Ο εγκαταλελειμμένος κρατούμενος

Δεν έπρεπε να αφήσετε τόσο μόνο κάποιον που πιστεύετε ότι είναι αθώος και συνελήφθη αδίκως. Σε ποιον αναφέρομαι; Στον Αντρέα Σουτζιή. Όταν δεν ήρθε σοβαρή στήριξη από κανέναν, λύθηκαν πιο πολύ τα χέρια εκείνων που τον κατηγορούν για κατασκοπία. Του επέβαλαν κράτηση ακόμα 8 ημερών. Θα δικαστεί στο στρατοδικείο. Το επίσημο πρακτορείο ειδήσεών μας μεταδίδει την είδηση λέγοντας «έστησε οργάνωση πρακτόρων». Άρα, φαίνονται αποφασισμένοι να καταδικάσουν τον Αντρέα. Τώρα, αναζητούν τα άτομα με τα οποία ήταν σε επαφή, λένε. Υπάρχουν άτομα για σύλληψη και ανάκριση, λένε. Έχουν στα χέρια τους χιλιάδες φακέλους δεδομένων προς μελέτη, λένε. Αν εσείς, οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα πολιτικά κόμματα και οι πλατφόρμες που λέτε «αυτή η χώρα είναι δική μας» τον υπερασπιζόσασταν, δεν θα μπορούσαν να προχωρήσουν τόσο πολύ σε αυτήν τη σύλληψη που φαίνεται σαν αστείο.

Δικάστηκα και εγώ πολύ σε στρατοδικείο. Μάλιστα, όταν δικαζόμουν εγώ, ήταν στρατιωτικός ο πρόεδρος του δικαστηρίου. Ένας δικαστής που διοριζόταν εκ μέρους της Διοίκησης Δυνάμεων Ασφαλείας και όχι εκ μέρους του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου. Εμείς υποβάλαμε ένσταση σε αυτό. Και προσφύγαμε στο Συνταγματικό Δικαστήριο. Το δικαστήριο μας δικαίωσε. Ήταν πράγματι αντισυνταγματικό. Δεν μπορούσε να κάθεται ένας στρατιωτικός σε εκείνο το δικαστικό αξίωμα. Αν και πέρασαν είκοσι χρόνια από τότε, δεν ξεχνώ την ημέρα που κερδίσαμε την υπόθεση στο δικαστήριο. Ο πρόεδρος του Συνταγματικού Δικαστηρίου Σαλίχ Νταγίογλου βγήκε από την αίθουσα μετά που ανακοίνωσε την απόφασή του. Περπάτησε προς το γραφείο του. Τον ακολούθησε και ένας συνάδελφός μας δημοσιογράφος για να του πάρει δήλωση. Μπήκαν στο γραφείο. Και χτύπησε το τηλέφωνο. Ο δικαστής Νταγίογλου σήκωσε το τηλέφωνο. Στην άλλη άκρη του ακουστικού, ήταν ο διοικητής των Δυνάμεων Ασφαλείας Γκαλίπ Μεντί. Ήταν οργισμένος. «Δεν αναγνωρίζω την απόφασή σου», είπε στον δικαστή. Και δεν την αναγνώρισε. Πέρασε ένας χρόνος. Ρωτούσαμε συνεχώς γιατί δεν εφαρμόζεται η δικαστική απόφαση. Στο τέλος, παραδέχτηκε ήττα ο διοικητής. Και μετά από εκείνη την ημέρα, δεν μπόρεσε να καθίσει ξανά στρατιωτικός στην καρέκλα του δικαστή στο στρατοδικείο. Ήταν το 2002. Άρα, κανείς δεν είχε υποβάλει ένσταση για τον στρατιωτικό δικαστή μέχρι να έρθουμε στις δικές μας δίκες. Κανένα κόμμα. Καμία οργάνωση. Η εφημερίδα «Αβρούπα» ήταν αυτή που το πέτυχε στο τέλος.

Δεν έπρεπε να αφήσετε τον Αντρέα τόσο μόνο. Τι είδους υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είστε εσείς; Τι είδους υποστηρικτές της ειρήνης; Ένας φίλος μας ρωτάει δικαίως το εξής: «Αν ήθελε η ελληνοκυπριακή πλευρά, δεν μπορούσε να μας κάνει το ίδιο; Δεν μπορούσε να σκαρφιστεί παρόμοιους λόγους και να συλλάβει;». Ναι, μήπως δεν υπάρχουν λόγοι; Αφού θεωρούνται υλικά κατασκοπείας η φωτογραφική μηχανή, το τηλέφωνο, ο χάρτης κ.λπ., σημαίνει ότι όλοι μπορούν να βρουν τον μπελά τους. Από πού να ξέρεις τι και μέχρι πού είναι στρατιωτική περιοχή σε αυτό το νησί; Μόλις έδειξαν κάποιες φωτογραφίες ως αποδεικτικά στοιχεία, αποκαλώντας τις στρατιωτικές περιοχές όταν με συνέλαβαν, αφού δεν τις είχα βγάλει εγώ, ρώτησα τότε στο δικαστήριο: «Ποια μέρη είναι στρατιωτική περιοχή;». «Παντού», είπαν. Δηλαδή, όλη η βόρεια Κύπρος είναι στρατιωτική περιοχή, από την μια άκρη μέχρι την άλλη. Πρώτου βαθμού. Δεύτερου βαθμού. Τρίτου βαθμού. Οι πολιτικές μας αρχές προκαλούν την ελληνοκυπριακή πλευρά. Σίγουρα θέλουν να μας συμπεριφερθούν με τον ίδιο τρόπο και να κλείσουν τις πόρτες. Της δίνουν το μήνυμα «εμείς συλλάβαμε, συλλάβετε και εσείς». Δεν τους αρέσει η προσέγγιση των δύο κοινοτήτων. Προτιμούν την εχθρότητα, το μίσος και την έχθρα.

Κρίμα, δεν έπρεπε να αφήσετε τον Αντρέα τόσο μόνο. Έπρεπε να διοργανώσετε εκστρατείες απελευθέρωσης γι’ αυτόν. Τον αφήσατε και αυτόν μόνο όπως είχατε αφήσει κάποτε τον Τσιακούρμα. Σε τι είχε φταίξει ο Τσιακούρμας; Σε τίποτα! Βασανίστηκε άδικα στη Φυλακή μας. Και τότε, η μόνη που τον υπερασπίστηκε ήταν η εφημερίδα «Αβρούπα». Και για τον λόγο αυτό, κατατέθηκε αγωγή εναντίον μας. Επειδή υπερασπιστήκαμε το δίκαιο του Τσιακούρμα. Ποινική αγωγή.

Ναι, εγώ πιστεύω ότι ο Αντρέας είναι αθώος. Και βρίσκω πολύ αστείους αυτούς τους ανόητους ισχυρισμούς περί κατασκοπείας, όμως ο άνθρωπος είναι στη Φυλακή. Δεν είμαστε σε θέση να γελάμε για την κατάστασή μας που είναι για κλάματα. Πού είστε; Πού είσαι ανθρωπότητα;