Τελικά, το δικαιούμαι εγώ το εξοχικό ή όχι;

Οι περισσότεροι προτιμούν τον αριθμό «10» ή ξέρω 'γω το «12» ή πάλι, εάν μιλάμε για μεγαλύτερου βεληνεκούς καταστάσεις, το «100» συνήθως. Λέμε, ας πούμε, οι Δέκα Εντολές. Οι Δώδεκα Απόστολοι.

Αλλά, οι 100 Άξονες πολιτικής του Αβέρωφ Νεοφύτου. Και ούτω καθεξής.

Η υποψήφια Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κυρία Τσελεστίνα Ντε Πέτρο, άλλως Έμιλυ Ζαχαριάδου, προσπερνώντας -και πολύ σωστά- τους όποιους συνειρμούς των πονηρών, απέδειξε ότι το όνομα αυτό -το Έμιλυ- παραμένει μέγα εχέγγυο πολιτικής σοβαρότητας όποτε το συναντούμε και κατέληξε, έτσι, σε μια γενναία όσο και πρωτοποριακή προσέγγιση: σε 69 στον αριθμό, όχι προτάσεις αλλά αποφάσεις για τη διακυβέρνηση όπως είπε της Κύπρου.

Και μάλιστα «χρυσές αποφάσεις» (sic). «Aureum iudicium», στα λατινικά για να μην χάνουμε τη χάρη του όλου πνεύματος και πράγματος.

H κυρία Ντε Πέτρο η οποία στο προφίλ της στο Facebook εξηγεί ότι αποκαλείται «Colonna Divina» -Θεϊκή Κολώνα δηλαδή- καταθέτει σωρεία ρηξικέλευθων «χρυσών αποφάσεων» τις οποίες όχι μόνο δεν τόλμησε να προτείνει κανείς μέχρι σήμερα αλλά τολμώ να εισηγηθώ ότι δεν τις σκέφτηκε κιόλας κάποιος ή κάποια μέχρι σήμερα.

H υποψήφια Πρόεδρος της Δημοκρατίας, το (νέο) όνομα της οποίας σημαίνει ουράνια/παραδεισένια, εισηγείται μεταξύ άλλων «κατάργηση του ΦΠΑ σε ένδυση, υπόδηση και κομμωτήρια», «ευκαιρία σε ιδιωτικές σχολές να γίνουν ημικρατικές» (όχι κρατικές) και δεσμεύεται ότι: «θα δώσω εξοχικό επικαρπία σε άνδρες, λέσβιες και τρανσέξουαλ προς ανδρικό φύλο και bisexual οι οποίοι είναι 2η γενιά Ελληνοκυπρίων από τη μεριά της μητέρας των πατεράδων τους και είναι μόνιμοι κάτοικοι της ελεύθερης περιοχής της Κύπρου». Από χθες προσπαθώ να καταλάβω εάν δικαιούμαι το εξοχικό αλλά ομολογώ ότι δεν το κατάφερα.

Ξέρω ότι κάποιοι θα πουν ότι δεν είναι σοβαρά αυτά που προτείνει και αυτά για τα οποία δεσμεύεται, όμως για σταθείτε: μια χώρα η οποία εξέλεξε τον Αναστασιάδη Πρόεδρο (για να μην πάω και πιο πίσω) και τον επανεξέλεξε κιόλας, νομίζω πως, αν μη τι άλλο δεν είναι τουλάχιστον η καταλληλότερη για να βάζει και τόσο αυστηρά κριτήρια στα όσα ακούει στις προεκλογικές.

Χώρια που είμαι βέβαιος ότι η κυρία Ντε Πέτρο τα εννοεί. Και τα πιστεύει.

Ωστόσο, στο Πρόγραμμα Ντε Πέτρο το οποίο, δεν ξέρω γιατί εμένα την ώρα που το διάβαζα το μυαλό μου πήγαινε συνέχεια στον Φαίδωνα Φαίδωνος, ίσως λόγω της επικαιρότητας των ημερών, σ’ αυτό λοιπόν το πρόγραμμα εντόπισα και κάποια ατυχή σημεία.

Δεν έχω πολυκατοικία, ούτε καν διαμέρισμα δεν έχω και το ξεκαθαρίζω προς αποφυγή παρεξηγήσεων αλλά, βρήκα πολύ άδικη τη «χρυσή απόφαση» (sic) της σοβαρότερης σίγουρα Έμιλυ στα μέρη μας για «δωρεάν επιδιορθώσεις πολυκατοικιών όπου οι ιδιοκτήτες είναι γυναίκες και πρόσθεση συστήματος αντιμετώπισης ατμοσφαιρικής ρύπανσης».

