Analyze this. Η νέα παρέμβαση Μόρφου

Και πάνω που πήγαμε να πούμε πως, εντάξει, τα χειρότερα έπονται στις προεδρικές εκλογές αλλά πάνω-κάτω μπορεί κανείς να υπολογίσει τι μας περιμένει μέχρι την κάλπη, η τραγική αφέλεια του συλλογισμού αποκαλύφθηκε. Τι αποκαλύφθηκε, δηλαδή; Ξεγυμνώθηκε!

Το σενάριο Αρχιεπισκοπικές εν μέσω του προεκλογικού για τις προεδρικές είναι κάτι σαν τα πυρηνικά του Πούτιν. Ένας εφιάλτης στο κατώφλι μας. Μόνο που εδώ δεν έχεις καν την πολυτέλεια να σκεφτείς ότι μπορεί και να μην συμβεί, είναι για την ακρίβεια πιθανότερο να μην συμβεί απ' ό,τι το αντίθετο. Εδώ ξέρεις ότι θα συμβεί.

Και δεν μπορείς παρά να αναρωτηθείς, κι αυτό πάλι όταν και εάν καταφέρεις να παραμείνεις ψύχραιμος, τι στο διάολο θα γίνει όταν πια, πολύ σύντομα, θα συμβεί και πόσο περισσότερο θα περιπλέξει την κατάσταση.

Τελικά ίσως εκείνοι οι τύποι οι οποίοι χόρευαν ενώ ο Τιτανικός βυθιζόταν στα παγωμένα νερά να ήταν οι πιο έξυπνοι από όλους όσοι δεν ευτύχησαν να βρουν μια θέση στις βάρκες. Σου λέει, θα έρθει που θα έρθει το τέλος, δεν γαμ…, ας το διασκεδάσουμε όσο γίνεται τουλάχιστον αντί να περάσουμε τις τελευταίες στιγμές μας μες στη μιζέρια και τον πανικό.

Έτσι και εμείς. Ακούγοντας χθες τις δηλώσεις του μητροπολίτη -«Προφητολόγου» κατά τον ίδιο- Μόρφου για την υποψηφιότητα Χριστοδουλίδη και τα υπόλοιπα αντιλήφθηκα πως όσο κι αν επεβίωσε ο τόπος αυτός, από καθαρή όπως και αστείρευτη τύχη, ο συνδυασμός των δύο εκλογών, αυτός ο συνδυασμός, αυτό το εκρηκτικό μείγμα θα φέρει κάτι που ακόμα κι αν επιβιώσει η χώρα, θα είναι πέρα για πέρα αγνώριστη.

Αυτός ο συνδυασμός των πολιτικών παθών και της υστερίας των διψασμένων να φορέσουν το πιο πλουμισμένο φουστάνι όπως και να αποκτήσουν εξουσία επί των άλλων του είδους τους παπάδων, να θυμάστε ότι δεν θα είναι σαν όλα τα άλλα fuckups που έχουμε δει - και πληρώσει ακριβά. Θα δούμε σημεία και τέρατα. Τα οποία είτε θα ξεκινούν είτε θα καταλήγουν στην άλλη σφαγή για το δημόσιο χρήμα και την εξουσία.

Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μετά το 1963 η Κύπρος, ως χώρα και ως δημοκρατία, δεν είναι συγκριτικά ούτε πολύ πιο δημοκρατική από τον χώρο της Εκκλησίας αν αναλογιστεί κανείς πόσες εξουσίες συγκεντρώνει ο Πρόεδρος, ούτε βέβαια και πιο σοβαρή. Το τελευταίο, ειδικά εάν προσέξει κανείς το επίπεδο αυτών που τους ψηφίζουν, τους Προέδρους εννοώ, αλλά και αναπόδραστα αυτών που ψηφίζονται.

