Το να σκεφτώ την Κύπρο σε 20 χρόνια από σήμερα νόμιζα πως θα ήταν πανεύκολο εγχείρημα, αλλά τελικά γράφω και σβήνω εδώ και μια ώρα… Πέφτω στην παγίδα να σκεφτώ όλα όσα με πονάνε και με ενοχλούν σε αυτό το νησί όλα αυτά τα χρόνια και να τα φτιάξω στο μυαλό μου όπως θα τα ήθελα το 2038, όταν πλέον τα δικά μου παιδιά θα είναι λίγο-πολύ στην ηλικία που βρίσκομαι εγώ σήμερα. Αναμειγνύοντας, λοιπόν, τον ρεαλισμό που με διακατέχει με μικρές σταγόνες αισιοδοξίας, παραθέτω πιο κάτω αυτά για τα οποία εγώ προσωπικά φαντάζομαι/εύχομαι να είναι πραγματικά αλλιώς σε 20 χρόνια!
Το σίγουρο είναι ότι το 2038 θα έχουμε πλατεία Ελευθερίας, ελευθερία δεν είμαι σίγουρη όμως ότι θα έχουμε. Φαντάζομαι ότι το Κυπριακό θα έχει λυθεί στη βάση της παροχής ασφάλειας (κατάργηση εγγυήσεων και στρατού), αλλά κανένας δυστυχώς δεν θα επιστρέψει. Για αντάλλαγμα θα δοθούν κάποια κονδύλια στα παιδιά των προσφύγων ως μορφή αποζημίωσης και, αν επιθυμούν και είναι εφικτό, θα μπορούν με αυτά τα κονδύλια να επανακτήσουν τη γη των προγόνων τους. Στην Κύπρο του 2038 θα υπάρχουν επίσημα οι Βόρειοι και οι Νότιοι, και θα κάνουν κουμάντο ξεχωριστά ο καθένας τους στην περιοχή τους, ακολουθώντας βέβαια και υπακούοντας τους κανονισμούς που διέπουν τα ευρωπαϊκά κράτη. Θα αυξηθεί η αλληλεπίδραση και η συνεργασία ανάμεσά τους με κοινό στόχο το κέρδος και τον πλούτο. Αναμένω κιόλας ότι οι έρωτες ανάμεσά τους θα είναι συχνοί και δεν θα αποτελούν πλέον τρανταχτή είδηση στα μέσα ενημέρωσης οι μεταξύ τους γάμοι.
Το δεύτερο σίγουρο είναι ότι θα έχουμε ΓεΣΥ και εκσυγχρονισμό στα δημόσια και ιδιωτικά νοσηλευτήρια. Οι ασθενείς θα εξυπηρετούνται αποτελεσματικά και η στελέχωση των νοσοκομείων θα απαλλαγεί από τους «παλαιάς κοπής» επαγγελματίες υγείας που συντηρούν το ιατρικοκεντρικό μοντέλο στην εξυπηρέτηση του ασθενούς. Το 2038 ο γιατρός θα πάψει να είναι ο απόλυτος άρχοντας των νοσηλευτηρίων. Θέλω να πιστεύω ότι στην Κύπρο του 2038 η ρομποτική ιατρική θα μπει για τα καλά στις ζωές μας, όπως επίσης και οι μεταμοσχεύσεις από 3D εκτυπωτές οργάνων. Η απώλεια ζωών από ιατρικά λάθη ή εξαιτίας αναμονής θα είναι πλέον ένας κακός εφιάλτης που μας τελείωσε. Πολλές φορές, επίσης, δεν θα χρειάζεται καν να επισκεφτούμε τους γιατρούς για εξέταση γιατί η διάγνωση θα γίνεται μέσω τηλεδιάσκεψης. Τέλος, η πρόληψη ασθενειών θα γίνεται στοχευμένα, μιας και με τη γέννηση ενός παιδιού θα υπάρχουν καταγεγραμμένες στο βιβλιάριο υγείας του οι ασθένειες τις οποίες πιθανόν να εκδηλώσει στο μέλλον. Εύχομαι, επίσης, ότι θα μιλάμε σε παρελθοντικό χρόνο για ασθένειες όπως ο καρκίνος. Επίσης, πιστεύω ότι το 2038 τα παιδιά των παιδιών μας δεν θα ξέρουν τι θα πει τσιγάρο, με τον ίδιο τρόπο που τα δικά μας παιδιά σήμερα δεν έχουν ιδέα τι είναι η κασέτα του ραδιοφώνου ή η δισκέτα του υπολογιστή!
