Κάν' το όπως ο Καμμένος!

Εάν ζούσε ο Όργουελ, θα υποκλινόταν μπροστά στις ευφάνταστες δικαιολογίες, την αντιστροφή του νοήματος των λέξεων και το newspeak των οπαδών του Νίκου Χριστοδουλίδη, που βαφτίζουν το ψάρι κρέας. «Είναι κουτσομπολιό» το ρεπορτάζ του Χρίστου Γεωργίου, μας είπε ο Χρύσης Παντελίδης. «Είναι αναξιόπιστος ο Μανώλης Κυριάκου, δεν έπρεπε να βγάλει τις προσωπικές τους συνομιλίες στη φόρα». «Θέλουν να πλήξουν τον καημένο τον Χριστοδουλίδη επειδή προηγείται». «Είναι πληρωμένος από τον Αβέρωφ». Το καλύτερο που διάβασα είναι πως «τα μηνύματα τα έγραψε ο ίδιος ο Αβέρωφ»! Υποθέτω ότι το άτομο που το έγραψε αυτό, θεωρεί ότι δεν υπάρχει ο Μανώλης Κυριάκου ως πραγματικό πρόσωπο. Fake οι λογαριασμοί. Fake και το πρόσωπο που τους αποκάλυψε. Κάπως έτσι.

Κουτσομπολιό θα ήταν εάν το ρεπορτάζ διέδιδε ανυπόστατες φήμες. Ο ίδιος ο Νίκος Χριστοδουλίδης, με την απολογία του στον Παναγιώτη Τσαγγάρη, παραδέχτηκε ότι όντως αυτός έδινε τις διαταγές για δημιουργία fake accounts για να χτυπούν τους δημοσιογράφους και τους πολιτικούς του αντιπάλους. Στη συνέχεια, «ξέχασε» το θέμα, λέγοντας σε συγκέντρωση των ψηφοφόρων του στα Πολεμίδια «να τον δουν ανθρώπινα», «να μπουν στη θέση του για 30’, με όλα αυτά που βιώνει καθημερινά». Δηλαδή, ξέχασε πως έκανε μία κατάπτυστη και χυδαία πράξη και το παίζει και θύμα, ζητώντας την κατανόηση του κοινού, δήθεν μου ότι δέχεται αδίκως επιθέσεις.

Όπως έγραψα αναλυτικά στο κείμενό μου «Ημέρες Καριέρας» πριν τρεις βδομάδες, η τακτική που ακολουθεί είναι η κατασκευή ενός προφίλ οσιομάρτυρα που θα βαφτίζει κάθε κριτική τοξική, άδικη ή ανήθικη, ενώ η κριτική και τα έγκυρα ρεπορτάζ είναι ίδιον της δημοκρατίας. Δεν γίνεται να πιάνεται στα πράσα και εξωτερικά να το παίζει Άγιος και θύμα, ενώ παρασκηνιακά, όπως έδειξε και το ρεπορτάζ, να χρησιμοποιεί μαφιόζικες μεθόδους εξόντωσης των πολιτικών του αντιπάλων.

Δεν τα κάνουν όλοι; Θα ρωτήσει κάποιος. Τα κάνουν –εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων. Τα κάνει και ο Νίκος Χριστοδουλίδης. Δεν είναι διαφορετικός. Ούτε ηθικά ανώτερος. Μετά τον Τραμπ, κανονικά δεν θα έπρεπε να μας ξαφνιάζει τίποτε. Ο τύπος είχε πει με κυνισμό ότι «και να βγω να πυροβολήσω κάποιον μέρα μεσημέρι στην 5η λεωφόρο, οι οπαδοί μου πάλι θα με ψηφίσουν». Ουσιαστικά, οι πολίτες αντιμετωπίζονται ως μη νοήμονα υποκείμενα, χρησιμοποιούνται ως μέσα για την επίτευξη της όποιας πολιτικής στόχευσης. Γι' αυτό και όλα τα αυταρχικά κόμματα ή προσωπικότητες πάντα χρησιμοποιούν ένα στοιχειώδες συντακτικό, εύκολες λέξεις, βάζουν τον λαό πάντα μπροστά, δίνοντάς του μια ψευδαίσθηση παντοδυναμίας και πάντα αναφέρονται εμμονικά στη συνωμοσία εναντίον τους.

Όσον αφορά σε αυτούς που εστιάζουν στην αναξιοπιστία του Μανώλη Κυριάκου, θα είχαν ένα point εάν ζητούσαν να καταγγελθεί στην Αστυνομία ως συκοφάντης. Το επιτελείο του Νίκου Χριστοδουλίδη ξέρει καλά πως δεν μπορεί να το κάνει αυτό, γιατί όντως ο ίδιος έστειλε τα μηνύματα και ενορχήστρωνε τις διαδικτυακές επιθέσεις. Το θέμα όμως δεν είναι ο whistleblower. Έχει νόημα να εστιάζει κανείς σε αυτόν μόνο αν θέλει να αποπροσανατολίσει. Οι whistleblowers πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν. Το θέμα είναι οι πολιτικοί και οι πράξεις τους. Ολόκληρος υπουργός Εξωτερικών δεν είχε άλλη δουλειά να κάνει για την πατρίδα του από το να οργανώνει fake accounts εναντίον δημοσιογράφων; Ντροπής πράγματα. Και πώς αύριο θα καθίσει σε τραπέζι διαπραγματεύσεων με ξένους για οποιοδήποτε ζήτημα, εθνικό ή οικονομικό, όταν συμπεριφέρεται τόσο απρόσεχτα και φανατικά; Δεν θα τον παίρνει κανείς στα σοβαρά ή θα πέσει θύμα εκβιασμού με το καλημέρα σας.

Όταν πρόκειται για δημόσια πρόσωπα τα οποία μάλιστα μπορεί να καθορίσουν τις τύχες της πατρίδας μας στο άμεσο μέλλον και του καθενός από εμάς ξεχωριστά, τότε κάθε τεκμηριωμένη πληροφορία για τη συμπεριφορά τους ή τη δράση τους, ακόμα και όταν προέρχεται από πρώην συνεργάτες τους, είναι κρίσιμης σημασίας. Έτσι συμβαίνει και στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. Ούτε εγώ εκτιμώ τους εκ των υστέρων whistleblowers, αλλά εδώ δεν μιλάμε για έναν εργαζόμενο που πάει από τη μια εταιρεία στην άλλη. Υποψήφιος Πρόεδρος και πρώην ΥπΕξ να οργανώνει fake accounts για να «χτυπά» δημοσιογράφους; Θέλω να το γνωρίζω ως πολίτης.

Ο Πάνος Καμμένος, πρώην υπουργός Άμυνας της Ελλάδας επί ΣΥΡΙΖΑ, όταν τον έπιασαν στα πράσα να γράφει απαράδεκτα πράγματα, είπε πως του είχε πάρει το κινητό ο 10χρονος γιος του και έπαιζε. Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό και για τον κ. Χριστοδουλίδη. Τέλος, ο Χρίστος Γεωργίου να μην ξεχάσει να πει 1.000 φορές το Πάτερ Ημών και να κάνει 500 γονυκλισίες που τόλμησε να πιάσει στο στόμα του έναν Άγιο πολιτικό.