Πάλι θα γίνει μπελάς στο κεφάλι του

«Ο πληθυσμός μας είναι 2,5 ή 3 εκατομμύρια», είπε ένας γνωστός, φημισμένος δικηγόρος μας. Κανείς δεν εξεπλάγην. Όμως, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία που μας παρουσιάστηκαν, ακόμα δεν είναι καν 500 χιλιάδες. Είναι 470 χιλιάδες 214. Σύμφωνα με δήλωση του οργανισμού στατιστικής, οι άνδρες είναι 257 χιλιάδες και οι γυναίκες 218 χιλιάδες 425. Κανείς δεν εξεπλάγην και γι’ αυτό. Αλλά γέλασαν. Δεν το πίστεψε έστω και ένα άτομο. Σε ένα μέρος που υπάρχουν περίπου 500 χιλιάδες οχήματα, πώς είναι τόσο λίγος ο πληθυσμός; Άλλωστε, κοιτάζοντας τους δρόμους και τα σοκάκια, γίνεται αντιληπτή εύκολα η κατάσταση. Ο δήμαρχος Κερύνειας, Μουράτ Σιενκούλ, την κορόιδεψε με μια φωτογραφία που δημοσίευσε στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Η φωτογραφία είναι από τον παραλιακό της Κερύνειας. Έγραψε τα εξής: «Ο πληθυσμός της Κερύνειας είναι επισήμως 33 χιλιάδες και η προβολή 47 χιλιάδες, λένε. Κάποτε ένα φωτογραφικό πλάνο είναι η καλύτερη απάντηση». Πότε κάνατε για τελευταία φορά περίπατο στον παραλιακό της Κερύνειας; Αν κάνατε περίπατο, συναντήσατε καθόλου Τουρκοκύπριους εκεί; Δεν μπορείτε να συναντήσετε. Σαν να άνοιξε η γη και κατάπιε τους Τουρκοκύπριους! Όπως δεν συναντώ κανέναν εγώ όταν περπατώ στη Λευκωσία από την Πύλη Κερύνειας μέχρι το Σαράι, ούτε εσείς μπορείτε να συναντήσετε. Οι Τουρκοκύπριοι εξαφανίστηκαν από τους δρόμους και τις πλατείες. Από τότε που εκδίδω την εφημερίδα πηγαινοέρχομαι στο δικαστήριο. Όταν πήγαινα πριν είκοσι χρόνια, συναντούσα πάρα πολλούς γνωστούς εκεί. Κουβεντιάζαμε στην αυλή. Την τελευταία φορά που πήγα, πάλι υπήρχε πολυκοσμία στην αυλή του δικαστηρίου. Και μάλιστα μεγαλύτερη από προηγουμένως. Όμως, αυτή τη φορά δεν μπόρεσα να συναντήσω κανέναν γνωστό, εκτός από μερικούς παλιούς δικηγόρους. Νομίζω πως οι Τουρκοκύπριοι αφανίστηκαν και δεν το αντιλαμβάνονται. Φαίνεται σαν να μην μπόρεσαν να το καταλάβουν ακόμα. Δεν ξέρω αν αντιλαμβάνονται και το εξής: Ακόμα και οι Ρώσοι και οι Νιγηριανοί μάς ξεπέρασαν. Ο πληθυσμός των Ρώσων ξεπέρασε τις 50 χιλιάδες. Και 50 χιλιάδες είναι οι Νιγηριανοί. Δεν χρειάζεται να μετρήσουμε τους Τουρκμένους, τους Πακιστανούς, τους Ινδούς, τους Σριλανκέζους κ.ά. Μόνο ξένοι εργάτες εργάζονται στις οικοδομές. Οι εργαζόμενοι στα εστιατόρια, τα καφέ, τους δήμους, τα πρατήρια βενζίνης είναι όλοι ξένοι. Οι καθαρίστριες και οι νοσοκόμες των ηλικιωμένων είναι από το Τουρκμενιστάν. Το μέρος αυτό έγινε παράξενο. Ουσιαστικά, οι κεφαλαιοκράτες από την Τουρκία κατευθύνουν τη ροή χρημάτων. Ανάμεσα στους μεγάλους κεφαλαιοκράτες υπάρχουν και κάποιοι Τουρκοκύπριοι, όμως είναι μειοψηφία έναντι των εκ Τουρκίας.

