Τι άλλο θα έπρεπε να είχαν κάνει για να αποκτούσαμε υπουργό;

Μέχρι πρότινος το «πέντε» σε σχέση με την Αστυνομία Κύπρου παρέπεμπε -μόνο- στην πέμπτη φάλαγγα. Αυτή που μια ζωή μας υπόσχονται ότι θα ξηλωθεί και αντί να ξηλωθεί… ράβεται όλο και καλύτερα; Αυτή ναι.

Φαίνεται όμως πως τα πράγματα προχωρούν. Και παρόλο που κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι τα δύο σχετίζονται, απεναντίας η λογική και μόνο προς αυτό οδηγεί, το «πέντε» έχει αποκτήσει και μια καινούργια σημασία: τα πεντάστερα. Πεντάστερα, όπως τα κελιά διαφόρων κακοποιών οι οποίοι εντάσσονται στο Πρόγραμμα Προστασίας Μαρτύρων για να καταδώσουν άλλους του είδους.

Με την πρακτική της προστασίας και της χρήσης τέτοιων μαρτύρων βεβαίως κανένα πρόβλημα. Είναι άλλωστε παγκόσμιο φαινόμενο, όπως είναι και σίγουρα, ίσως περισσότερο μάλιστα, αναγκαίο κακό. Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Όμως είναι αλήθεια ανάγκη να γίνεται έτσι; Ή για να το θέσω καλύτερα, είναι δυνατόν να γίνεται έτσι;

Και όταν αποκαλύπτεται ότι γίνεται έτσι, η υπουργός Δικαιοσύνης και όλοι οι άλλοι αρμόδιοι μπορούν απλώς να βγάζουν την ουρά τους απ' έξω με ένα «ε μα δεν ξέραμε» και ένα «α, μα είναι απόρρητο!» ως θεραπεία πάσας νόσου και μαλακίας; Πώς δεν μπορούν; Και μπορούν και το κάνουν.

Δεν ξέρω πόσο είδατε την είδηση προχθές. Η βουλεύτρια των Οικολόγων Αλεξάνδρα Ατταλίδου απέστειλε ερώτηση στην υπουργό Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως Στέφη Δράκου αναφορικά με φωτογραφικά τεκμήρια τα οποία κατατέθηκαν σε δίκη και τα οποία απεικόνιζαν έναν τέτοιο μάρτυρα να στέκεται μπροστά σε μια κατσαρόλα με αμπελοπούλια, ενώ με βάση άλλη υπάρχουσα καταγγελία στο σκηνικό το οποίο στήθηκε σε κελί αστυνομικού σταθμού υπήρχαν σαμπάνιες ενώ ο μάρτυρας είχε στη διάθεσή του και τηλέφωνο. Όλα αυτά μέσα στον αστυνομικό σταθμό.

Ο μάρτυρας μαζί με έναν άλλο καταγγέλθηκαν ότι τηλεφώνησαν σε ένα γνωστό στις Αρχές και όχι μόνο άτομο και τον απειλούσαν ότι θα τον σκοτώσουν το βράδυ του πάρτι. Μέσα από τον αστυνομικό σταθμό!

Σε μια κανονική χώρα, με κανονική Αστυνομία, κανονική υπουργό και κανονικότερα αν όχι κανονικά σε ικανοποιητικό βαθμό πράγματα η Ιστορία αυτή θα είχε προκαλέσει σάλο, όχι μόνο στην κοινωνία αλλά πολύ περισσότερο στις ίδιες τις Αρχές. Εδώ όμως; Εδώ…

Εδώ η Αστυνομία «απάντησε» στη βουλεύτρια μέσω της υπουργού και ανάμεσα σε διάφορες γενικότητες κατέληξε νοηματικά έστω στο εξής προκλητικό, εξοργιστικό και αδιανόητο: «για τη γενικότερη λειτουργία του Προγράμματος Προστασίας Μαρτύρων έχει εκπονηθεί και εφαρμόζεται, με τη συνεργασία της Νομικής Υπηρεσίας και του Τμήματος Φυλακών, ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ, το οποίο όπως αντιλαμβάνεστε δεν είναι προς δημόσια συζήτηση». Τα κεφαλαία δικά τους αντιλαμβάνομαι κι εγώ.

