Αναστασιάδης. O θλιμμένος πατέρας του ΓεΣΥ!

«Με θλίβει γιατί κάποιοι εμφανίζονται ως υπέρμαχοι του ΓεΣΥ, αγνοώντας ότι ήταν η δική μου αποφασιστικότητα και βούληση που οδήγησε, ύστερα από δεκαετίες, στην ιστορική εισαγωγή του νέου συστήματος Υγείας».

Η δήλωση ανήκει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη και με αφορμή αυτήν, μπορούν νομίζω να ειπωθούν πολλά πράγματα.

Ας μείνουμε, όμως, στα δύο βασικότερα: πρώτον, ότι ο Πρόεδρος ο οποίος φανερά τουλάχιστον υποστηρίζει τον Αβέρωφ Νεοφύτου, είτε δεν τον λυπάται καθόλου αυτές τις μέρες ειδικά, είτε αποφάσισε να αρχίσει να ομολογεί σιγά–σιγά τις πραγματικές του προτιμήσεις για τις προεδρικές. Αλλιώς, δεν εξηγείται.

Τώρα, ως προς το δεύτερο, θεωρητικά τουλάχιστον, είτε ο Πρόεδρος έχει αρχίσει να αντιμετωπίζει πρόβλημα με τη μνήμη του, είτε έχει χαθεί πια και ο ίδιος στις πολλές… ανακολουθίες του, ας τις πούμε κομψά, μιας και μιλάμε για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ο συγκεκριμένος έχει γίνει και εκδικητικός τελευταίως, είτε πάλι η μνήμη του μια χαρά είναι. Και αυτό που έχει χάσει οριστικά και αμετάκλητα πια είναι το τελευταίο εκείνο μικρό ίχνος ντροπής.

Ε μα ναι, Πρόεδρε. Το να αποκαλεί κανείς «κάποιους (που) εμφανίζονται ως υπέρμαχοι του ΓεΣΥ», τον Παμπορίδη και τον Ιωάννου, ειδικά δε τον Παμπορίδη επί των ημερών του οποίου πέρασε το ΓεΣΥ, είναι τουλάχιστον εξωφρενικό. Και ξεδιάντροπο, ναι.

Όμως, ακόμα και αυτό φαντάζει μικρό και ασήμαντο όταν, εσείς ειδικά, λέτε πως «η δική μου αποφασιστικότητα και βούληση οδήγησε, ύστερα από δεκαετίες, στην ιστορική εισαγωγή του νέου συστήματος Υγείας».

Γι' αυτό μίλησα για τη μνήμη. Αν σας απατά, όχι ότι δεν ερχόταν ο καιρός να… απατηθείτε κάποτε και εσείς, έχετε τη συμπάθεια και την απολογία μου. Απλά, εν τοιαύτη περιπτώσει, θα πρέπει να πείτε στους συνεργάτες σας να σας υπενθυμίζουν πόσο ένθερμα είχατε υποστηρίξει το ΓεΣΥ, πριν να μιλάτε.

Είμαι βέβαιος ότι θα σας βοηθήσουν να το θυμηθείτε. Τον βαθμό της… θερμότητας, εννοώ. Μόνο να προσέξετε μήπως και καείτε. Λέω.

Αλλά, ΟΚ Πρόεδρε. Ας πούμε, χάριν συζήτησης και κατεβάζοντας τον δείκτη της μνήμης και της λογικής, ότι όντως έτσι έχουν τα πράγματα.

Όντως. Ας πούμε ότι εσείς είστε ο πατέρας του ΓεΣΥ, διότι αυτό υποθέτω ότι εννοούσατε τον Απρίλιο και απλώς συγχύσατε τις συγγένειες όταν μας λέγατε το αλήστου μνήμης εκείνο: «δεν πρόκειται να γίνει οποιαδήποτε αλλαγή ή παρέμβαση από όσους είτε είναι εναντίον ή ήσαν εναντίον ή όσους πιθανόν να δημιουργούν συνθήκες πατροκτονίας», για το ΓεΣΥ.

