Σαν ένας θαυμαστής που ζητά υπογραφή από τον ήρωά του

Κοίταξα τη φωτογραφία άλλη μια φορά. Αν δεν γνώριζα καθόλου τον Αναστασιάδη, αν δεν ήξερα ότι είναι Πρόεδρος της Κύπρου και με ρωτούσαν «ποιος είναι αυτός;», θα τους έλεγα χωρίς καθόλου δισταγμό ότι «είναι ένας από τους θαυμαστές του Ερντογάν». Ένας θαυμαστής που στρίμωξε τον Ερντογάν σε μια γωνιά και τον παρακαλεί για μια υπογραφή. Κράτησε το χέρι του Ερντογάν σαν να ήθελε να δείξει σε όλους πόσο ειλικρινής είναι μαζί του. Μήπως είναι μια νέα φωτογραφία του Συνδρόμου της Στοκχόλμης αυτή; Ο Ερντογάν τον κοιτάει όπως κοιτάει έναν απλό θαυμαστή του. Μιλάει γι’ αυτόν όπως μιλάει για έναν απλό θαυμαστή του. «Βάζει μεσολαβητές για να συναντηθεί μαζί μου», λέει. «Τι θα συζητήσει;», λέει. Σαν να του λέει «εσύ είσαι φευγάτος φίλε», του λέει «εσύ φεύγεις μετά από δύο μήνες». Δηλαδή, τέλειωσε η δική σου υπόθεση. Να έρθει ο επόμενος. Ποιος είναι ο επόμενος; Ο Χριστοδουλίδης; Πόσους Προέδρους της Δημοκρατίας έφαγε ο Ερντογάν στην Κύπρο μέσα σε είκοσι χρόνια; Τάσσο Παπαδόπουλο. Δημήτρη Χριστόφια. Και τώρα ξεπροβοδίζει τον Νίκο Αναστασιάδη. Πόσους ηγέτες στον βορρά. Ραούφ Ντενκτάς. Μεχμέτ Αλί Ταλάτ. Ντερβίς Έρογλου. Μουσταφά Ακιντζί. Και τώρα Ερσίν Τατάρ. Αν μείνει ακόμα δέκα χρόνια, θα ξεπροβοδίσει ακόμα μερικά άτομα. Λένε ότι το σουλτανάτο των δικτατόρων στη Μέση Ανατολή διαρκεί το πολύ τριάντα χρόνια. Τον συγκρίνουν πιο πολύ με τον δικτάτορα της Αιγύπτου Χούσνι Μουμπάρακ. Η Αμερική είχε φέρει τον Μουμπάρακ. Η Αμερική τον έδιωξε. Στο τέλος έκλεισαν τον Μουμπάρακ μέσα σε ένα σιδερένιο κλουβί. Τον έκαναν πέντε παράδες. Και τον Ταγίπ Ερντογάν η Αμερική τον έφερε. Άραγε και αυτόν θα τον διώξει η Αμερική; Εσείς ίσως νομίζετε ότι ο Ερντογάν θα φύγει με εκλογές. Κανένας δικτάτορας δεν φεύγει εύκολα με εκλογές. Μην ονειρεύεστε άδικα. Ο στρατός είναι στρατός του ιμάμη. Η αστυνομία είναι αστυνομία του ιμάμη. Επιπλέον, έχει και ένοπλη πολιτοφυλακή. Δικοί του είναι και οι τζιχαντιστές που έρχονται από τη Συρία και εκείνοι που έρχονται από το Αφγανιστάν. Θα προκληθεί πολλή αναστάτωση στην Τουρκία, πάρα πολλή. Φαίνεται ότι θα αναστατωθεί πολύ και μετά τον Ερντογάν. Μήπως θα αφήσουν την εξουσία χωρίς να χυθεί αίμα οι φανατικοί που διείσδυσαν σε όλα τα κύτταρα της χώρας; Κοιτάξτε την παγκόσμια ιστορία. Ποιος δικτάτορας δεν έκανε το αίμα να ρέει ποτάμι όταν ανατρεπόταν; Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς από τώρα πώς θα επηρεάσει εμάς στην Κύπρο αυτό το μέλλον που περιμένει την Τουρκία. Υπάρχει και το εξής: Πόσο ακόμα θα αντέξει η Αμερική τα καπρίτσια του Ταγίπ Ερντογάν; Άντεξε τους πυραύλους S-400. Αντέχει τη στενή συνεργασία με τον Πούτιν. Αντέχει το γεγονός ότι παρέμεινε ουδέτερος στον πόλεμο στην Ουκρανία και τη μη συμμετοχή στις κυρώσεις που επιβάλλονται στη Ρωσία. Μήπως τα ανέχεται αυτά επειδή φοβάται πως θα αρπάξει τελείως την Τουρκία η Ρωσία ή μήπως υπάρχει κάποιος πιο βαθύς λόγος; Δεν μπορώ να το ξέρω. Ο Ταγίπ Ερντογάν γίνεται ο ηγέτης στην Τουρκία στον οποίο η Αμερική συμπεριφέρθηκε με τη μεγαλύτερη ανοχή μέχρι σήμερα.