Ο Μόρφου, απαντώντας σε ερώτηση αν ισχύουν οι φήμες ότι στηρίζει Χριστοδουλίδη μαζί με άλλους μητροπολίτες, απάντησε αρνητικά, και μάλιστα διερωτήθηκε: «Γιατί όχι τον Αβέρωφ που έχει χιούμορ και λέει και κυπριακές ατάκες;». Είναι όλα ψέματα είπε και πρόσθεσε πως ιδιαίτερα με τον Νίκο Χριστοδουλίδη μία φορά συναντήθηκε όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών και τον παρακάλεσε να βοηθήσει στην επιδιόρθωση της εκκλησίας της Παναγίας της Ατζεντούς στη Λεύκα.

«Έδωσε κάποιες υποσχέσεις... να είναι καλά ο άνθρωπος δεν έκαμε τίποτε», συμπλήρωσε αστειευόμενος. Είναι αυτό που στον εκκλησιαστικό χώρο περιγράφεται ως Paytime bitch! Αδελφική αγάπη. Χριστιανική. Επειδή δεν του επιδιόρθωσε έναν ναό… στα κατεχόμενα! Σκεφτείτε να του είχε ζητήσει και κάτι που γινόταν, δηλαδή. Θα τον είχε κάψει ζωντανό.

Προσέξτε τώρα γιατί έλεγα πριν για το fuckup και ότι, βασικά, ήμασταν που ήμασταν αλλά τώρα θα γίνουμε μαλλιά κουβάρια (επί δέκα). Κανείς δεν γνωρίζει τη σκοπιμότητα της δήλωσης. Διότι μπορεί να μην είναι καλά αλλά παλαβός σίγουρα δεν είναι ο Μόρφου Νεόφυτος.

Προσέξτε σενάρια: 1) Όντως δεν υποστηρίζει Χριστοδουλίδη ή το είπε για να τον βοηθήσει; 2) Προτιμά όντως τον Αβέρωφ ή το είπε για να τον κάψει; Διότι μην ξεχνάτε ότι οι ακόλουθοι του Μόρφου είναι εξίσου για δέσιμο και για να πιστεύουν φανατικά κιόλας αυτές τις ανοησίες που λέει, είδατε πόσο κομψός είμαι εδώ, ότι και να τους πει θα το κάνουν. Που λέει ο λόγος, να τους πει να πάνε μαζικά σε έναν γκρεμό και να πηδήξουν διότι θα πάνε στον «παράδεισο», θα το κάνουν. Δυστυχώς, όμως, δεν νομίζω να το σκέφτεται. Του αρέσει η προσοχή όσο λίγων.

Συνεχίζουμε με τα σενάρια - απορίες: 3) Μήπως πάλι ο Μόρφου είναι τσαντισμένος επειδή ο Λεμεσού στηρίζει τον Χριστοδουλίδη και το αντίστροφο; 4) Μήπως είναι τσαντισμένος, κατ’ επέκταση, επειδή κατάλαβε ότι δεν θα τον στηρίξει στις Αρχιεπισκοπικές; 5) Μήπως ως «προφητολόγος» που αυτοανακηρύχθηκε θεωρεί ότι κάποιος «προφήτης» διερμηνεύοντας τη «θεία βούληση» προέβλεψε ότι ο Κύριος θέλει κάποιον άλλο και επί του προκειμένου τον Φούλη; Και όχι δεν θα το σχολιάσω.

Και για όσους τους έμεινε και κάνα εγκεφαλικό κύτταρο μετά από όλα αυτά, ο Μόρφου ήταν σαφής ως προς το ποιον θα ψήφιζε: θα υποστηρίξει κάποιον, είπε, μόνο εάν βρεθεί υποψήφιος ενάντια στη «νέα τάξη πραγμάτων».

Γι' αυτό σας λέω. Μαζί με τις πύλες του πολιτικού φρενοκομείου άνοιξαν πια και εκείνες του εκκλησιαστικού. Αν ακόμα πιστεύετε ότι υπάρχει περίπτωση να τη γλυτώσουμε και αυτή τη φορά, είτε κάτι πίνετε -και πάλι είτε είναι παράνομο, είτε έκανε λάθος ο γιατρός σας- είτε δεν πίνετε.

Θα έπρεπε όμως...