«Έγκλημα στο Κραν Μοντανά», η μόνη αξιόπιστη πηγή. Τελεία και παύλα

Ασχολούμαι για χρόνια με το Κυπριακό και οφείλω να παραδεχθώ ότι η πρόσφατη συνέντευξη του τέως διαπραγματευτή Ανδρέα Μαυρογιάννη στο LegalMatters, ήταν από τις πιο ενδιαφέρουσες που έχω παρακολουθήσει. Όχι ως προς τη σοβαρότητα, που είναι θέμα υποκειμενικό, αλλά ως προς τις σκοπιμότητες που ήθελε να εξυπηρετήσει.

Τα συναισθήματα πολλαπλά και μερικές φορές αλληλοσυγκρουόμενα.

Κατ’ αρχάς ένιωσα δικαιωμένος που δεν τον ψήφισα στις προεδρικές εκλογές γιατί ως Πρόεδρος θα ήταν καταστροφικός, αναφορικά με το εθνικό θέμα.

Κατά δεύτερο απέδειξε ότι κατά την προεκλογική περίοδο κορόιδευε τον κυπριακό λαό αναφορικά με τα διαμειφθέντα στο Κραν Μοντανά για το επίμαχο θέμα των δύο κρατών, που ετέθη από τον τέως ΠτΔ στον Τούρκο ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου.

Μας έλεγε ότι ο τέως μιλούσε για δύο κράτη αλλά στο πλαίσιο ιδεοθύελλας. Στη συνέντευξή του όμως είπε ευθέως ότι πράγματι στη συνάντηση που είχε με τον Τούρκο ΥΠΕΞ ο τέως του ανέφερε την ιδέα για λύση δύο κρατών αλλά ανεπίσημα. Μάλιστα υποτιμά πλήρως τη νοημοσύνη μας. Είπε περίπου ότι ο τέως ανέφερε στον Τούρκο, «Ρε κουμπάρε τι θα έλεγες για λύση δύο κρατών;». Η τύχη και το μέλλον των παιδιών μας κατάντησαν «κουμπαράτα»; Πόσο αφελής πράγματι αποδεικνύεται ο επί σχεδόν μια δεκαετία διαπραγματευτής της ε/κ πλευράς; Πραγματικά απίστευτο. Επιτέλους πόσο χαζοί νομίζει ότι είμαστε ο κύριος Μαυρογιάννης; Περίμενε κανείς να τεθεί τέτοιο θέμα επίσημα; Ακόμα, η ιδεοθύελλα, αγγλιστί brainstorming, σημαίνει ανταλλαγή απόψεων και ιδεών μεταξύ μελών της ίδιας ομάδας σε συνομιλίες και όχι με την αντίθετη πλευρά. Συνεπώς τόσο καιρό η λέξη ιδεοθύελλα ήταν μια ευρηματική ανακάλυψη του κυρίου Μαυρογιάννη για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα της στάσης του τέως στο Κραν Μοντανά, γεγονός που σαφέστατα τον καθιστά συνυπεύθυνο. Το ερώτημα λοιπόν, τι άλλαξε και «καρφώνει» ευθέως τώρα τον τέως Πρόεδρο;

Δύσκολο το ερώτημα. Η μόνη πιθανή εκδοχή είναι το ότι προτίθεται να είναι υποψήφιος το 2028.

Επιπλέον, αν είναι έτσι τα πράγματα τότε γιατί δεν παραιτήθηκε και να καταγγείλει τον Πρόεδρο, αφού παραδέχεται ότι η ιδέα των δύο κρατών στον Τούρκο, έκανε κακό στην έκβαση των συνομιλίων;

Δύσκολο να αντιληφθεί κάνεις τον κύριο Μαυρογιάννη. Από τη μια αποκάλεσε το άτυπο έγγραφο για το πλαίσιο Γκουτέρες, που δημοσίευσε ο Μακάριος Δρουσιώτης στο βιβλίο του «Έγκλημα στο Κραν Μοντανά», ανοησίες και από την άλλη με τα λεγόμενά του επιβεβαιώνει πλήρως τον «ανόητο» συγγραφέα.

Ο κύριος Μαυρογιάννης στη συνέντευξή του τους έκανε όλους άνω κάτω.

Είπε ότι ο υπεύθυνος για το κακό κλίμα που δημιουργήθηκε στο δείπνο ήταν ο Έλληνας ΥΠΕΞ Νίκος Κοτζιάς γιατί επιτέθηκε στον Άλαν Ντάγκαν, υφυπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Ηνωμένου Βασιλείου.

Εντύπωση έκανε και το ότι, όπως ανάφερε, ο τέως Έλληνας Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ειδοποιήθηκε από τη Φρεντερίκα Μογκερίνι για να έρθει στη διάσκεψη και τον απέτρεψε ο τέως ΠτΔ.