Και η Ευρωπαϊκή Ένωση συμπεριφέρεται με πολλή ανοχή στον Ερντογάν. Δεν τους νοιάζει καθόλου που ισοπέδωσε τη δημοκρατία και το δίκαιο στην Τουρκία, που καταπατεί κατάφωρα τα ανθρώπινα δικαιώματα και κάνει προκλητικά βήματα στην Κύπρο. Θυμήθηκε ότι είναι Πρόεδρος της Κύπρου μόλις ανέβηκε στο βήμα ο Αναστασιάδης, ο οποίος στάθηκε στη φωνογραφία στην Πράγα σαν θαυμαστής που παρακαλούσε υπογραφή από τον αυτόν. Και παραπονέθηκε για πρώτη φορά στην ΕΕ επειδή συμπεριφέρεται πολύ ανεχτικά στην Τουρκία. «Αυτή η ανοχή αυξάνει τον κίνδυνο σύγκρουσης στην Κύπρο», είπε. Άργησε κιόλας να το πει αυτό. Αυτή η στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενθαρρύνει τον Ερντογάν. Δεν είπαν τίποτα για τη συσσώρευση των ένοπλων μη επανδρωμένων πτητικών μέσων και των μη επανδρωμένων πτητικών μέσων στο νησί. Δεν είπαν τίποτα για τα βήματα που κάνει στο Βαρώσι. Δεν είπαν τίποτα για τη θέση των δύο ίσων κυρίαρχων κρατών που οδήγησε σε αδιέξοδο τις διαπραγματεύσεις. Δεν είπαν τίποτα για την ετσιθελική απέλαση από την Τουρκία Τουρκοκυπρίων πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τώρα λέει ότι θα συσσωρεύσει περισσότερο στρατό και όπλα στο νησί, όμως και γι’ αυτό δεν λένε τίποτα. Δεν λένε τίποτα για τη μεταφορά πληθυσμού στο νησί από την Τουρκία και τη λεηλασία των εδαφών- λαφύρων. Τόση ανοχή σε τι άλλο ωφελεί εκτός από την κλιμάκωση της έντασης στο νησί; Μήπως δεν πρέπει να υψώσουν τη φωνή τους πλέον ενάντια σε αυτό και όσοι επωφελούνται από τα ταμεία της Ευρώπης; Δεν τη νοιάζει καθόλου ότι βρίσκεται υπό κατοχή το μισό μιας χώρας την οποία ενέταξε ολόκληρη στους κόλπους της;

Ας επιστρέψουμε στην αρχή και πάλι. Γιατί ο Αναστασιάδης κοίταξε έτσι τον Ερντογάν; Άραγε υπάρχει ανάμεσά τους κάποια φιλία την οποία δεν γνωρίζουμε; Μια ομοιότητα που δεν γνωρίζουμε; Ρώτησα έναν Ελληνοκύπριο φίλο μου. «Βεβαίως υπάρχει μια ομοιότητα», είπε, «θα πάρουν και οι δύο μαζί τους την περιουσία τους»!