Είναι ο Νίκος Χριστοδουλίδης ήδη ο επόμενος Πρόεδρος;

Aν κάτι ξεχωρίζει από τις μέχρι στιγμής δημοσκοπήσεις, είναι η μεγάλη υπεροχή που φαίνεται να διατηρεί ο Νίκος Χριστοδουλίδης έναντι των ανθυποψηφίων του. Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών εμφανίζεται ως ο απόλυτος κυρίαρχος στη μάχη διαδοχής στο Προεδρικό διατηρώντας ισχυρό προβάδισμα, το οποίο δείχνει να παγιώνεται. «Κλειδώνει» επίσης στην αντίληψη του κόσμου ως ο πιθανός νικητής των εκλογών, έχοντας ανατρέψει την αρχική εικόνα που έδινε την παράσταση νίκης στον Αβέρωφ Νεοφύτου, ενώ εδραιώνεται η άποψη ότι η κατάσταση δεν γυρίζει. Πόσο ρεαλιστική είναι όμως αυτή η εικόνα και πόσο δικαιολογημένη είναι αυτή η εκτίμηση;

Κοινό στοιχείο των δημοσκοπήσεων είναι το τεράστιο ποσοστό που ο Νίκος Χριστοδουλίδης αντλεί από τον ΔΗΣΥ. Στις πλείστες περιπτώσεις αυτό υπερβαίνει το ποσοστό του προέδρου του κόμματος, επιβεβαιώνοντας την τεράστια διείσδυσή του στο κυβερνών κόμμα. Σχεδόν εξωπραγματικό είναι και το ποσοστό που φαίνεται να λαμβάνει από το ΑΚΕΛ, και είναι και αυτό μια ξεκάθαρη ένδειξη της δυσκολίας που αντιμετωπίζουν τα δύο μεγάλα κόμματα να συσπειρωθούν. Αυτή η σημαντική διείσδυση στα αντίπαλα στρατόπεδα, παράλληλα με το έρεισμα που διαθέτει στον χώρο του Κέντρου, έχουν δώσει στον Νίκο Χριστοδουλίδη μια πρωτοφανή δυναμική, η οποία βασίζεται σε πολιτικά αλλά και μη πολιτικά δεδομένα, καθώς και κάποιες ευνοϊκές συγκυρίες.

Είναι ξεκάθαρο πως ο Νίκος Χριστοδουλίδης έχει- εκμεταλλευόμενος και τα λάθη ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ- χτίσει πάνω στα δυνατά του σημεία. Έχει καταφέρει να απαλλαγεί από το βάρος της κομματικής υποψηφιότητας (έστω κι αν ο ίδιος δηλώνει Συναγερμικός) και να παρουσιάζεται ως αντισυστημικός. Έχει επίσης πετύχει να αποστασιοποιηθεί από τα σκάνδαλα της κυβέρνησης Αναστασιάδη, τα οποία κυρίως χρεώνεται ο Αβέρωφ Νεοφύτου, αλλά και να μην εκτίθεται, προτάσσοντας θέσεις που δυνατόν να δυσαρεστήσουν εν δυνάμει υποστηριχτές του. Σε αυτό βοήθησε η επιλογή του ΔΗΣΥ να τον απομακρύνει από την κυβέρνηση αρκετά πριν εξαγγείλει την υποψηφιότητά του, η αντιδημοφιλία του Αβέρωφ, η γενικότερη «αγιοποίησή» του από θεσμούς του κατεστημένου και τα ΜΜΕ, αλλά και η αποστροφή του κόσμου στα παραδοσιακά κόμματα. Προφανώς και θα κληθεί κάποια στιγμή να προβάλει θέσεις και να εξηγήσει τον ρόλο του στα διάφορα κυβερνητικά σκάνδαλα, φαντάζει όμως όλο και πιο υπαρκτό το ενδεχόμενο η πορεία του να μην κριθεί από αυτά. Το προφίλ που έχει χτίσει, φαντάζει ιδανικό στη σημερινή συγκυρία και ικανό να του δώσει τη νίκη.   

