Μεσοβέζικες πορείες δεν υπάρχουν πια

Τα όσα είπε και έκαμε τις τελευταίες ημέρες ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αναφορικά με τη Ρωσία καταδεικνύουν ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί πλέον να χειρίζεται υπεύθυνα σοβαρά θέματα. Και έτσι, θα συνεχίσει να λαμβάνει αποφάσεις και να προβαίνει σε κινήσεις που θα εξανεμίζουν και τα τελευταία εναπομείναντα ίχνη αξιοπιστίας και πολιτικού κύρους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μεσούσης της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία και με τις βαρβαρότητες των ρωσικών δυνάμεων να προκαλούν απέχθεια σε όλα τα πλάτη και μήκη του πλανήτη διευθετεί συνάντηση με τον κ. Λαβρόφ!

Όμως, κι ένα παιδάκι του νηπιαγωγείου χωρίς καμία δυσκολία θα έβλεπε ότι τα οφέλη από τη συνάντηση αυτή θα ήσαν μηδαμινά, ενώ η ζημιά τεράστια. Και ένας μαθητής της πρώτης τάξης του Γυμνασίου θα μπορούσε να εκτιμήσει ότι η γνωστοποίηση της συνάντησης θα προκαλούσε έντονες αντιδράσεις τόσο από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, όσο και από πολλούς άλλους που θα τον εξανάγκαζαν, όπως και συνέβη, να ακυρώσει τη συνάντηση. Και επιπρόσθετα να εκτιμήσει ότι η ακύρωση θα προκαλούσε μεγαλύτερη δυσφορία στο καθεστώς που κυβερνά τη Ρωσία, παρά η άρνηση ορισμού συνάντησης όταν ζητήθηκε. Δεν έγινε, βέβαια, γνωστό με ποιας πλευράς την πρωτοβουλία διευθετήθηκε η συνάντηση.

Δεν αποκλείεται να είναι με πρωτοβουλία της δικής μας πλευράς, οπότε τα πράγματα φαίνεται ότι έχουν ξεφύγει εντελώς. Μου είναι αδιανόητο να φανταστώ ότι στη διευθέτηση της συνάντησης είχε εμπλοκή το Υπουργείο Εξωτερικών και δεν υπήρξε αντίδραση εκ μέρους του Κασουλίδη. Για να μην αρχίσω να χτυπώ το κεφάλι μου στον τοίχο, θέλω να πιστεύω ότι η συνάντηση διευθετήθηκε απευθείας με τον Αναστασιάδη μέσω κάποιου Ρώσου ολιγάρχη από τους πολλούς φίλους και πελάτες του δικηγορικού του γραφείου. Αλλά και πάλιν, οι μανδαρίνοι του Υπουργείου Εξωτερικών θα πρέπει να είχαν λάβει γνώση της συνάντησης εδώ και καιρό. Δεν βρέθηκε έστω και ένας να κάμει ένα σημείωμα και να υποδείξει το ολέθριο μιας τέτοιας συνάντησης. Ο πολύπειρος Κασουλίδης και οι τεχνοκράτες του Υπουργείου Εξωτερικών δεν έπρεπε να υποδείξουν στον Πρόεδρο ότι μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία η ανθρωπότητα μπήκε σε μια νέα εποχη; Και σε αυτή την εποχή όλες οι χώρες πρέπει να επιλέξουν αν θα πορευτούν με την πλευρά εκείνη που πιστεύει στη δημοκρατία, στις πολιτικές ελευθερίες και στα δικαιώματα του ανθρώπου ή με την πλευρά εκείνη που κανοναρχεί τον αυταρχισμό και που ασελγεί πάνω στις πολιτικές ελευθερίες και στα δικαιώματα του ανθρώπου.

Μεσοβέζικες πορείες δεν υπάρχουν πλέον. Όσοι επιλέγουν μεσοβέζικες πορείες στο τέλος θα είναι αντιπαθείς και από τις δύο πλευρές. Μπροστά στο φως και το σκοτάδι η επιλογή δεν μπορεί παρά να είναι το φως. Αυτή η νέα εποχή θέλει ηγέτες που να μπορούν να κάμουν ρήξη με το παρελθόν, που στον τόπο μας, όπως και να το δούμε, είναι αμαρτωλό: Μέσα στην ΕΕ ,αλλά και λίγο με την Αμερική, και φίλοι με τη Ρωσία, αλλά και με όλους τους γνωστούς δικτάτορες να αγκαλιαζόμαστε άμα τύχει. Θέλει ηγέτες που δεν θα πουλούν εκδούλευση στη Ρωσία και σε άλλες χώρες με αυταρχικά καθεστώτα με αντάλλαγμα δικά τους οικονομικά και άλλα οφέλη. Θέλει ηγέτες με όραμα, ικανότητα, αξίες, κατάλληλη πολιτική κουλτούρα και βούληση για ριζικές αλλαγές. Στη δημοκρατία, όμως, η δύναμη, η επιλογή και ευθύνη για την ανάδειξη τέτοιων πολιτικών ηγετών ανήκει στους πολίτες, δηλαδή σε εμάς. Όλοι όσοι διεκδικούν το αξίωμα του Προέδρου οφείλουν να δημοσιοποιήσουν καθαρά τις θέσεις τους ως προς το πώς σκοπεύουν να πορευτούν σ’ αυτή τη νέα εποχή. Οι νοοτροπίες, οι λογικές, τα συμφέροντα και όλοι αυτοί που έπαιζαν παιχνίδια στους κόλπους της ΕΕ για να ικανοποιούν τις απαιτήσεις της Ρωσίας δεν διαθέτουν ούτε τη βούληση, ούτε την ικανότητα, ούτε την εμπιστοσύνη των πολιτών για να σχεδιάσουν με επιτυχία την πορεία της Κύπρου μέσα στη νέα εποχή, με τις τόσες αβεβαιότητες και φουρτούνες.