Εγκληματική ανικανότητα ή κάτι άλλο, Πρόεδρε;

Δεν γνωρίζω με ποιο σκεπτικό το Υπουργικό Συμβούλιο έδωσε τη συγκατάθεσή του στον διορισμό του πρώην προέδρου της Ρωσικής Δημοκρατίας της Ιγκουσετίας Μουράτ Ζιαζίκοβ στη θέση του νέου πρέσβη της Ρωσικής Ομοσπονδίας στη Λευκωσία.

Εάν δεν έκαναν την ελάχιστη αναζήτηση ως προς το ποιος είναι, τότε πρόκειται για γκάφα η οποία όμως είναι εξαιρετικά σοβαρή και μας εκθέτει ανεπανόρθωτα, ως μη σοβαρό κράτος. Που είμαστε ναι. Αλλά δεν πρέπει να το υπενθυμίζουμε συνεχώς σε ολόκληρο τον κόσμο. Έτσι δεν είναι Πρόεδρε;

Εάν πάλι έκαναν μια τυπική έρευνα, τυπική διότι δεν χρειάζεται και περισσότερο και αποδέχτηκαν τον διορισμό του, τότε επιβάλλεται να δοθούν εξηγήσεις ως προς το σκεπτικό τους. Διότι το θέμα δεν είναι απλό. Ούτως ή άλλως είμαι βέβαιος ότι θα υπάρξει θέμα -έστω και παρασκηνιακά- από τις Βρυξέλλες και όχι μόνο...

Η ανάμειξή του στην KGB -αργότερα FSB- της οποίας είναι υποστράτηγος είναι το λιγότερο. Το ότι είναι μουσουλμάνος στο θρήσκευμα και Ινγκουσέτιος, σίγουρα αναστατώνει κυρίως όσους εν έτει 2022 πιστεύουν σε «προφητείες» και τέτοιες βλακείες για το Ξανθό Γένος που θα έρθει να μας λευτερώσει - είτε είναι κλινικές περιπτώσεις είτε απλοί ανόητοι.

Η θρησκεία του είναι ζήτημα αυστηρά προσωπικό και δεν πέφτει λόγος σε κανέναν και καμία μας. Η ανησυχία λόγω της σχέσης με την Άγκυρα, από την άλλη, είναι ένα γεγονός το οποίο ευλόγως εγείρει σοβαρά ερωτήματα. Αλλά μακάρι να ήταν ακόμα και αυτό το χειρότερο της Ιστορίας.

Βλέπετε ο Ζιαζίκοβ παύθηκε από τη θέση του Προέδρου της Ιγκουσετίας από τον πρώην Πρόεδρο της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ, επίσης άνθρωπο του Πούτιν. Η παύση του ανακοινώθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2008 μετά από τη δολοφονία του δημοσιογράφου Μαγκομέντ Γέβλογεφ.

Με την ανακοίνωση της παραίτησης, κόσμος βγήκε στους δρόμους, πανηγύριζε και χόρευε για το τέλος της σκοτεινής εποχής του η οποία σημαδεύτηκε από φοβερή καταπίεση, ωμή κρατική βία και εγκλήματα.

Ας πάμε όμως πίσω στον λόγο της παύσης. Διότι εδώ είναι το θέμα. Το σοβαρότερο έστω: Ζιαζίκοβ και Γέβλογεφ, συνταξίδευαν στις 31/08/2008 σε πτήση από τη Μόσχα για την πόλη Ναζράν, συζήτησαν έντονα στο αεροπλάνο και μόλις έφτασαν εκεί ο δημοσιογράφος συνελήφθη. Πριν συλληφθεί πρόλαβε και έστειλε μήνυμα στον φίλο του Μαγκομέντ Χαζμπίγεφ του λέγοντάς του ότι είχε διαπληκτιστεί με τον Πρόεδρο.

Ο Γέβλογεφ, γνωστός επικριτής του Ζιαζίκοβ, σκοτώθηκε λίγη ώρα αργότερα, ενόσω βρισκόταν υπό αστυνομική κράτηση. Συγγενείς του ανέφεραν ότι τον πήραν αστυνομικά οχήματα που κατέφθασαν στο αεροπλάνο και ότι δεν είχε αντισταθεί σε καμία στιγμή.