Στον δρόμο όμως για το Προεδρικό έχει να αντιμετωπίσει σημαντικές προκλήσεις. Αν κάτι έδειξε η παρουσία του στο πρώτο debate, είναι ότι θα χρειαστεί σημαντική βελτίωση σε επίπεδο πολιτκής παρέμβασης, ενώ απομένει να φανεί πώς θα τον επηρεάσουν ενδεχόμενα νέα σκάνδαλα. Την ίδια στιγμή, τα πλεονεκτήματα που δείχνει να έχει σήμερα ίσως αποδειχθούν στη συνέχεια τα σημαντικότερα μειονεκτήματά του. Το ότι π.χ. 1/3 των ψήφων που φέρεται να λαμβάνει προέρχεται από τον ΔΗΣΥ κουβαλά το δικό του ρίσκο, αφού διατήρησή του προϋποθέτει αντοχές στις έντονες πιέσεις που δεδομένα θα δεχθεί, και είναι απόλυτα συνυφασμένο με τη συνεχιζόμενη αδυναμία του Αβέρωφ να συσπειρώσει το κόμμα. Το γεγονός ότι τα χαρτιά Αβέρωφ-ΔΗΣΥ δεν έχουν δουλέψει στον βαθμό που ευελπιστούσαν, δεν σημαίνει ότι θα συνεχίσουν να μην δουλεύουν. Αβέβαιο είναι επίσης το πώς και πόσο θα τον επηρεάσει το ότι διάφορες προσωπικότητες που δεν είναι αρεστές στον μέσο Συνεγαρμικό έχουν ήδη αρχίσει να συντάσσονται μαζί του. Εάν ο ΔΗΣΥ καταφέρει το επόμενο διάστημα να «επαναπατρίσει» ψηφοφόρους, θα σημαίνει αυτομάτως και μείωση των ποσοστών του Νίκου Χριστοδουλίδη, καθώς πρόκειται επί της ουσίας για την ίδια δεξαμενή ψήφων. Το ίδιο ισχύει και για το ποσοστό που λαμβάνει από το ΑΚΕΛ, το οποίο επίσης φαντάζει ιδιαίτερα υψηλό για να το διατηρήσει μέχρι τέλους. Κυρίως από τη στιγμή που Α. Νεοφύτου και Α. Μαυρογιάννης θα συνεχίσουν να είναι κοντά, αυτό δυνατόν να δημιουργήσει μια πόλωση που θα επηρεάσει όχι μόνο τις υποψηφιότητες που δεν συγκεντρώνουν πιθανότητες να βρεθούν στον δεύτερο γύρο, αλλά και αυτές που πιθανόν να φαντάζουν δυνατές. 

Με μεγάλο ποσοστό όσων δηλώνουν ότι θα τον ψηφίσουν να προέρχεται από ανένταχτους πολίτες- πολλοί εκ των οποίων απέχουν ή αποτελούν ψήφο διαμαρτυρίας- η υποψηφιότητά του έχει επιπλέον να αντιμετωπίσει το στοιχείο του απρόβλεπτου. Αυτές οι ομάδες πολιτών πιο δύσκολα πάνε στην κάλπη, ενώ είναι πιο ευάλωτες σε συγκυριακές αλλαγές. Σε γενικές γραμμές, τα περιθώρια περαιτέρω άντλησης ψήφων από το Κέντρο και τους ανέντακτους φαντάζουν μικρά, και η στήριξη στα δύο μεγάλα κόμματα δείχνει να έχει πιάσει ταβάνι. Μπορεί σήμερα να καταγράφεται μία σημαντική διαφορά, η λογική όμως λέει πως όσο πλησιάζουμε στις εκλογές αυτή θα μειώνεται παρά θα αυξάνεται. Το θέμα είναι εάν ενδεχόμενη μείωση θα αποδειχθεί ικανή να τον κρατήσει εκτός δευτέρου γύρου, εκεί όπου οι ιδιαιτερότητες της κυπριακής πολιτικής τον καθιστούν απόλυτο φαβορί.

Από την αρχή ήταν ξεκάθαρο πως, εφόσον ο Νίκος Χριστοδουλίδης επέλεγε να μπει στη μάχη των προεδρικών, θα ξεκινούσε από ευνοϊκή αφετηρία. Δημοφιλής και ατσαλάκωτος, βρέθηκε σε μια συγκυρία που φάνταζε για αυτόν ιδανική. Την ίδια όμως στιγμή υπήρχαν διάφορα ερωτηματικά που θα καθόριζαν την πορεία της υποψηφιότητάς του: Αν θα κατάφερνε να κρατήσει το πολιτικό του μήνυμα όσο πιο ασαφές γίνεται, πώς θα αντιδρούσε ο Συναγερμικός ψηφοφόρος στις κοινές εμφανίσεις με κόμματα και προσωπικότητες του Κέντρου, κατά πόσο οι συγκυρίες θα τον ευνοούσαν μέχρι τέλους. Αυτά τα ερωτήματα μένει ακόμα να απαντηθούν. Αυτά θα κρίνουν, εν πολλοίς, και την πορεία του. O Νίκος Χριστοδουλίδης είναι φαβορί, η σημερινή εικόνα των δημοσκοπήσεων, όμως, είναι «πολιτικά» εξωπραγματική. Σε ένα τόσο απολιτίκ προεκλογικό περιβάλλον για έναν τόσο απολιτίκ υποψήφιο, αυτό μπορεί να μην σημαίνει και τίποτε. Μπορεί όμως να σημαίνει και πολλά. 

antopoly@cytanet.com.cy