Όλοι οι άνθρωποι του (υποψήφιου) Προέδρου

Την περασμένη βδομάδα η ΔΗΠΑ συμπλήρωσε το παζλ στήριξης προς τον Νίκο Χριστοδουλίδη υποσχόμενη και αυτή να εργαστεί με στόχο την ανανέωση της πολιτικής ζωής, αφού πρώτα, όπως εξήγησε ο Μάριος Κάρογιαν, «ο Νίκος Χριστοδουλίδης αγκάλιασε τη θέση υπέρ των κυβερνήσεων ευρύτερης αποδοχής» και «ενσωμάτωσε στο κυβερνητικό πρόγραμμα (και) τις προτάσεις που η ΔΗΠΑ υπέβαλε». Έτσι, «ο δικτάτορας του πολιτικού καιροσκοπισμού», (σύμφωνα με τον Νικόλα Παπαδόπουλο το 2018), έγινε ο τελευταίος που ανέβηκε στο τρένο της «αλλαγής» με την ηγεσία του ΔΗΚΟ, με την οποία μέχρι πέρσι - όπως δήλωνε ο πρόεδρος της ΔΗΠΑ - τον χώριζαν πολλά.  

Εκεί όπου συνάντησε και πολλές άλλες προσωπικότητες από τον χώρο του Κέντρου, αλλά και της Δεξιάς, που βρήκαν χώρο έκφρασης στο πλευρό του πρώην ΥΠΕΞ, κυρίως, όμως, το νέο όχημα που θα τους οδηγήσει στην εξουσία. Όπως ο Άγγελος Βότσης, ο οποίος, αφού είδε και απόειδε, έκανε και κάποιες δημόσιες διαδικτυακές δημοσκοπήσεις ανάμεσα σε φίλους και ακόλουθους κατά πόσο θα έπρεπε ο Μάριος Κάρογιαν να του παραδώσει τη βουλευτική έδρα (χωρίς να συγκινήσει τον Μάριο Κάρογιαν), συντάχθηκε με τον Νίκο Χριστοδουλίδη για τη ξεκάθαρη θέση που έχει, όπως εξήγησε, υπέρ της ΔΔΟ. Ή όπως ο Βίκτωρας Παπαδόπουλος, ο οποίος πριν κάποιες εβδομάδες παραιτήθηκε από τη θέση του σύμβουλου του Προέδρου εντασσόμενος στο επιτελείο Χριστοδουλίδη, για να συμβάλει και αυτός στην προσπάθεια για αλλαγή. Εκεί όπου βρήκε άλλο ένα στενό συνεργάτη του Νίκου Αναστασιάδη, τον Βασίλη Παλμα, ο οποίος επίσης ανέλαβε κεντρικό ρόλο στο επιτελείο (εγείροντας αμφιβολίες ως προς τον πραγματικό εκλεκτό του Προέδρου). Την υποψηφιότητα Χριστοδουλίδη στήριξε πιο διακριτικά και ο Κυριάκος Κενεβέζος, σε μία αναβίωση της ΔΗΚΟϊκής ομάδας (υπό τον Μάριο Κάρογιαν) που 9 χρόνια πριν έσπευδε να ταχθεί στο πλάι του Νίκου Αναστασιάδη. 

Είχε προηγηθεί η στήριξη του ΔΗΚΟ, αφού όπως δήλωσε ο Νικόλας Παπαδόπουλος, δεν μπορούσε να μην αφουγκραστεί τον κόσμο, κι ενώ πρώτα τον έδεσε με συμβόλαιο 18 σημείων, όπως είπε. «Ο Νίκος Χριστοδουλίδης κατεβαίνει απέναντι από τον ΔΗΣΥ», εξηγούσε, απαντώντας σε όσους απορούσαν πώς γίνεται το κόμμα του να επέλεξε να στηρίξει ένα υποψήφιο προερχόμενο από μία κυβέρνηση την οποία μέχρι πρόσφατα θεωρούσε ως απόλυτα υπεύθυνη για την αρνητική πορεία του Κυπριακού και ως την πλέον διεφθαρμένη. Λίγη σημασία είχε ότι ο πρώην ΥΠΕΞ την προηγούμενη άφηνε αιχμές προς τον Αβέρωφ Νεοφύτου πως αυτός είναι (και όχι ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ) που στηρίζει το έργο της κυβέρνησης.

