Η προοπτική επανένωσης ξεθωριάζει κι εμείς για αλλού αρμενίζουμε

Φωτογραφία: AP

Πόσο πιο ξεκάθαρα να γίνουν τα Ηνωμένα Έθνη; Και δεν είναι η πρώτη φορά. «Καλή τύχη στους Κύπριους του Βορρά και του Νότου», μας ευχήθηκε μετά το ναυάγιο στο Κραν Μοντανά τον Ιούλιο του 2017 ο ΓΓ του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, κι αντί να προβληματιστούμε, τον επικρίναμε. Τηρεί πολιτική ίσων αποστάσεων, ο ένας, είναι υπερβολικός, είπε ο άλλος, και όπως πάντα σκεφτήκαμε -φωναχτά ή από μέσα μας- πως είναι ακόμα ένας «εχθρός» ή «τουρκόφιλος».

Στον απολογισμό του για την αποτυχία των συνομιλιών το 2017, ο ΓΓ του ΟΗΕ δεν είπε αυτό που λέει το αφήγημα της ελληνοκυπριακής πλευράς και ούτε έψεξε την Τουρκία για τη στάση της. Αντίθετα, η Άγκυρα πήρε τα εύσημα, ενώ οι ευθύνες για το ναυάγιο ήταν ισόποσες για τις δύο πλευρές στην Κύπρο. Ούτε αυτό το ακούσαμε και ούτε το λάβαμε υπόψη.

Και έρχεται τώρα ο Κόλιν Στιούαρτ, ο ειδικός αντιπρόσωπος του ΓΓ του ΟΗΕ στην Κύπρο, και διαμηνύει προς πάσα κατεύθυνση: «Ξεθωριάζει η επιλογή μιας αμοιβαία συμφωνημένης διευθέτησης του Κυπριακού». Πόσο πιο ξεκάθαρα; Πόσο πιο ανησυχητικά μπορεί να γίνουν τα πράγματα; Όλο και ξεμακραίνει η επιλογή μιας αμοιβαία συμφωνημένης διευθέτησης του Κυπριακού προβλήματος, δηλαδή μια φόρμουλα για επανένωση του νησιού.

Το Κυπριακό βρίσκεται (για μια ακόμη φορά) σε αδιέξοδο. Οι θέσεις των δύο πλευρών απέχουν μεταξύ τους όσο η απόσταση από τη γη έως το φεγγάρι. Και επειδή νομίζουμε πως «εμείς είμαστε κι άλλοι όχι» ή πως ό,τι λέμε και ό,τι κάνουμε «το ξέρουμε μόνο εμείς και άλλος κανείς», ο Κόλιν Στιούαρτ έσπευσε να μας διαψεύσει: «Ενώ υπάρχει μια δυσμενής προοπτική για συνομιλίες σύντομα, υπάρχει κάτι πολύ πιο θεμελιώδες το οποίο διακυβεύεται αυτή τη στιγμή: Είμαι εξαιρετικά ανήσυχος ότι η επιλογή μιας αμοιβαίας συμφωνημένης διευθέτησης του προβλήματος -με άλλα λόγια μια φόρμουλα για επανένωση του νησιού αποδεκτή και στις δύο πλευρές- ξεθωριάζει και δεν θα είναι διαθέσιμη για πολύ ακόμα». Τουτέστιν, η προοπτική της επανέναρξης των συνομιλιών είναι μεν απομακρυσμένη, αλλά υπάρχουν και χειρότερα. Ελπίδα για λύση δεν υπάρχει.

Πιο ξεκάθαρα δεν γίνεται, λοιπόν. Αλλά εμείς, αταλάντευτοι στο ποίημά μας. Σταθεροί στο αφήγημά μας. Και επισήμως η ε/κ πλευρά και επισήμως οι πλείστοι υποψήφιοι για τη διεκδίκηση της προεδρίας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Λες και δεν ακούνε. Μα δεν θέλουν να ακούσουν. Λες και δεν συνειδητοποιούν την επικινδυνότητα της κατάστασης. Μα δεν θέλουν να τη συνειδητοποιήσουν. Το ποιηματάκι τους και το αφήγημά τους, είναι τα σημαντικά.

Εδώ η πλευρά μας κωφεύει στο δράμα των Τ/Κ και στην κραυγή αγωνίας τους γιατί η Άγκυρα τους πατά στον λαιμό, θα πείσει -εμάς και ξένους- πως εργάζεται προς την κατεύθυνση της λύσης που θα ενώνει τον λαό μας; Πώς αποκαθίσταται η εμπιστοσύνη μεταξύ μας, αν δεν ισχυροποιηθούν οι δεσμοί μας;

Κι επειδή υπάρχουμε κι εμείς που δεν θα πάψουμε ποτέ να πιστεύουμε στην επανενωμένη Κύπρο, θα φωνάζουμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας, πως κουραστήκαμε από συνθήματα και λόγια μεγάλα. Θέλουμε ειλικρινείς θέσεις και προπάντων δεν θα σταματήσουμε ποτέ να πιέζουμε για τέτοιες θέσεις.

Κι επειδή όποιος καεί στον χυλό φυσά και το γιαούρτι, δεν θα κρίνουμε απλά θέσεις και προγράμματα. Αλλά πόσο πιστεύουν στις θέσεις και στα προγράμματα τους όταν κληθούν ελέω λαϊκής βούλησης να τα υλοποιήσουν; Γιατί θέσεις και προγράμματα με ευχολόγια και συνθήματα μπορεί να γράψει ο καθένας. Ως εκλογικό σώμα έχουμε μπουχτίσει με προεκλογικές τυμπανοκρουσίες και μετεκλογική σιγή των όπλων και αφλογιστία αυτών που εκλέγονται κάθε φορά…