Αργότερα, η Αστυνομία ισχυρίστηκε ότι επιχείρησε να πάρει το όπλο αστυνομικού στο αυτοκίνητο κάτι που κανείς δεν πίστεψε αφού όπως διαφάνηκε δολοφονήθηκε με μια και μοναδική σφαίρα στον κρόταφο. Διαδήλωση η οποία διοργανώθηκε μετά τη δολοφονία διαλύθηκε με βίαιο τρόπο από την Αστυνομία.

Το Κρεμλίνο είχε αφήσει να διαρρεύσει στον ρωσικό Τύπο ότι ένα τέτοιο συμβάν δεν θα περνούσε ατιμώρητο. Ο Πούτιν υποσχέθηκε να διερευνήσει τη δολοφονία λέγοντας όμως, ότι ο Γέβλογεφ «αντιστάθηκε». Κάτι που μάλλον προδίκαζε και το αποτέλεσμα. Η σύλληψή του ήταν παράνομη με βάση τον νόμο και έτσι τον Φεβρουάριο του 2009 άνοιξε αναγκαστικά και τυπικά μάλλον ποινική υπόθεση γι' αυτήν η οποία όμως έκλεισε μυστηριωδώς έναν μήνα μετά. Η οικογένεια προσέφυγε στο ΕΔΑΔ.

Εναντίον των δολοφόνων του Γέβλογεφ άνοιξε επίσης υπόθεση αλλά για… θάνατο από αμέλεια (!) και τελικά, καταδικάστηκε ο επικεφαλής της Υπηρεσίας Ασφάλειας του Υπουργείου Εσωτερικών σε κατ' οίκον περιορισμό διάρκειας δύο ετών. Ποινή-χάδι αλλά μάλλον σε καλό του βγήκε αφού μόλις τελείωσε ο περιορισμός και βγήκε έξω, δολοφονήθηκε. Όσα ήξερε τα πήρε μαζί του.

Ο διάδοχος του Γέβλογεφ στον ιστότοπο ingushetiya.ru (αργότερα ingushetiya.org), Μακσαρίπ Άουσεβ, ένας εύπορος επιχειρηματίας από επιφανή οικογένεια, είχε κι αυτός την τύχη του προηγούμενου ιδιοκτήτη. Ενδιαφέρον στοιχείο είναι πως ο Άουσεβ ο οποίος υποστήριξε τον επίσης διορισμένο από το Κρεμλίνο διάδοχο του Ζιαζίκοβ στην προεδρία Γιουνούς-Μπεκ Γεβκούροβ επικρίνοντας σφοδρά και κατ' εξακολούθηση μέσα από τον ιστότοπο τον παυθέντα Πρόεδρο και διορισμένο πλέον πρέσβη στη Λευκωσία, γλύτωσε την τελευταία στιγμή από μια απόπειρα απαγωγής του, τον Σεπτέμβριο του 2009.

Σε συνέντευξή του σε αυστραλιανό τηλεοπτικό δίκτυο είχε πει πως ένιωθε ότι θα τον σκότωναν. Διέφυγε στην Τουρκία. Έναν μήνα αργότερα επέστρεψε στον Καύκασο. Γαζώθηκε με σφαίρες από αγνώστους μέσα στο αυτοκίνητό του, στην πόλη Ναλτσίκ στη γειτονική της Ιγκουσετίας, Δημοκρατία του Καμπαρντίνο-Μπαλκάρια στις 25/10/2009.

Το να εγκρίνει διά συνοπτικών διαδικασιών προβληματικά διαβατήρια το Υπουργικό σας Συμβούλιο, Πρόεδρε, είναι ένα πράγμα. Το πληρώσαμε, το πληρώνουμε και θα το πληρώνουμε για πολλά χρόνια πολύ ακριβά.

Αυτό όμως;

Σας ξέφυγε ή μήπως παίζει κάτι άλλο; Και εάν δεν παίζει πώς σκοπεύετε αλήθεια να πείσετε τον κόσμο και τον έξω κόσμο;