Είμαστε

«Αν δεν φύγεις από εδώ θα σε σκοτώσω και εσένα και το βρέφος». Μια φράση από τις πολλές που ξεστόμισε αυτός που έσπασε στο ξύλο τη γυναίκα με το βρέφος την Τετάρτη στη Λάρνακα. Να υποθέσω ότι λίγες μέρες προηγουμένως θα της έλεγε κυρία μου και θα έσταζε μέλι από το στόμα του μέχρι να της πουλήσει το σαράβαλό του. Αυτοί είμαστε! Απ’ έξω, μέχρι να γίνει το δικό μας, είμαστε «καθώς πρέπει» και από μέσα σάπιοι. Ένα γυαλιστερό κόκκινο ζουμερό μήλο απ' έξω και από μέσα σάπιο γεμάτο σκουλήκια! Άλλοι κουβαλούν απίστευτο ρατσισμό, ξενοφοβία, άλλοι κακία, μίσος, ζήλια, πικρία, άλλοι την απατεωνιά, τη μιζέρια, τον αρνητισμό, άλλοι τη λαμογιά, την ψευτιά, την αναισθησία. Η Κύπρος είναι γεμάτη με άντρες όπως αυτόν τον τύπο από τη Λάρνακα, είναι επίσης γεμάτη και με γυναίκες αυτού του επιπέδου, αρκεί να σας υπενθυμίσω το «cow βυζί». Είναι, επίσης, γεμάτη με παιδιά και έφηβους που εξελίσσονται αντίστροφα αντί προοδευτικά. Για παράδειγμα, πριν μια βδομάδα στο δημοτικό σχολείο που φοιτά η κόρη μου, μέσα σε μια νύχτα παραβίασαν τις εισόδους και γέμισαν τους τοίχους με γκράφιτι από βρισιές, ζωγραφισμένα γεννητικά όργανα, και άλλες αηδίες. Κάποτε ο ψυχίατρος Μικελλίδης είχε πει ότι οι Κύπριοι είναι μυρωδάτοι γάροι. Αυτοί είμαστε. Σε όλα έχουμε δυο μέτρα και δυο σταθμά αναλόγως συμφερόντων και από μέσα σάπιοι.

Πριν δυο τρία χρόνια, περιμένοντας στην κίνηση να αλλάξει το φανάρι να γίνει πράσινο, είχε έναν οδηγό μπροστά μου που άνοιξε το παράθυρό του και πέταξε τα σκουπίδια που είχε στο αυτοκίνητο έξω από το παράθυρό του. Κατέβηκα από το αυτοκίνητό μου, τα μάζεψα, του χτύπησα το τζάμι, το άνοιξε γιατί νόμιζε πως θα του πω κάτι, και του έριξα τα σκουπίδια του πίσω στο αυτοκίνητό του, λέγοντάς του «τα σκουπίδια σου στον κάλαθό σου». Ξεκίνησε να με βρίζει, και μετά να με τρέχει από πίσω με το αυτοκίνητο να με χτυπήσει. Ειδοποίησα την Αστυνομία δίνοντας τις πινακίδες του αυτοκινήτου του και μόνο όταν πήρε κλήση από την Αστυνομία με άφησε ήσυχη. Και αυτό για κάτι τόσο αυτονόητο, ότι τα σκουπίδια μας τα πετάμε στον κάλαθό μας, σεβόμαστε το περιβάλλον, τη γη μας.

Ανέφερα το πιο πάνω γεγονός για να σας πω ότι οι Κύπριοι δεν είναι μόνο ρατσιστές και ξενοφοβικοί, αλλά και πολλά άλλα πράγματα. Και όλα ξεκινούν από αυτή τη δουλοπρέπεια και το κόμπλεξ κατωτερότητας που κουβαλούν. Όμως, αυτός ο ρατσισμός και η ξενοφοβία εκφράζεται κατά το δοκούν. Τι εννοώ με αυτό; Εννοώ ότι, αν ο ξένος πληρώνει τον Κυπραίο για κάτι, τότε είναι πολλά καλό παιδί, καλός άνθρωπος κ.λπ. Τα «χρυσά» διαβατήρια και ό,τι συνοδεύεται με αυτά (επαύλεις, λογιστές, πώληση αυτοκινήτων κ.λπ.) είναι μια απόδειξη για τον επιλεκτικό ρατσισμό μας. Όταν οι εξηντάρηδες διαζευγμένοι ή χήροι θέλουν συντροφιά και κάποιαν να τους φροντίζει, γιατί έτσι ήταν μαθημένοι, βρίσκουν παρηγοριά και συντροφιά στην αγκαλιά κυρίως κοπέλων από τις Φιλιππίνες. Όταν θέλουν φτηνά εργατικά χέρια δεν είναι ξενοφοβικοί, ούτε ρατσιστές. Όταν όμως αυτοί οι άνθρωποι, «οι ξένοι», διεκδικήσουν το δίκαιό τους, αμέσως ξεσκεπάζεται αυτή η σαπίλα μας σε πολλά επίπεδα.

Ας γίνουμε, επιτέλους, όλα όσα δεν είμαστε. Συμπονετικοί, ειλικρινείς, σοβαροί, σωστοί, καλοί, λογικοί, τίμιοι, φιλεύσπλαχνοι, υπεύθυνοι.