Τι είδους πατέρας είστε, λοιπόν, εάν με δική σας απόφαση -και κατόπιν εισήγησης της Ομοσπονδίας Εργοδοτών και Βιομηχάνων- μπαίνει στο δ.σ. του ΟΑΥ ένας άνθρωπος ο οποίος (α) ήταν -και είναι- φύσει και θέσει ενάντια στο ΓεΣΥ και σφοδρότατός του πολέμιος, (β) αποκαλούσε «αποστάτες» (!...) ιδιώτες γιατρούς οι οποίοι εντάχθηκαν στο ΓεΣΥ αλλά και (γ) εκπροσωπεί τους ιδιώτες γιατρούς -και εκείνους εκτός ΓεΣΥ όπως και ο ίδιος- και ο οποίος θα καλείται ως πρόεδρος του ΠΙΣ να διαπραγματεύεται με τον ΟΑΥ τις αμοιβές των μελών του ΠΙΣ, όταν θα είναι και πρόεδρος του ΠΙΣ και μέλος του δ.σ. του ΟΑΥ; (!)

Όχι τίποτα άλλο αλλά, παρακολουθούσα και τον καημένο τον φίλο μου τον Δημήτρη Δημητρίου του ΔΗΣΥ, ένα μερόνυχτο μετά την απόφαση για διορισμό Αγαθαγγέλου και ένα δωδεκάωρο μετά που ο Χριστοδουλίδης είχε ταχθεί ενάντια σ’ αυτήν την απόφασή σας, να μας λέει ότι ως πρόεδρος της Επιτροπής Θεσμών ζήτησε από την πρόεδρο της Επιτροπής για το Ασυμβίβαστο να αποφανθεί εάν υπάρχει θέμα με την, μάλλον ξεκάθαρη και για πρωτοετή Νομικής, νομοθεσία.

Και τι να πει ο καημένος; Είναι και εκπρόσωπος του ΔΗΣΥ. Κάτι έπρεπε να πει αρκεί να μην άγγιζε το βασικό ερώτημα: το εάν συμφωνεί ή διαφωνεί ο ΔΗΣΥ με αυτήν την ενέργειά σας. Την απάντηση στο οποίο όλοι τη γνωρίζουμε, αλλά είναι μια από αυτές τις απαντήσεις που καλύτερα να μην ζητούνται από τον ΔΗΣΥ.

Οπότε Πρόεδρε: εσάς δεν σας νοιάζει και είναι ξεκάθαρο. Και μόνο αυτά που δηλώσατε στο Πόθεν Έσχες σας να είχατε, λέμε και κάνα να περάσει η ώρα και να αντέξουμε τη ζέστη, μια χαρά μπορείτε να εξασφαλίσετε την υγεία και τη δική σας και επτά γενεών από εκεί και κάτω.

Ο κόσμος όμως, το ΓεΣΥ το χρειάζεται, Πρόεδρε. Το χρειάζεται διότι ακόμα κι αν εσάς δεν σας κόφτει, είναι αμέτρητα πολύς ο κόσμος που χωρίς αυτό ή με αυτό ξεδοντιασμένο, ούτε φάρμακα θα έχει ούτε γιατρό θα βλέπει.

Τα κακώς κείμενα του ΓεΣΥ είναι και ευθύνη αλλά και υποχρέωσή σας να τα διορθώσετε. Όπως και το να είστε αμείλικτος με όσους το εκμεταλλεύονται, όποιοι κι αν είναι αυτοί, αφού φεσώνουν τους πολίτες που πληρώνουν.

Έτσι, μπορεί να διεκδικήσετε κάτι, αν όχι ως πατέρας, ως άξιος πατριός του ΓεΣΥ. Το ότι όμως από τη στιγμή που το περάσατε δεν έχουν σταματήσει οι απόπειρες για να του απαυτωθεί η μητέρα, πατρότητα σίγουρα δεν παράγει.

Και να με συμπαθάτε για την απρέπεια. Νομίζω όμως, καταλαβαινόμαστε.