Ο ΚΑΙΡΟΣ 
Εάν διαβάσατε τη στήλη χθες, ίσως θυμάστε ότι είχα γράψει μεταξύ άλλων το ακόλουθο για τον υπουργό Παιδείας Πρόδρομο Προδρόμου: «Θα μπορούσα να πω ότι έχει επιδείξει μια πολύ κατώτερη του μετρίου επίδοση ως υπουργός. Δεν θα το κάνω όμως, καθώς δεν μου αρέσει να κολακεύω πολιτικούς. Προτιμώ να είμαι ειλικρινής».
Ομολογώ ότι δεν φανταζόμουν πως ο Πρόδρομος θα με επιβεβαίωνε αλλά και θα με διέψευδε ταυτόχρονα πριν προλάβει να περάσει ένα 24ωρο.
Θα με επιβεβαίωνε ως προς το σκωπτικό κομμάτι του σχολίου και τη βοώσα του ανεπάρκεια, αλλά και θα με διέψευδε ως προς την εξαιρετικά ήπια τελικά αποτίμησή της με εκείνο το «κατώτερο του μετρίου», το οποίο εδώ δεν θα ήταν απλώς κολακεία, όπως είχα γράψει, αλλά ίσως και… ύμνος υπό τις περιστάσεις.
Έκαστος εφ’ ω ετάχθη βεβαίως. Και ο Πρόδρομος, ο οποίος κάποτε υπήρξε καλός -αόριστος ο χρόνος και μόνο- για την πρώτη γραμμή και για τις μάχες στα πάνελ, δεν έπρεπε απαραιτήτως να ήταν -και εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται πως δεν ήταν- κατάλληλος για κάτι άλλο.
Ας όψεται όμως το φαινόμενο το οποίο στην κυπριακή πολιτική αργκό συχνά αποκαλείται και… θκιάκλυσμα.
Διαβάστε περισσότερα στο ΠΟΛΙΤΗΣ PREMIUM