Και εκεί που κανείς δεν το περίμενε, ο Αντρέας Μαυρογιάννης έγραψε Ιστορία με την συγκέντρωσή του προχθές στην πλατεία Ελευθερίας.
Ο Μαυρογιάννης έγινε ο πρώτος υποψήφιος στην παγκόσμια -μάλιστα- πολιτική Ιστορία ο οποίος κατάφερε να μαζέψει σε έναν χώρο, την ίδια στιγμή, όλους του τους ψηφοφόρους.
Παρούσα στην εκδήλωση ήταν και η σημαντικότερη και νεαρότερη των Κυπρίων ανεμόμυλων και μούσα των ψεκασμένων Άννα Θεολόγου, η οποία μετά τη Θεοχάρους, τον Λιλλήκα, το δικό της κόμμα και τους Κυνηγούς οι οποίοι την κατηγόρησαν ότι τους εξαπάτησε για να εκμεταλλευτεί το ποσοστό τους,, είπε το αλησμόνητο εκείνο «θα σταθώ δίπλα του (σ.σ. του Μαυρογιάννη) επειδή με εμπνέει, μου δίνει ελπίδα, θα τον επιλέξω συνειδητά και ανεξαρτήτως αποτελέσματος θα είμαι ικανοποιημένη που η επιλογή μου είναι καθαρή και αξιοπρεπής, γιατί μόνο με αυτή την επιλογή νιώθω ότι μπορώ να αποκτήσω και πάλι τη χαμένη μου περηφάνια ως Κύπρια».
Με τόσες μεταλλάξεις, λογικό ήταν. Κάπου θα την έχανε την περηφάνια της, σε μία από όλες τις ευκαιριακές μετακομίσεις. Είμαι βέβαιος όμως ότι η αντιΝΑΤΟϊκή αναφορά του κ. Μαυρογιάννη στη συγκέντρωση και η απουσία της όποιας αναφοράς στο Ουκρανικό, μήπως και θιχτούν οι σύντροφοι, θα έκανε τη Θεολόγου, μια μεγάλη και δεδηλωμένη θαυμάστρια του αιμοσταγούς δικτάτορα Πούτιν, να νιώσει το δίχως άλλο μεγάλη περηφάνια για τη νέα επιλογή της.
Μέχρι την επόμενή της μετακόμιση τουλάχιστον.
Το πώς ένιωθαν οι αριστεροί από κάτω, βλέποντας πού κατάντησε ο χώρος την ώρα που μια Άννα Γυρολόγου τους προσφωνούσε, είναι σίγουρα μια άλλη ιστορία. Πονεμένη μάλιστα. Το λιγότερο.
Ωστόσο, γεγονός παραμένει η ιστορικότητα της στιγμής. Όταν έλεγαν οι ομιλητές «εμείς όλοι που ψηφίζουμε Αντρέα Μαυρογιάννη», υπήρχε μια θαυμαστή ειλικρίνεια στη διατύπωση: Όλοι όσοι τον στηρίζουν ήταν εκεί. Κάτι που, σίγουρα δεν θα μπορούσε να το είχε κάνει ο Νίκος Χριστοδουλίδης επί παραδείγματι, έτσι;
Εκείνη την ώρα πολλοί από τους ψηφοφόρους του έχουν αγρυπνίες, ειδικά στα μοναστήρια. Δεν ξέρω εάν θα τους επέτρεπαν και με τη βοήθεια της τεχνολογίας να ενωθούν λάιβ με τον χώρο μιας τέτοιας συγκέντρωσης οι ηγούμενοί τους, όμως, για να πω και την αμαρτία μου, η πρώτη εικόνα που μου έρχεται στο μυαλό είναι καλόγεροι κρυμμένοι πίσω από τους σκάμνους να στέλνουν hate messages πίσω από fake accounts στα social media και να ψουψουρίζουν ο ένας του άλλου: «έλα να δεις τι του έγραψα τούτου». «Μα έβαλές του τζαι κατάρα; Κόρη, μα είσαι τέλεια πελλή! Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός…».
