«Αναστασιάδης, Αβέρωφ και Χριστοδουλίδης», του Χρήστου Πουργουρίδη

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, πριν από καιρό, είχε δηλώσει σαν Ρωμαίος Αυτοκράτορας ότι δεν θα επιτρέψει διάσπαση του ΔΗΣΥ. Δεν θα σχολιάσω την έπαρση που εμπεριέχει η δήλωση αυτή. Είναι πασίγνωστα, τόσο το ήθος όσο και το ύφος του ανδρός. Θα ασχοληθώ όμως με την υποχρέωση του να κάνει ό,τι μπορεί για να αποτρέψει τη διάσπαση του Δημοκρατικού Συναγερμού. Ο Νίκος Αναστασιάδης, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλον εν ζωή μέλος του κόμματος αυτού, έχει υποχρέωση να αποτρέψει τη διάσπασή του. Και τούτο γιατί, το κόμμα αυτό τον εξέλεξε 7 συνεχόμενες πενταετίες (1981-2013) βουλευτή και για δύο συνεχόμενες θητείες (2013- 2023) Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Πρόσθετα, ο Δημοκρατικός Συναγερμός από τότε που ιδρύθηκε, με πρωταγωνιστή τον αείμνηστο Γλαύκο Κληρίδη, έχει προσφέρει πολύ σημαντικές υπηρεσίες στην πατρίδα μας, ανεξάρτητα από τα οποιαδήποτε σφάλματα και παραλείψεις των ηγεσιών του. Η επιχειρούμενη διάσπαση του ΔΗΣΥ είναι συνεπώς ένα σοβαρό πρόβλημα που αφορά όχι μόνο το κόμμα αυτό, αλλά και όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Όπως ο Αϊνστάιν, ο διάσημος Γερμανοεβραίος φυσικός, είχε δηλώσει ότι η ορθή διάγνωση ενός προβλήματος καλύπτει τη μισή διαδρομή προς την επίλυσή του. Για να μπορέσει κάποιος να αποτρέψει τη διάσπαση ενός κόμματος, θα πρέπει πρώτα να εντοπίσει αυτούς που την επιχειρούν και δημόσια να τους κατονομάσει. Αν αυτοί που επιχειρούν τη διάσπαση δεν κατονομασθούν, πώς γνωρίζουν τα μέλη και οι υποστηρικτές του κόμματος ποιοι είναι οι διασπαστές, για να φυλάγονται από αυτούς; Στη σύγχρονη δημοκρατία, σε αντίθεση με εκείνα που ίσχυαν την εποχή των αυτοκρατόρων της κραταίας Ρώμης, όσοι επιχειρούν τη διάσπαση ενός κόμματος αντιμετωπίζονται με πολιτικές κομματικές αποφάσεις και πολιτικά επιχειρήματα. Θα μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι αυτοί που επιχειρούν τη διάσπαση του ΔΗΣΥ είναι πασίγνωστοι και έτσι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δεν είναι ανάγκη να τους κατονομάσει, αφού όλοι τους γνωρίζουν. Δεν είναι εντελώς αβάσιμος ο ισχυρισμός. Κυρίως αν ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι τα συλλογικά όργανα του κόμματος, εν τη «σοφία» τους, αποφάσισαν να μην διαγράψουν από το κόμμα τον κ. Χριστοδουλίδη και τα άλλα επώνυμα στελέχη του κόμματος που τον υποστηρίζουν. Δεν υπάρχει άλλη δημοκρατική χώρα στον πλανήτη μας, που ένα μέλος κάποιου κόμματος θα ήταν ανθυποψήφιος του Προέδρου του και δεν θα διεγράφετο με συνοπτικές διαδικασίες. Στην περίπτωσή μας, ο κ. Χριστοδουλίδης δεν είναι απλά ανθυποψήφιος του προέδρου του ΔΗΣΥ. Προχώρησε και σε συμφωνίες συνεργασίας με κόμματα που πολεμούν με πάθος τον Δημοκρατικό Συναγερμό. Η απόφαση του Πολιτικού Γραφείου του ΔΗΣΥ να μην διαγράψει τον Χριστοδουλίδη, έστειλε το μήνυμα σε πολλούς συναγερμικούς ότι αυτά που έκαμε είναι ανεκτά ή δεν είναι και τόσο σοβαρά που να επιβάλλουν την αποβολή του από το κόμμα. Έτσι, πολλοί συναγερμικοί, χωρίς κανένα βάρος στη συνείδησή τους, συνέχισαν να τον στηρίζουν και άλλοι τόσοι προστέθηκαν σ’ αυτούς σαν αποτέλεσμα των δημοσκοπήσεων. Γιατί υπάρχουν, δυστυχώς, και στον χώρο του ΔΗΣΥ αρκετοί που δεν ψηφίζουν, αλλά παίζουν λόττο στις εκλογές…. Η απόφαση των συλλογικών οργάνων του ΔΗΣΥ να επιτρέψουν στον Χριστοδουλίδη, παρά τις κραυγαλέες πολιτικές του ανηθικότητες, να παρουσιάζεται ως συναγερμικός, υπέσκαψε την υποψηφιότητα του Αβέρωφ Νεοφύτου σε τέτοιο βαθμό, που ίσως να σκότωσε όλες τις προοπτικές ανάκαμψης. Βεβαίως, υπήρξαν και παλαιότερα άλλα τραγικά σφάλματα εκ μέρους της ηγεσίας του ΔΗΣΥ.

Με κυριότερο εκείνο της ολέθριας συμπόρευσης με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, ακόμα και όταν πήγαινε οικογενειακώς διακοπές με τα αεροπλάνα βαθύπλουτων φίλων του, που είχαν πάρε δώσε με την κυβέρνηση! Και όταν έφευγε από τις συνομιλίες για να συνεχίσει με τη βοήθεια του Χριστοδουλίδη το φαγοπότι με τα «χρυσά» διαβατήρια!! Πριν από δύο και πλέον χρόνια, πολύ πριν εκδηλώσει ο Χριστοδουλίδης ενδιαφέρον για την Προεδρία, ανέλυσα από τη στήλη αυτή μια σειρά από λόγους γιατί ο άνθρωπος είναι ένας επικίνδυνα ανεπαρκής πολιτικός για την Κύπρο. Έκτοτε, έχουν προστεθεί και δεκάδες άλλοι λόγοι. Με έναν από τους πιο βασικούς, την ανήθικη και κατάπτυστη προσπάθειά του να διασπάσει τον Δημοκρατικό Συναγερμό. Αβέρωφ και Αναστασιάδης οφείλουν να βάλουν πάνω από οτιδήποτε άλλο δύο τινά: Πρώτον, να παρεμποδίσουν με κάθε δημοκρατικό τρόπο την αναρρίχηση του τρίο Χριστοδουλίδη, Παπαδόπουλου και Σιζόπουλου στην εξουσία και δεύτερον, να αποτρέψουν, και πάλι με κάθε δημοκρατικό τρόπο, τη διάσπαση του Δημοκρατικού Συναγερμού. Ο μεν Αναστασιάδης πρέπει να καλέσει ευθέως τους συναγερμικούς να πάψουν να υποστηρίζουν την υποψηφιότητα του διασπαστή Χριστοδουλίδη, ο δε Αβέρωφ να εξετάσει με προσοχή και υπευθυνότητα όλα τα πιθανά σενάρια που θα μπορούν να αποτρέψουν την εκλογή Χριστοδουλίδη.