Ραντεβού στον γιατρό για μετά από έξι μήνες

Μετά το άρθρο μου που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Πολίτης» σε σχέση με το Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής, ήρθε απάντηση στον Τουρκοκύπριο ασθενή, ο οποίος εδώ και δύο μήνες δεν είχε λάβει καμία απάντηση στην αίτηση που έκανε σε αυτό το νοσοκομείο. Αυτή η απάντηση ήρθε την ημέρα που το άρθρο μου δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα. Όμως, φαίνεται πως για να μην θεωρηθεί ότι έστειλαν την απάντηση μετά το άρθρο στην εφημερίδα, έγραψαν και το εξής στο μήνυμα: Προσπάθησαν, λέει, να έρθουν σε επαφή με τον ασθενή πριν δύο μέρες, όμως δεν μπόρεσαν να τον βρουν! Να το πιστέψουμε; Δεν μπόρεσαν να τον βρουν για δύο μέρες και τώρα πώς τον βρήκαν; Ιδού, τον βρήκαν μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Θα μπορούσαν να τον βρουν και μέσω τηλεφώνου. Μάλιστα, τον είχε βοηθήσει και ένας Τουρκοκύπριος φίλος, ο οποίος διαμένει στον νότο, πήγε στο νοσοκομείο και ενδιαφέρθηκε για το θέμα, έδωσε και το τηλέφωνό του και τους πληροφόρησε ότι θα μπορούσαν να βρουν τον ασθενή και σε εκείνο το τηλέφωνο. Τούτο το νησί είναι ένας μικρός τόπος. Ακόμα και σε αυτόν τον τόπο δεν μπορούμε να βρούμε ο ένας τον άλλον;

Κοιτάξτε το ραντεβού τώρα. Κοιτάξτε να δείτε. Για πότε έδωσαν ραντεβού στον ασθενή. Μετά από έξι μήνες. Τον Μάιο του 2025. Ραντεβού μετά από έξι μήνες σε έναν ασθενή με χρόνια ασθένεια. Αυτή είναι η πιο νωρίς ημερομηνία που θα μπορούσαν να δώσουν ραντεβού και δεν είναι δυνατόν να δοθεί νωρίτερα, λέει. Και περιμένουν και μια απάντηση πολύ νωρίς. Βάι μωρέ! Να το θεωρήσουμε και αυτό αγαθό; Έτσι κάνει άραγε αυτό το νοσοκομείο σε όλους τους ασθενείς του; Ή μήπως μόνο στους Τουρκοκύπριους; Αν αυτό δεν σημαίνει «κοιτάξτε να βρείτε μόνοι σας τη λύση, είτε πηγαίνετε να σε φροντίσει η Τουρκία», τι σημαίνει;

Το έγραψα και προηγουμένως. Το Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής σχεδιάστηκε ως δικοινοτικό. Υπάρχει και Τουρκοκύπριος στο διοικητικό του συμβούλιο. Όμως, δεν ξέρω σε τι ωφελεί και αυτό. Δεν διάβασα ποτέ μια δήλωσή του, μια ανακοίνωσή του. Δεν άκουσα ποτέ να έχει ενδιαφερθεί για κάποιον ασθενή. Αν έχουμε στερηθεί τις υπηρεσίες αυτού του νοσοκομείου, τις στερηθήκαμε λόγω της διαίρεσης του νησιού και του γεγονότος ότι ζούμε στην κατεχόμενη περιοχή. Είμαστε ασφαλισμένοι στον βορρά. Πληρώνουμε φόρους στον βορρά. Αυτό δεν είναι δικό μας φταίξιμο. Τι να κάνουμε. Να πληρώνουμε διπλό φόρο και εδώ και εκεί; Δηλαδή να πληρώνουμε εμείς το τίμημα για το γεγονός ότι τα έκαναν θάλασσα οι επικεφαλής μας; Για κάποιο λόγο δεν επιλήφθηκαν του θέματος οι ηγέτες που πέρασαν από τη διοίκησή μας. Θα μπορούσε να ενδιαφερθεί ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ. Δεν ενδιαφέρθηκε. Θα μπορούσε να ενδιαφερθεί ο Μουσταφά Ακιντζί. Και αυτός δεν ενδιαφέρθηκε. Από τον Ντερβίς Έρογλου δεν περίμενα να ενδιαφερθεί ούτως ή άλλως. Επιπλέον, για κάποιο χρονικό διάστημα πηγαινοερχόταν και η κόρη του σε αυτό το νοσοκομείο. Έτυχε θεραπείας. Όμως σταμάτησε και εκείνη να πηγαίνει σε αυτό το νοσοκομείο όταν εμφανίστηκαν κάποιοι που προκάλεσαν αναστάτωση λέγοντας πως «τυγχάνει θεραπείας και η κόρη του Έρογλου σε ελληνοκυπριακό νοσοκομείο».

Μήπως νόμισαν πως θα υπήρχε μεγάλη εισροή ασθενών, αν άνοιγαν τις πόρτες αυτού του νοσοκομείου στους Τουρκοκύπριους; Αν έτσι νόμισαν, άδικα το νόμισαν. Δεν υπάρχει κανείς που το θέλει πολύ! Μάλιστα και μερικοί γιατροί στον βορρά αποφεύγουν να στέλνουν εκεί τους ασθενείς. Οι δε σοβινιστικοί μας κύκλοι ουδέποτε υπήρξαν υποστηρικτές σε αυτό. Αντιτίθενται και σε αυτό εκείνοι που αντιτίθενται στο σμίξιμο Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων από κάθε άποψη. Όμως, κάποιοι διοικητές μας που υπηρέτησαν σε υψηλά αξιώματα στην ΤΜΤ και κάποιοι πολιτικοί μας έτυχαν νοσηλείας σε νοσοκομεία στον νότο. Υπήρξαν και κάποιοι που έχασαν τη ζωή τους εκεί. Για παράδειγμα, ήταν και ο μεγάλος μου αδελφός ένας από αυτούς. Μεταφέρθηκε επειγόντως στον νότο αμέσως μετά τη διάγνωση που του έγινε στο νοσοκομείο στον βορρά. Όμως, είχε αργήσει. Αποχαιρέτισε τη ζωή τις πρωινές ώρες μετά από πρόβλημα στην αορτή.

Σίγουρα δεν τους άρεσε και πολύ το γεγονός ότι αναγκαστήκαμε να υποβάλουμε μέσω της εφημερίδας το παράπονό μας σε σχέση με το Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής. Ίσως γι' αυτό τον λόγο να του έδωσαν ραντεβού μετά από έξι μήνες. Να μην ανησυχούν όμως, να χαρούν μάλιστα. Δεν νομίζω ότι θα πάει εκεί ο ασθενής μας μετά από έξι μήνες. Έτσι θα εξοικονομήσουν από έναν Τουρκοκύπριο ασθενή!