Από την άλλη, είναι και ο Φούλης. Λίγοι θυμούνται ότι είναι υποψήφιος και κανείς δεν τους αδικεί. Και από όσους το θυμούνται, οι περισσότεροι αγωνίζονται για να το ξεχάσουν. Όμως, θα μου επιτρέψετε σήμερα να είμαι επιεικής μαζί του. Περνάει δύσκολα αυτές τις μέρες.
Το γιατί το ξέρετε άλλωστε: εάν μπορεί να πειράξει δημοσκοπήσεις και δείχνουν αυτά που δείχνουν, είναι ομολογουμένως πιο οδυνηρό και από τη σκέψη -για τον Φούλη πάντα- ότι δεν μπορεί να τις πειράξει.
Συν τοις άλλοις έχουμε μείνει όλοι με την απορία -ακόμα- τι πήγε να κάνει στο Ισραήλ, διότι και από τις φωτογραφίες των συναντήσεων που είχε, πρώην και νυν, έδειχναν όλοι να τον κοιτάζουν όλοι με το ίδιο ύφος ακριβώς: με συγκατάβαση.
Ακούγεται ότι πήγε και για να διαμαρτυρηθεί για ένα λογισμικό, λέει, που του πούλησαν κάποιοι από το Ισραήλ και δεν αποδίδει αυτά που ήλπιζε. Όμως, οι Ισραηλινοί δεν τα χάφτουν κάτι τέτοια.
Κάποιοι λένε ότι τους ζήτησε δωρεάν αναβάθμιση τουλάχιστον ως αποζημίωση και πως, εκείνοι, του απάντησαν ότι εάν βάλεις μια μηχανή αεροπλάνου του Α’ Τύπου και μετά την αλλάξεις με μια άλλη νεότερη, του Β’ Τύπου το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. «Και γιατί;», ρώτησε ο Φούλης. Διότι δεν δουλεύουν οι μηχανές των αεροπλάνων σε second hand αυτοκίνητα, του είπαν. Τεχνολογία φτιάχνουμε, δεν κάνουμε θαύματα.
Η μόνη θετική αναφορά στον Φούλη στον Τύπο και τη δημόσια συζήτηση, πλην της «Αλήθειας», ήταν η συνέντευξη που έδωσε σε εβδομαδιαίο περιοδικό η σύζυγός του Μαρία Σελίπα την περασμένη Κυριακή. Ακούγεται ότι της την κανόνισε προκειμένου να τον ψηφίσει, αλλά εγώ δεν το πολυπιστεύω. Συμπαθέστατη η Μαρία. Δεν δίνει την εντύπωση ανθρώπου ο οποίος θα (αντ)άλλαζε την ψήφο της με μια συνέντευξη. Πιστεύω όμως ότι στο τέλος θα τον λυπηθεί και θα τον ψηφίσει.
Θα μου πείτε, δεν πρέπει να μας λυπηθεί όλους εμάς που είμαστε και περισσότεροι; Γυναίκα του είναι κι αυτή η καημένη, τι να κάνει; Ειλικρινά τώρα, εάν είχατε παντρευτεί εσείς τον Φούλη, δεν θα θέλατε να λείπει στο εξωτερικό όσο πιο συχνά γίνεται;
Δεν λέω, έχει σπουδαίες διεθνείς επαφές, ειδικά στο Κονγκό, για να μην σας πω και για το Μπουρούντι. Εκεί στην Μπουζουμπούρα στη λίμνη της Ταγκανίκας είναι πρώτο όνομα, αλλά, σου λέει η Μαρία, εάν θα πηγαίνει κάθε λίγο στην Ευρώπη, εδώ, εκεί… Λογικό το βρίσκω!