Σίγουρα αυτό που έχει σημασία για τις ζωές όλων μας είναι να μην έχουμε θερμό επεισόδιο ή γενικευμένη σύρραξη με την Τουρκία. Το ανθρώπινο κόστος θα είναι ανυπολόγιστο. Για την οικονομία, ωστόσο, η κοστολόγηση έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό. Τις προηγούμενες μέρες πήραμε μια μικρή, πικρή γεύση και στο Χρηματιστήριο της Αθήνας (ΧΑ).
Το 2004, με την ένταξή μας στην ΕΕ, αφήναμε πίσω μας τους γεωπολιτικούς κινδύνους της περιοχής. Μπαίναμε σε ένα κλαμπ ασφάλειας και ο μεγαλύτερος κίνδυνος που είχαμε να αντιμετωπίσουμε προερχόταν από τη χρεωκοπημένη Τουρκία, μια χώρα που ήταν υποψήφια για ένταξη. Ο κίνδυνος μηδενιζόταν στα μάτια των ξένων επενδυτών, έστω και αν σε εμάς δεν ήταν το ίδιο ξεκάθαρο. Άλλωστε για χρόνια ο λαϊκισμός έπαιζε με τις φοβίες της κοινής γνώμης. Φοβίες που έχουν τις ρίζες τους βεβαίως σε πραγματικά γεγονότα και στις φρικαλεότητες που έζησαν οι άνθρωποι στο νησί το 1974.
Στα μάτια των επενδυτών όλα αυτά ήταν μια παλιά θλιβερή ιστορία. Η χώρα μας πρόβαλε σαν μια σανίδα σταθερότητας σε μια περιοχή γνωστή για την αστάθειά της. Δεν ήταν μόνο το ανταγωνιστικό φορολογικό πλαίσιο και η επαγγελματική επάρκεια του τομέα των υπηρεσιών που έκτισαν την οικονομική ανάπτυξη. Η ασφάλεια έφερε τους επενδυτές. Χωρίς αυτήν, ούτε οι διεθνώς καταζητούμενοι «επενδυτές» δεν θα μας επέλεγαν. Το ότι δεν καταφέραμε να διαχειριστούμε ορθολογικά ή στον βαθμό που θα έπρεπε την παρουσία σοβαρών επενδυτών ή τι ότι καταφέραμε να χρεωκοπήσει η χώρα από την υπερβάλλουσα ρευστότητα δεν σημαίνει πως φταίνε όσοι πείστηκαν να φέρουν τα χρήματα και τις δουλειές τους εδώ.
Διαβάστε περισσότερα ΠΟΛΙΤΗΣ PREMIUM