Κατ’ αρχάς, δεν διευκρινίζει εάν η ίδια έχει πολυκατοικία αλλά και να μην έχει, οι γυναίκες ιδιοκτήτριες πολυκατοικιών είναι σαφέστατα λιγότερες από τους άντρες του είδους. Λίγες θα έλεγα. Γιατί λοιπόν ο υπόλοιπος κόσμος να μην μπορεί να χαρεί την «πρόσθεση συστήματος αντιμετώπισης ατμοσφαιρικής ρύπανσης»;

Συναφής δε είναι η απορία μου για τη «χρυσή απόφαση» Νο.58 (από 69) η οποία προνοεί ότι: «οι ιδιοκτήτες υποστατικών θα μπορούν να κάνουν έξωση στους ενοικιαστές και χωρίς λόγο». Ξύπνησε ανάποδα ο ιδιοκτήτης/ ιδιοκτήτρια; Ούτε ψυχιάτρους, ούτε γυμναστήρια, ούτε μασατζίδικα. Ρίχνει μια έξωση και εκτονώνεται.

Είμαι επίσης βέβαιος ότι πολλοί είναι εκείνοι οι οποίοι θα χαρακτηρίσουν εξωπραγματική την πρόταση Νο.57 «δημιουργία τραμ, μετρό και σταθμών τρένου». Και είναι λογικό επίσης, σε μια χώρα όπου ο Αναστασιάδης έταζε τελεφερίκ από τα παράλια στο Τρόοδος (!) επί δέκα συναπτά έτη και στο δέκατο τους είπε ότι δεν γίνεται απογοητεύοντας μάλιστα αμέτρητους από αυτούς, οι σταθμοί του τρένου -τουλάχιστον- να μοιάζουν κάτι εξωπραγματικό.

Ο Κύπριος/Κύπρια είναι από τη φύση του σοβαρό ον. Προσγειωμένο επίσης. Ο πραγματισμός και μόνο κατευθύνει το κυπριακό ζώον.

Σύγχυση επικρατεί, διαπιστώνω εκεί έξω, σε σχέση με τη «χρυσή απόφαση» Νο.67 για «πρόωρη σύνταξη με επιπλέον 550 ευρώ τον μήνα σε σφαγεία και χασάπηδες».

Τα σφαγεία δεν ξέρω πώς θα συνταξιοδοτούνται, το βρίσκω όμως πολύ προχωρημένο και σίγουρα δεν έχει καταγραφεί πουθενά αλλού. Όμως η μετατροπή των χασάπηδων (σ.σ. κρεοπωλών κατά το κομψότερο) σε υψηλοσυνταξιούχους δεν έχω καταλάβει σε τι διαφέρει από τα απίστευτα που μας προτείνουν κάθε φορά που έρχονται προεδρικές.

Όταν, ένα από τα τόσα πολλά παραδείγματα, ο Νικόλας Παπαδόπουλος το 2018 υποσχόταν (σ.σ. η Τσελεστίνα αποφάσισε, δεν υπόσχεται) «κούρεμα δανείων» και «απαλλαγή εγγυητών», «διπλασιασμό συντάξεων σε δέκα χρόνια» δηλαδή στη θητεία του επόμενου, «160 εκατομμύρια για χρηματοδότηση ανέργων», «νοσοκομείο παίδων και εφήβων» και τόσα άλλα χωρίς να πέσει αβγό κι ας μην ήταν καν κλούβιο, τι πρόβλημα μπορούμε να έχουμε με τη σύνταξη των «χασάπηδων» κρεοπωλών; Ερωτώ.

Τόσοι άλλοι οι οποίοι έχουν όχι μόνο σφάξει αλλά και ξεκοκκαλίσει τη χώρα και δεν χορταίνουν ποτέ, μια χαρά παίρνουν και διπλές και τριπλές συντάξεις.

Ας δούμε, λοιπόν, τις προτάσεις της κυρίας Ντε Πέτρο με προσοχή και κατανόηση. Κυρίως το δεύτερο. Και ας μην ξεχνάμε πως το ανυπόφορο καλοκαίρι που ξεκινά, θα το διαδεχθεί ένα τραγικό φθινόπωρο και ένας ακόμα χειρότερος χειμώνας μέχρι τις εκλογές.

Ας μην πάρουμε πια (αυτή) τη χώρα και στα σοβαρά. Κρίμα και άδικο!