Η Τουρκία σχεδιάζει αυτό το μέρος όπως θέλει. Γιατί νομίζετε ότι ανεγείρει αυτές τις μεγάλες οικοδομές σε εκείνη την τεράστια έκταση στην Κέρμια; Από τη μια πλευρά το κτηριακό συγκρότημα και από την άλλη τζαμί με τέσσερις μιναρέδες και εθνικός κήπος. Πέστε μου, γιατί το κάνει; Για να αποδείξει σε όλους τη μονιμότητά της εδώ. Δηλαδή, για να εγκαταλείψουν τα όνειρά τους όσοι ονειρεύονται πως μια μέρα θα φύγει από εδώ. Άλλωστε, μήπως γι’ αυτό δεν μεταφέρθηκε και το νερό με αγωγούς από το Αναμούρ; Σειρά πήρε ο ηλεκτρισμός τώρα.

Οι Τουρκοκύπριοι φαίνεται να τα έχουν αποδεχτεί και αυτά και τον πληθυσμό που μεταφέρθηκε εδώ. Όλες οι ενέργειες στο νησί στόχο έχουν να αποκόψουν τελεσίδικα τις δύο κοινότητες τη μία από την άλλη. Μάλιστα, υπάρχουν ακόμα και κάποιοι που ενεργοποιούνται γι’ αυτό διεθνώς. Κοιτάξτε τι λέει ο πρώην Αμερικανός πρέσβης στην Κύπρο, John Koenig: «Δεν είναι ρεαλιστική πλέον η επανένωση στο πλαίσιο που υποστηριζόταν προηγουμένως». Μίλησε και αυτός ακριβώς όπως ο Χακάν Φιντάν. Και ο Φιντάν είχε πει ότι δεν είναι ρεαλιστική πλέον η επανένωση. Σαν να βγαίνουν από το ίδιο κέντρο όλα αυτά. Και φαίνεται σαν ετοιμασία για τη διευρυμένη διάσκεψη που λέγεται ότι θα διοργανωθεί τον Φεβρουάριο-Μάρτιο. Αυτή η διάσκεψη σαν να πρόκειται να βάλει μπελά στο κεφάλι της ελληνοκυπριακής πλευράς και πάλι. Υπάρχουν πιέσεις και παροτρύνσεις στην ελληνοκυπριακή πλευρά για να αποδεχτεί κάποιες απαιτήσεις της τουρκικής πλευράς. Απευθείας πτήσεις. Απευθείας εμπόριο. Απευθείας επαφές. Μήπως υπάρχει υπόσχεση για επιστροφή του Βαρωσιού έναντι αυτών; Και αυτό δεν είναι γνωστό. Σχεδιάζεται κάτι όπως το μοντέλο της Ταϊβάν για την ΤΔΒΚ; Ένα μη αναγνωρισμένο κράτος, όμως, απαλλαγμένο από την απομόνωση. Και αυτό είναι το τελευταίο βήμα πριν την επίσημη καταγραφή των δύο κρατών. Τα πάντα είναι δυνατά. Φυσικά, στο μεταξύ υπάρχει και ο παράγοντας της νέας αμερικανικής διακυβέρνησης. Αυτή η διάσκεψη θα διεξαχθεί κάτω από τη δική της σκιά. Άραγε, πώς θα την επηρεάσουν οι αναπτυσσόμενες σχέσεις ΗΠΑ-Κύπρου; Είναι αισιόδοξος ο Χριστοδουλίδης;