Αν τον έλεγε φασίστα ή δικτάτορα;

Τι είπε η Ντογούς Ντεριά; «Η Τουρκία είναι ένα μέρος που έχει μέγαρα όμως δεν έχει κοινωνικό κράτος». Άλλο; «Αναγνωρίστε πρώτα εσείς την ΤΔΒΚ», είπε στον Ερντογάν που ζήτησε αναγνώριση από τον κόσμο. Αυτά τους πείραξαν; Αυτά δεν μπόρεσαν να χωνέψουν; Αυτός είναι ο λόγος αυτής της υστερίας λιντσαρίσματος; Αν έλεγε και φασίστα τον Ερντογάν; Αν τον έλεγε δικτάτορα; Αν τον έλεγε κατακτητή; Αν του έλεγε απέσυρε τα στρατεύματά σου, Αν του έλεγε αποσύρσου από τη Συρία, αν του έλεγε άσε ήσυχη τη Συρία; Αν του έλεγε δεν θέλουμε ίσο και κυρίαρχο κράτος, αλλά θέλουμε ομοσπονδιακή Κύπρο; Αν του έλεγε ελευθέρωσε και Σελαχαττίν Ντεμιρτάς και τον Οσμάν Καβάλα και όλους τους άλλους πολιτικούς κρατούμενους; Αν του έλεγε επέστρεψε το Βαρώσι στους νόμιμους ιδιοκτήτες του, να ανοίξει το Ερτζιάν και το λιμάνι Αμμοχώστου; Αν του έλεγε σταμάτα να απελαύνεις τους συμπολίτες μας από την Τουρκία; Αν του έλεγε κάτω τα χέρια από πάνω μας, τότε ποιος ξέρει τι θα γινόταν;

Όλα αυτά λέγονται στον Ερντογάν και εκ μέρους της εκτός βουλής αντιπολίτευσης στην Τουρκία. Όμως, ο Ερντογάν δεν τους λαμβάνει και πολύ υπόψη. Γιατί; Διότι εκείνοι δεν βρίσκονται στη βουλή. Βλέπει τους ευρισκόμενους στη βουλή σαν «υπαλλήλους» του. Γι’ αυτό πιστεύει ότι έχει το δικαίωμα να τους κατσαδιάζει. Επιπλέον, είναι πιο σημαντική μια φωνή που ακούγεται από το βήμα της βουλής. Σε κάθε περίπτωση είναι εκλελεγμένοι βουλευτές. Δεν φέρει καθόλου αντίρρηση να επικρίνουν έντονα τον Τατάρ και την κυβέρνηση. Θέλει να συνεχίσει αυτό έτσι για πάντα. Να μην τον αγγίζει κανείς. Κανείς να μην λέει κουβέντα για την Τουρκία.

Ακόμα και κάποιοι κύκλοι στην Τουρκία που θεωρούμε σώφρονες συμμετείχαν στην κούρσα καταδίκης της Ντογούς. Διότι δεν συνήθισαν να ακούνε τέτοιες κουβέντες από Τουρκοκύπριους τους οποίους βλέπουν κατώτερους από τους ίδιους. Ποιοι είναι οι Τουρκοκύπριοι για να πουν κουβέντες για κοτζάμ Τουρκία; Να της πουν ότι δεν μπόρεσες καν να γίνεις κοινωνικό κράτος. Ποιοι έγιναν οι Τουρκοκύπριοι και θα ζητήσουν από κοτζάμ Πρόεδρο της Τουρκίας να λογοδοτήσει; Ακόμα και αν είναι αντιπολιτευόμενοι του Ερντογάν, δεν μπορούν ποτέ να το ανεχτούν αυτό. Το θεωρούν ασέβεια στο αξίωμα, όχι στον Ερντογάν.

Υπάρχουν διδάγματα που μπορούμε να αντλήσουμε όλοι μας από όλα αυτά. Είδατε πόσο αποτελεσματική είναι μια τέτοια αντιπολίτευση εντός της βουλής. Τότε είναι δικαίωμά μας να περιμένουμε πολύ περισσότερα από την αντιπολίτευση στη βουλή. Συνομιλητής μας είναι η κυβέρνηση στην Τουρκία. Δεν είναι οι εδώ συνεργάτες της μαριονέτες. Μην σπαταλάτε την ανάσα σας άδικα με αυτούς. Την Άγκυρα κοιτάξτε. Μήπως δεν σας δείχνει τον δρόμο ακόμα και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων; Κοιτάξτε, εκείνο δέχεται ως συνομιλητή μόνο την Τουρκία. Εκείνη θεωρεί υπεύθυνη για το καθετί που συμβαίνει εδώ. Όποια αγωγή και αν καταθέσετε σε αυτό το δικαστήριο, το ΕΔΑΔ θεωρεί εναγόμενη μόνο την Τουρκία. Παρά το γεγονός ότι ακόμα και εκείνοι θεωρούν μόνο την Τουρκία υπεύθυνη για το καθετί, εσείς γιατί στρέφετε πάντα το πρόσωπό σας προς αυτούς εδώ;

Αυτή δεν είναι η πρώτη επίθεση κατά της Ντουγούς από την Άγκυρα. Προηγουμένως την αποκάλεσαν «τρομοκράτη». Όμως, δεν ακούστηκε κάποια ικανοποιητική φωνή ενάντια σε αυτό από το CTP. Ο ηγέτης του κόμματος Τουφάν Έρχουρμαν λούφαξε. Και τώρα το κάνει. Είναι αλήθεια πως υπήρξε μια αντίδραση με την υπογραφή του κόμματος, αλλά δεν αρκεί. Το γεγονός ότι σωπαίνει ο ηγέτης, ελκύει πιο πολύ την προσοχή από αυτή την αντίδραση. Με αυτή τη σιωπή του, ο Τουφάν σχεδόν δίνει το μήνυμα ότι «εγώ δεν συμφωνώ με τα λεγόμενα της Ντογούς». Όταν ο Ερντογάν ήρθε στην Κύπρο και μίλησε στη βουλή μας, οι βουλευτές του CTP δεν είχαν παραστεί σε εκείνη τη συνεδρία. Όμως, αυτό δεν ήταν ιδέα του Τουφάν. Εκείνος ήταν υποστηρικτής της συμμετοχής. Όμως, επικράτησε η άλλη άποψη στο κόμμα. Οι νέοι ρώτησαν μια μέρα τον Τουφάν, λέει, γιατί είναι τόσο σιωπηλός έναντι της Τουρκίας. Ξέρετε τι τους είπε; Θα σαστίσετε. Τους είπε το εξής: «Δεν είδατε τι έπαθε ο Ακιντζί;» Δηλαδή, «να αντιταχθώ και εγώ και η Άγκυρα να ξοδέψει και εμένα όπως τον Ακιντζί;»

Δεν μπορεί να κερδηθεί κανένας αγώνας για δημοκρατία και ειρήνη χωρίς τη διεξαγωγή σοβαρής αντίστασης. Τώρα δεν είναι η ώρα της σιωπής. Είναι η ώρα να μιλήσουμε. Ακόμα περιμένω με ανυπομονησία και με μια ελπίδα. Ξέρω ότι θα έρθει η άνοιξη. Ποιος και πότε θα τραγουδήσει από εκείνο το βήμα της βουλής το Bella Ciao.