«Δεν είναι η πρώτη γυναίκα που πήρε 10, είναι ο πρώτος άνθρωπος που το κατάφερε!»

Πριν λίγες εβδομάδες, στην Ελλάδα, καταρρίφθηκε ένα απίστευτο ρεκόρ. Η Ελίνα Χατζηδημητρίου, φοιτήτρια του Μαθηματικού, αποφοίτησε με βαθμό πτυχίου 10, το πρώτο της Σχολής Θετικών Επιστημών, σε όλα τα χρόνια της λειτουργίας της. Το επίτευγμα της κοπέλας είναι πράγματι εκπληκτικό. Ο ελληνικός Τύπος -και δικαίως- γέμισε με αφιερώματα για την επιτυχία αυτή, με τους πλείστους τίτλους ωστόσο να μην επικεντρώνονται στο επίτευγμα αυτό καθ' αυτό, αλλά στο γεγονός ότι πίσω από αυτό βρισκόταν μία γυναίκα. Το σκεπτικό των δημοσιευμάτων που μιλούσαν για την «πρώτη γυναίκα του Τμήματος Μαθηματικών που αποφοιτά με απόλυτο 10» ήταν πολύ απλό: Η Ελίνα τα κατάφερε μέσα σε ένα τρομερά ανδροκρατούμενο κλάδο. Παρ' όλα αυτά, το πόσο σωστό ήταν να δοθεί έμφαση στο φύλο του επιτυχόντος και όχι στο ίδιο το επίτευγμα, είναι κάτι το οποίο θα έπρεπε να συζητηθεί.

Καταρχάς, τα δημοσιεύματα αυτά ήταν λανθασμένα και αυτό γιατί στην πραγματικότητα η Ελίνα δεν ήταν η πρώτη γυναίκα που κατάφερνε κάτι τέτοιο, αλλά ο πρώτος άνθρωπος. Ακόμα και η ίδια, ύστερα απ' τις τόσες χιλιάδες αναμεταδόσεις και αναδημοσιεύσεις της είδησης, αισθάνθηκε την ανάγκη να το ξεκαθαρίσει σε συνέντευξη που έδωσε, λέγοντας: «Θα ήθελα αρχικά να επισημάνω πως είμαι ο πρώτος άνθρωπος στην ιστορία της ΣΘΕ του ΑΠΘ που πήρε πτυχίο με 10 και όχι η πρώτη γυναίκα».

Η Ελίνα δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα, που κοιτώντας το δέντρο, χάνουμε το δάσος. Πέρυσι το φθινόπωρο, ο παγκόσμιος Τύπος γέμισε με αφιερώματα για την Καμάλα Χάρις. Οι τίτλοι «Η πρώτη γυναίκα μαύρη αντιπρόεδρος της Αμερικής» μεσουρανούσαν για μήνες. Και το ερώτημα είναι γιατί; Γιατί θα πρέπει να επισημανθεί ότι η Καμάλα Χάρις, και η κάθε Καμάλα Χάρις, είναι η πρώτη γυναίκα που παίρνει αυτή τη θέση και όχι ότι είναι η πιο ικανή για αυτή τη θέση;

Όντας βουτηγμένοι μέσα σε μία αδικαιολόγητη, αδιανόητη πολιτική ορθότητα, μας κοροϊδεύουν μπροστά στα μάτια μας, και εμείς σκύβουμε το κεφάλι επειδή απλώς ξέρουν να το κάνουν με τους κανόνες που τους υποδεικνύουμε. Αυτοί που έχουν καταλάβει -και είναι πολλοί- το παιχνίδι της πολιτικής ορθότητας, του καθωσπρεπισμού και της ανθρωποφαγίας, γνωρίζουν πολύ καλά πώς με μία κίνηση ματ να ρίξουν στάχτη στα μάτια όλων, κερδίζοντας παράλληλα ψήφους απ' τους άλλοτε επαναστάτες, φεμινιστές και δικαιωματιστές. Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο της ιστορίας όπου η πολιτική ορθότητα γυρίζει μπούμερανγκ, γιατί αυτό για το οποίο αγωνιζόταν -μεταξύ αυτών και την ισότητα των φύλων- μέχρι σήμερα, καταρρίπτεται με συνοπτικές διαδικασίες.

Στην προσπάθειά μας να εξαλείψουμε κάθε στίγμα ρατσισμού, μισογυνισμού και σεξισμού, δημιουργούμε μία ακόμη εντονότερη διαβάθμιση αντρών και γυναικών. Δεν χρειάζεται να υπογραμμίζουμε ότι πίσω από μία επιτυχία μπορεί να κρύβεται και μια γυναίκα. Γιατί, κάποια πράγματα είναι δεδομένα και αδιαμφισβήτητα.

Υ.Γ. Για όσους δεν είναι, αργά ή γρήγορα θα γίνουν. Και θα γίνουν μόνο όταν και εμείς οι ίδιοι τα παρουσιάσουμε ως κάτι φυσιολογικό.