Επειδή φαίνεται ότι ακόμα νομίζει ότι βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο κατηγόρησε τον νυν ΠτΔ Νίκο Χριστοδουλίδη, για τη διαχείριση του Κυπριακού. Του καταλογίζει το γεγονός ότι λόγω της προσπάθειάς του να εμπλέξει την ΕΕ χάθηκαν τέσσερις ολόκληροι μήνες μέχρι τον διορισμό της απεσταλμένης του ΓΓ. Σίγουρα έχει πρόβλημα με τον χρόνο ο κύριος Μαυρογιάννης. Φαίνεται να συγχύζει τους μήνες με τα χρόνια. Τα έξι χρόνια που ήταν διαπραγματευτής χωρίς καμία απολύτως πρωτοβουλία, με το Κυπριακό σε πλήρες τέλμα, δεν τα υπολογίζει και επικρίνει τον νυν ΠτΔ για τους τέσσερις μήνες;

Για μένα ένα από τα μελανότερα σημεία της συνέντευξής του, που δείχνει ότι είναι κακεντρεχής, είναι όταν είπε ότι ο νυν Πρόεδρος δεν χαίρει εμπιστοσύνης στα ΗΕ. Σε αυτό ίσως να έχει δίκιο με τη διαφορά όμως ότι δεν είναι απαξιωμένος στην έδρα των ΗΕ ο Νίκος Χριστοδουλίδης αλλά η Κύπρος λόγω των χειρισμών του τέως στο Κραν Μοντανά με τη συμμετοχή του κυρίου Μαυρογιάννη που ήταν ο διαπραγματευτής και στενότατος συνεργάτης του.

Με μια συνέντευξη, πέραν της μιας ώρας, ο κύριος Μαυρογιάννης προσωπικά με σύγχυσε. Δεν κατάλαβα το τι πιστεύει για το εθνικό θέμα. Προσπάθησε να καλύψει τον τέως, για το ότι φύγαμε από το Κραν Μοντανά, αλλά ταυτόχρονα τον «έθαψε». Πια μορφή λύσης στηρίζει, μόνο αυτός και ο Θεός το γνωρίζουν. Ένας άνθρωπος παθιασμένος του «Όχι» το 2004, συμφωνούσε και συνεργαζόταν με όλους τους Προέδρους οι οποίοι είχαν εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις. Αποκορύφωμα, ανέλαβε διαπραγματευτής, το 2013, του πολιτικού του «Ναι» ενώ ο ίδιος ήταν υπέρ του «Όχι».

Είναι καιρός να αντιληφθεί το ότι άνθρωποι που ενώ γνώριζαν ότι ο Ε/Κ ηγέτης πρότεινε στην άλλη πλευρά την οριστική διχοτόμηση, ανεπίσημα ή ακόμα στο πλαίσιο του «ρε κουμπάρε» και άλλα κουραφέξαλα και παρ' όλα αυτά μένουν στη θέση τους, δεν έχουν κανένα δικαίωμα να εκφέρουν πολιτικό ή άλλο λόγο γιατί εξ ορισμού είναι πολιτικά και εθνικά απαξιωμένοι.

Πάντως δήλωσε ότι αν σήμερα ήταν αυτός Πρόεδρος θα τα έκανε όλα διαφορετικά. Συγκεκριμένα έθεσε την πολιτική ισότητα. Πραγματικά προσπαθεί να μας τρελάνει ο κύριος Μαυρογιάννης. Όταν ήταν διαπραγματευτής και ο τέως ΠτΔ αποκαλούσε την πολιτική ισότητα ως πολιτική ανισότητα τι έκανε; Δηλαδή αυτός γνωρίζει τον τρόπο ενώ ο ΠτΔ όχι; Μήπως εννοεί ότι θα αξιοποιούσε τις εμπειρίες του στο Κραν Μοντανά ή το ότι ενώ ήταν διαπραγματευτής, επί έξι χρόνια, υπήρξε πρωτόγνωρη απραξία στο Κυπριακό.

Όσα ανάφερε ο κύριος Μαυρογιάννης θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν σημαντικές αποκαλύψεις που όμως δεν είναι. Όλα αυτά είναι καταγραμμένα στο βιβλίο του Μακάριου Δρουσιώτη «Έγκλημα στο Κραν Μοντανά» που κυκλοφόρησε εδώ και χρόνια αλλά δυστυχώς δεν ασχολήθηκε κάνεις. Συνεπώς ο κ. Μαυρογιάννης επιβεβαιώνει πλήρως τον συγγραφέα και καθιστά το βιβλίο του την πλέον αξιόπιστη πηγή για το τι έγινε τον Ιούλιο του 2017 και ποιοι ήσαν οι υπεύθυνοι για τη σημαντικότερη ίσως ευκαιρία για λύση που χάθηκε.

Τα λεγόμενα του κυρίου Μαυρογιάννη μου θύμισαν και πάλι τη σοφή ρήση του μεγάλου Νίκου Καζαντζάκη, κατά τη συνέντευξη στη Γαλλική Ραδιοφωνία, στις 6 Μαΐου 1955. «Η Ελλάδα επιζεί ακόμα, επιζεί νομίζω μέσα από διαδοχικά θαύματα». Αυτό ισχύει και για τη μισή μας πατρίδα. Με τον κύριο Μαυρογιάννη επί δεκαετίες να ασχολείται με το Κυπριακό, είναι όντως θαύμα και μεγάλη τύχη να επιζεί ακόμη ο ελληνισμός σε αυτήν τη μαρτυρική γη.

Όταν ο διαπραγματευτής που ήταν παρών δίπλα στον τέως Πρόεδρο αποκαλύπτει, (στην ουσία επιβεβαιώνει) ότι ο τέως έριξε στον Τούρκο ΥΠΕΞ την ιδέα των δύο κρατών, έστω ανεπίσημα, τότε η πράξη αυτή δεν μπορεί πλέον να χαρακτηρίζεται ιδεοθύελλα αλλά ένα εθνικό έγκλημα, ως ο τίτλος του βιβλίου του Μακάριου Δρουσιώτη «Έγκλημα στο Κραν Μοντανά». Όλα τα άλλα τα εκ του πονηρού αφηγήματα αποδεικνύονται ασύστολα ψεύδη με τον κύριο Μαυρογιάννη να έχει σημαντική ευθύνη. Τελεία και παύλα.