Οπότε κοντός ψαλμός αλληλούια. Η κυρία υπουργός αντί να διατάξει έρευνα κρύφτηκε και εκείνη πίσω από τον εμπαιγμό, διότι περί εμπαιγμού πρόκειται, της Αστυνομίας και το ζήτημα έκλεισε εκεί.

Τι σχέση έχει η προστασία των μαρτύρων με το αν αποκαλύπτεται ότι έχουν προνομιακή μεταχείριση με την ανοχή -τουλάχιστον…- της ΥΚΑΝ και της Αστυνομίας ευρύτερα, τόσο μάλιστα που να παραλαμβάνουν και να καταναλώνουν κάτι του οποίου η διάθεση διώκεται τάχα από την Αστυνομία, σαμπάνιες και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, μέσα στο κελί των αστυνομικών κρατητηρίων; (!)

Ποιος τους επέτρεψε να τα παραλάβουν και να κάνουν πάρτι εκεί, πρώτον, και, δεύτερον, αυτό που θα ανέμενε να εξηγήσει μια υπουργό με μια στοιχειώδη αντίληψη των καθηκόντων της -κάτι που εδώ πολλές φορές φάνηκε ότι δεν ισχύει- είναι γιατί το επέτρεψαν.

Μιλάμε για εμπόριο ναρκωτικών. Δεν είχε την περιέργεια η υπουργός να μάθει εάν κάποιος τους τα επιτρέπει όλα αυτά όχι για να καταθέσουν βέβαια, διότι το αντάλλαγμα της ένταξής τους στο πρόγραμμα σε σχέση με τα χρόνια που θα έτρωγαν είναι τεράστιο και δεν είναι χαζοί να το χάσουν, αλλά ενδεχομένως σε σχέση με άλλου είδους σχέσεις τις οποίες μπορεί να ανέπτυξαν με άτομα μέσα στην Αστυνομία, τόσο μάλιστα που η Αστυνομία, οι αστυνομικοί σταθμοί και τα κρατητήριά τους να μετατρέπονται σε κοινά μπουρδέλα.

Αυτός ο νέος διασυρμός της Αστυνομίας δεν ενοχλεί αλήθεια την πολιτική της προϊσταμένη, αν κατάλαβε κάτι βέβαια, αφού ολοφάνερα δεν ενοχλεί τον αρχηγό της Αστυνομίας;

Τι άλλο έπρεπε δηλαδή να γίνει εκεί μέσα εκτός από το φαΐ, το οποίο είναι και παράνομο κιόλας, το ποτό που εκεί μέσα είναι παράνομο, όπως και τα κινητά τηλέφωνα πόσω δε μάλλον εάν χρησιμοποιούνται για τη διάπραξη πρόσθετων αδικημάτων όπως αυτά της απειλής;

Δεν έπρεπε να ενδιαφέρει κάποιον επιτέλους αυτό; Αν μη τι άλλο για να δικαιολογούνται οι μισθοί στοιχειωδώς δεν το θέτω ηθικά το ερώτημα.

Όχι όμως. Με ένα «ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ» (sic) το θέμα έκλεισε βολικά. Απορίας άξιον είναι τι άλλο θα έπρεπε να καταγγελθεί για να ιδρώσει το αφτί της κυρίας υπουργού; Μήπως ότι τους έφερναν και γυναίκες λ.χ. για να ξεχαρμανιάζουν όπως γινόταν πριν από δεκατέσσερα χρόνια με ισοβίτη ο οποίος υποτίθεται θα ήταν υπό την 24ωρη επίβλεψη αστυνομικών σε ιδιωτικό νοσοκομείο, τάχα για να κάνει εγχείρηση, και έβγαινε με σκάλα τα βράδια για να διασκεδάζει ενώ άφησε έγκυο και τη φίλη του μέσα στο νοσοκομείο-κρατητήριο τάχα;

Αλήθεια δεν είναι εκπληκτικό πόσα πράγματα… δεν έχουν αλλάξει έκτοτε και πόσο για την πλάκα είναι το κράτος και αυτοί που το διοικούν;

Ειλικρινά, τι άλλο έπρεπε να είχαν κάνει, κυρία υπουργέ, για να μην κρυφτείτε όλοι πίσω από το δάχτυλό σας και πάλι; Να είχαν απαυτώσει τους δεσμοφύλακες ας πούμε;

Και δεν λέω «τη δικαιοσύνη», διότι αυτή είναι ολοφάνερο ότι την απαυτώνουν άλλοι. Νυχθημερόν. Και λογικά, θα ήταν busy.