Η παιδεία μας θα πάρει τη μορφή που θα έπρεπε, δηλαδή φυτώρια κριτικής σκέψης και γνώσης. Τα παιδιά θα πηγαίνουν σχολείο στις 10 το πρωί, χωρίς τσάντες και βιβλία, οι εργασίες τους θα ανεβαίνουν από το σπίτι τους σ’ έναν κοινό «σέρβερ» και στα σχολεία τους θα υπάρχουν ταμπλέτες οι οποίες θα λειτουργούν ως βιβλία και τετράδια στα οποία θα κάνουν τις εργασίες τους. Τα μολύβια θα χρησιμοποιούνται κυρίως για την τέχνη. Στα διαλείμματα τα παιδιά θα μπορούν να ξοδέψουν τον χρόνο τους είτε κάνοντας βόλτες σε καταπράσινες αυλές, είτε απλωμένα στα γρασίδια κουβεντιάζοντας, ή σε δωμάτια εικονικής πραγματικότητας στα οποία θα γίνεται κυρίως εικονική μεταφορά σε κουλτούρες και πολιτισμούς άλλων χωρών με σκοπό τη διεύρυνση των οριζόντων τους. Τα θρησκευτικά, με τη μορφή που τα διδάσκονται τα παιδιά σήμερα, θα καταργηθούν. Θα υπάρχουν μόνο ως μάθημα επιλεγόμενο για ένα τρίμηνο μόνο, με μοναδικό στόχο τη γνωριμία των παιδιών με τις διάφορες θρησκείες και πώς αυτές επιδρούν στη γνωστική και συναισθηματική ανάπτυξη κάποιας μερίδας ανθρώπων.
Επιπρόσθετα, η δημόσια υπηρεσία θα πάψει να είναι ο μεγαλύτερος εργοδότης του κράτους και με αυτό τον τρόπο θα αναπτυχθεί ο επαγγελματισμός σε όλες τις ειδικότητες και σε όλες τις υπηρεσίες. Όλοι θα είναι υπόλογοι των πράξεών τους και καμιά θέση δεν θα θεωρείται δεδομένη ή εξασφαλισμένη. Όλοι θα υπόκεινται σε συχνές αξιολογήσεις και οι προαγωγές (όπως και οι προσλήψεις) δεν θα βασίζονται στα πιστοποιητικά γέννησης, αλλά στις πραγματικές ικανότητες και γνώσεις των ατόμων. Στο πλαίσιο αυτό, οι συντεχνίες με τον απηρχαιωμένο τους ρόλο θα καταργηθούν και, στην περίπτωση επιβίωσής τους, ο ρόλος τους θα είναι υποστηρικτικός και θα αφορά κυρίως την επαγγελματική ανάπτυξη των μελών τους, καθώς και τη διασφάλιση υγιούς εργασιακού περιβάλλοντος.
Τέλος, όσον αφορά την πολιτική σκηνή του τόπου, τα παρόντα κόμματα θα έχουν μόνο ιστορική σημασία. Ώς το 2038 θα έχουν παρέλθει ήδη 4 προεδρικές εκλογές. Οι νέοι του 2038 θα έχουν γραμμένους στα παλιά τους τα παπούτσια τούς προηγούμενους ηγέτες της Κύπρου, χρεώνοντάς τους 80 χρόνια μαύρης περιόδου στο νησί, όπου η διαφθορά μπλόκαρε την ειρήνη, την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό. Μάλιστα, ως μια συμβολική ένδειξη εκσυγχρονισμού, οι δρόμοι, οι λεωφόροι, τα αεροδρόμια, τα λιμάνια και τα πάρκα θα μετονομαστούν. Τα ονόματα ηγετών, αξιωματούχων, παπάδων και αγίων θα αντικατασταθούν από ονόματα ανθρώπων από τον χώρο των επιστημών, από ονόματα ανθρώπων που προσέφεραν κάτι σπουδαίο στην ανθρωπότητα. Το 2038 ήδη θα έχουν αναλάβει τον τόπο άνθρωποι τεχνοκράτες, μορφωμένοι, τα κόμματα που θα δημιουργηθούν δεν θα έχουν την ετικέτα της Αριστεράς ή της Δεξιάς, αλλά του εκσυγχρονισμού ή του αναχρονισμού. Ο κυπριακός λαός, μάλιστα, θα έχει ήδη εκλέξει για πρώτη φορά γυναίκα στο προεδρικό αξίωμα!
Πίσω στο σήμερα, όσο και αν βουλιάζουμε ακόμα σε σκαλωμένα νερά, σας εύχομαι το 2018 να είναι η αρχή του χειμάρρου, που όταν μας πλησιάσει θα μας ξεπλύνει για τα καλά και θα κρατήσει γύρω μας ό,τι μας είναι ωφέλιμο και όχι αρεστό. Καλή Χρονιά!
