα έγιναν οικεία και συνηθισμένα πλέον. Ακόμα και οι θηριωδίες του παρελθόντος. Δολοφονίες, βιασμοί κ.λπ. Σάμπως και δεν βιώθηκαν σε αυτή τη χώρα αυτά, τα είδαμε στις ταινίες και στα μυθιστορήματα μόνο. Έγραψα πολλά πράγματα που νόμιζα ότι θα προκαλούσαν μεγάλο σοκ στον λαό. Όμως, έκανα λάθος. Και εκεί απογοήτευση. Πριν μερικές μέρες δημοσιεύθηκαν σε βιβλίο τα απομνημονεύματα του εκ των διοικητών της ΤΜΤ Ιλτέρ Κιρμιζί για την περίοδο 1955-1974. Ακόμα δεν τα διάβασα. Προέβη σε ομολογίες, λέει. Καθώς βάδιζαν με ένα φίλο του στην πλατεία του χωριού Εφτακώμη κατά τη διάρκεια του πολέμου, πετάχτηκε μπροστά τους κλαίγοντας μια ηλικιωμένη Ελληνοκύπρια, λέει. Άρχισε να τους τραβά προς ένα σπίτι. Στο σπίτι υπήρχε μια σιδερένια καρκόλα. Πάνω της ήταν απλωμένο ένα λευκό σεντόνι, λέει. Η ηλικιωμένη γυναίκα τράβηξε αργά το σεντόνι. Και τι να δουν; Κάτω από το σεντόνι ένα κορίτσι 14-15 χρόνων. Τα μαλλιά του κοριτσιού ήταν ανακατωμένα, τα σκέλια της γεμάτα αίματα. Η ηλικιωμένη γυναίκα γονάτισε μπροστά τους, λέει. Τους ικέτευσε. «Παίξε μας (πυροβόλησέ μας), να τελειώσει αυτό το μαρτύριο». Κάθε βράδυ έρχονταν 3-5 άτομα και βίαζαν το παιδί, λέει. Έστω και ένας από τους Τουρκοκύπριους που ζούσαν στο χωριό δεν είπε τίποτα γι’ αυτή τη θηριωδία που επαναλαμβανόταν κάθε βράδυ, λέει. Όμως, ήταν άνθρωποι του ίδιου χωριού. Αφού είδε αυτή τη θηριωδία, ο κύριος Ιλτέρ πήγε στο επιτελείο. Τον υποδέχτηκε ένας άνδρας σαν πάγος. Και είπε το εξής: «Μην ανακατεύεστε σε τέτοιες δουλειές, τα πάντα είναι υπό τον δικό μας έλεγχο». Είμαι πολύ περίεργος. Μήπως αυτός ο άνδρας σαν πάγος είναι από τους βετεράνους τους οποίους υποδεχόμαστε με ενθουσιασμό σε αυτό το νησί κάθε 20 Ιουλίου;

Υπήρξαν πολλοί τέτοιοι βιασμοί το 1974. Έγραψα πολλά και εγώ. Όμως, τώρα είναι διαφορετικό να τα ακούς αυτά από έναν διοικητή της ΤΜΤ. Είμαι περίεργος. Άραγε θα συγκλονίσει την κοινωνία έστω και αυτή η ομολογία; Ουσιαστικά είναι πολύ σημαντικές οι ειδήσεις που θεωρώ ασήμαντες. Σαν να γίνονται ασήμαντες όταν τις κοιτάς με το μάτι της κοινωνίας. Μήπως γίνονται πρωτοσέλιδα οι ειδήσεις για αυξήσεις; Δεν γίνονται! Το λαθρεμπόριο ναρκωτικών; Δεν γίνεται! Δεν κάνω πλέον καν είδηση τους συλληφθέντες με μερικά γραμμάρια ινδικής κάνναβης και δεν θεωρώ δίκαιες τις τιμωρίες που τους επιβάλλονται. Μήπως γίνεται πρωτοσέλιδο η εμπορία προσώπων; Δεν γίνεται! Το λαθρεμπόριο; Δεν γίνεται! Οι παράνομες οικοδομές; Δεν γίνονται; Η θάλασσα που ρυπαίνεται με λύματα; Οι δηλώσεις «υποστηρίζουμε την ομοσπονδιακή λύση»; Καθόλου δεν γίνονται! Οι ειδήσεις για εκλογές; Δεν γίνονται! Οι συμπολίτες μας που δεν τους επιτρέπεται η είσοδος στην Τουρκία και απελαύνονται; Δεν γίνονται!

Ξέρετε ποιος ήταν ένας από τους πρωτοσέλιδους τίτλους μας που προκάλεσε το πιο πολύ ενδιαφέρον; «Απελευθερωθήκαμε; Άει σιχτίρ». Και οι εξής γραμμές τις οποίες δημοσιεύσαμε σε μια ολόκληρη σελίδα: «Ήρθαν. Έχυσαν αίμα. Τα πήραν. Τη μοίρασαν. Έμειναν»…