Μαζί τους δυνάμεις ένωσαν στελέχη του ΔΗΣΥ τα οποία, αφού δοκίμασαν τις δυνάμεις τους σε βουλευτικές και δημοτικές εκλογές, αποφάσισαν ότι ο ΔΗΣΥ και ο πρόεδρός του δεν εκφράζουν πλέον τον ΔΗΣΥ, ο Μαρίνος Σιζόπουλος με τους 5 συνεργάτες του και με μία «ισχυρή συμφωνία που δεν περιορίζεται σε απλό εμβολιασμό του προγράμματός του», (αλλά και τον Γιώργο Βαρνάβα), η Θεοχάρους (μόνη της), οι κυνηγοί, ο Αλέκος Τρυφωνίδης, ο Μαρίνος Μουσιούττας, ο Δημήτρης Παπαδάκης. Τα τρία ΔΗΚΟ έγιναν και πάλι ένα και οι 2 ΕΔΕΚ ενάμισι. Όσους χώριζε άβυσσος και δικαστήρια, τους ένωσε ο Νίκος Χριστοδουλίδης.

Το ότι οι υποστηρικτές του τέως στενού συνεργάτη του Προέδρου προέρχονται από τόσους πολλούς και διαφορετικούς πολιτικούς χώρους έχει οδηγήσει τις τελευταίες εβδομάδες σε μία συζήτηση κατά πόσο μπορεί η συγκεκριμένη υποψηφιότητα να έχει τη συνοχή που χρειάζεται, εφόσον εκλεγεί, για να κυβερνήσει. Πώς θα μπορέσουν να συνεννοηθούν - ακόμα περισσότερο να συνεργαστούν - διζωνικοί και αντιδιζωνικοί, ομοσπονδιακοί και ενωτικοί, αυτοί του «σωστού περιεχομένου» με αυτούς χωρίς περιεχόμενο, οι οπαδοί του κοινωνικού φιλελευθερισμού με τους οπαδούς του ακραίου συντηρητισμού, «προστάτες» του ΓεΣΥ με τους πολέμιούς του, αναστασιαδικοί και αντιαναστασιαδικοί, συνεχιστές της διακυβέρνησης και όσοι επιθυμούν διακαώς την αλλαγή της, συμπολίτευση και αντιπολίτευση.

Δεν είναι, όμως, η ύπαρξη ή όχι κοινού εδάφους το κύριο πρόβλημα της υποψηφιότητας Νίκου Χριστοδουλίδη. Ούτε αυτό που θα έπρεπε προβληματίζει περισσότερο. Άλλωστε, κοινά υπάρχουν και είναι ξεκάθαρα. Στο Κυπριακό π.χ. μπορεί να υπάρχουν αποχρώσεις απόρριψης, την ίδια, όμως, στιγμή, όλους τους ενώνει η απόρριψη. Τους ενώνει επίσης η πολιτική τους διαδρομή. Οι περισσότεροι από τους υποστηρικτές του Νίκου Χριστοδουλίδη είναι κομμάτι του πολιτικού κατεστημένου που - μαζί με τον Νίκο Αναστασιάδη - έφερε τη χώρα εδώ που βρίσκεται σήμερα. Το γεγονός ότι το ΔΗΚΟ έγινε 3 κομμάτια και η ΕΔΕΚ 2 δεν διαγράφει το γεγονός ότι όλοι αυτοί συνεργάστηκαν έχοντας κοινές αντιλήψεις για τον τρόπο που πολιτεύονται και λειτουργούν.

Αυτό που θα έπρεπε να ανησυχεί όσους εδώ και εβδομάδες εμφανίζονται προβληματισμένοι, είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι του (υποψήφιου) Προέδρου. Πού μπορεί όλο αυτό το «νέο» (που με κάθε σοβαρότητα δηλώνει δημοσίως ότι θα κυβερνήσει με μηχανισμούς επίλυσης διαφορών) να οδηγήσει το Κυπριακό, την εξωτερική πολιτική, την οικονομία, την παιδεία, την υγεία την επόμενη πενταετία. Διότι, εδώ μιλάμε για μία ομάδα η οποία αποτελείται από τους Νικόλα Παπαδόπουλο, Μαρίνο Σιζόπουλο, Μάριο Κάρογιαν, Ελένη Θεοχάρους, Άγγελο Βότση, Άθω Αντωνιάδη, Βίκτωρα Παπαδόπουλο, Αλέκο Τρυφωνίδη, Κώστα Κωνσταντίνου.

Είναι δυνατόν να προβληματίζει η δυνατότητα συνταντίληψης και να μην προβληματίζει η ποιότητα όλων αυτών που για μία ακόμα φορά εμφανίζονται έτοιμοι να ενώσουν δυνάμεις για να πάνε τη χώρα μπροστά; Να ανησυχεί η ικανότητά τους να καταλήξουν σε κοινές θέσεις και όχι οι θέσεις στις οποίες μπορεί να καταλήξουν; Και να αμφισβητείται η συνοχή και όχι η ικανότητά τους να κυβερνήσουν;

antopoly@cytanet.com.cy